Jungyeon Dahyun'ın yerde hareket etmeyen bedenine bakıyordu...Geri iyileşeceğini biliyordu ama Uyandığında yüzüne bakamayacağını da biliyordu.Onu kucağına alıp etrafta kimse olmadığından emin olunca Dışarıya çıkardı...
Ormanın derinliklerine giderken Bir yandanda belki unutturabilirim diye düşünmüştü...Ama Bunu yapmak kendisinede acı veriyordu...Kafası karışıyordu Ve şimdiki zaman ile geçmişi ayırt edemiyordu bir süre...Gücünü hep özel durumlarda kullanırdı...
Şimdiye kadar Gücünü kendi hayatı için kullanmış olsada Son zamanlarda Tzuyu için kullanmıştı...
Dahyun'ın karnındaki delikten sesler gelmeye başlayınca İyileşmeye başladığını anlamıştı...Dokuları birleşiyordu...Biraz daha hızlandı. Ormanın içinde sadece Onun ve Nayeon'ın bildiği kulübeye doğru gidiyordu...
Tahta kulübenin kapısına sertçe vurduktan sonra eğilerek İçeriye girdi durup incelediğinde çok tozlu olduğunu gördü...Uzun zamandır gelmiyorlardı.
Dahyun'ı yavaşça yatağa yatırıp arkası dönük bir şekilde oda oturdu.Kafası çok doluydu onlara nasıl açıklayacağını bilmiyordu...Sinirlerine hakim olamaması onun suçuydu...Eğer yaraladığı kişi Dahyun olmasaydı saniyesinde ölmüş olurdu muhtemelen...Şuan tek sevindiği şey buydu...
Eline kağıt kalem alıp Dahyun'a bir Not Yazdı...Görebileceği bir yere bıraktıktan Sonra tekrar yüzüne bakmaya başladı...Hala düşünüyordu...
Yatağın üstüne dizini koyup üstüne eğildi Dahyun'ın...hafifçe kendi dudakları ile onunkilere dokundu Ve Geri çekildi...
Kapıdan Dışarıya çıktığında gözleri dolmuştu...Yine ağlıyordu Ve yine Nayeon yüzündendi...Nayeon onu bırakmayacağına dair söz vermişti...Şimdi ise Başkasının Dudaklarını öpüyordu...Yavaşça sokakta ilerlemeye başladı...Kaldırımları göz yaşları ile süsleyerek....
Tekrar ormanın içine girdi Köpeklerin havlamaları Dahyun'ın olduğu kulübenin oradan geliyordu....Yaklaştıkça bir köpeğin acı dolu inlemesini duydu Jungyeon...
Daha çok yaklaşınca Koku gelmeye başlamıştı Ve Jungyeon'ın gözleri değişmişti bile...
Dahyun ölümüne içtiği Köpek kanını Dal sesi duyunca hemen bırakıp saldırı pozisyonu aldı...Jungyeon yaklaştıkça Dikleşip elinin tersiyle ağzının kenarındaki kanı sildi...
İlk başta ona kızsada yazdığı not ona çok samimi gelmişti. Jungyeon bir adım daha yaklaşınca Ay ışığı yüzüne vurdu...Koyu kırmızı gözleri onu vahşi göstersede Gözünden akan yaşlar Ve Hüzünlü gülümsemesi onu daha farklı gösteriyordu...
Yaklaşıp gözünün içine baktı Dahyun'ın
Jungyeon:"Hoş geldin..."
•Şimdi size birşey sormak istiyorum hikayenin gidişi hakkında😅Sizce olaylar mantıklı Ve güzel ilerliyor mu mesela yada çok mu fazla olay oluyor?Daha mı Fazla Mutlu bölüm olsun gibi😅Lütfen görüşlerinizi bildirin ki daha güzel ve hoşunuza gidecek şeyler yazabileyim👍🏻Beğeni ve yorumları unutmayın🖤👋🏻İyi Akşamlar•
Bu arada Mamamoo seven dinleyen yada Bir MooMoo olan var mı acaba😂Merak ettim😅❤
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
