Tzuyu gözlerini açınca direk Momo'yı görmüştü.Onun iyi olduğuna seviniyordu...Ayak Sesleri gelince Gözünü Sesin geldiği yere geri çevirdi...Nayeon Ona bakıyordu ama Yüzündeki ifadeyi anlayamıyordu...Sinir?Üzüntü?Korku?Yada Hepsi mi?
Nayeon:"Uyanmışsın Yoda..."
Bunu dedikten Hemen sonra Momo irkilerek Başını kaldırdı Ve hemen Tzuyu'nın yüzüne baktı...
Momo:"T-Tzuyu...D-Duyuyor musun?"
Tzuyu hala Momo ile birlikte olan ellerini sıktı Ve çok kısık bir sesle Konuşmaya çalıştı...
Tzuyu:"K-Karnım...Yanıyor"
Momo:"Y-Yaran var...Çok kımıldama Bakayım..."Momo yavaşça kendisinin giydirdiği Tişörtü Göğsüne kadar Çekerek bandın olduğu yere baktı..
Momo:"İyileşiyor...Bu gün Ayağa kalkabilirsin.. U-Umarım"
Tzuyu:"Ne oldu bana"Birden Momo sustu Ve Nayeon'a baktı...Tekrar Tzuyu'ya baktığında hala Sorar gözlerle bakıyordu...
Momo:"Başka bir grup...Kaçırmış sizi...S-Sana'yı öldürmüşler...H-Hatırlamıyor musun?"
Tzuyu:"S-Sana Unni..."Tzuyu kendini zorlayarak Hatırlamaya çalıştı...Onlar Sana Unninin boynunu kırmışlardı...
Tzuyu:"B-Bana ne oldu?"
Momo:"S-Sen..Dönüşmüşsün..Yani Biz Sinirlenince kendimize hakim olamıyoruz...sen 7 kişiyide parçalamışsın..."
Tzuyu:"Aman tanrım..."Nayeon hala kenardan nefret dolu bakışlarla Bakarken Tzuyu doğrulmaya çalışırken Momo onu engelleyerek sadece yatakta oturmasını sağladı...
Tzuyu:J-Jungye-"
Tzuyu tam onun nerede olduğunu soracakken Kapı hızla açıldı...
Jungyeon'ın kaşı Yarılmıştı ve saçları biraz dağınıktı...Nayeon onu görür görmez Onun odaya girmesini beklemeden Yanına koştu...
Nayeon:"Lanet olsun...Ne yaptılar?"
Jungyeon:"Sadece kapıya çarptım..."Bu durumdayken bile Tzuyu'ya bakarak Gülümsüyordu...Nayeon Onun alnına düşen Saçları çekip alnından öptü...
Jungyeon:"Uyanmışsın Yoda"
Tzuyu:"U-Unni S-Sen iyimisin?"
Jungyeon:"Kötü mü görünüyorum?"
Tzuyu:"Y-Yani..."Nayeon hala onun incinmiş başka bir yeri var mı diye bakarken Ona hızla yaklaşıp Parmağını Dudağına koydu...
Jungyeon:"Burası çok acıyor..."
Nayeon:"A-Ayıcık!Kes sesini?!"Tzuyu Nasıl böyle olduklarını anlamıyordu...Sana Unni ölmüştü ama umurlarında değilmiş gibi davranıyorlardı...Bir yandan da Momo ona Her an kaybolacakmış gibi bakıyordu...
Tzuyu:"Ö-Özür dilerim"
Momo:"Ne için?"
Tzuyu:"Buraya geldiğim..Aranıza girdiğim için..."
Jungyeon:"Saçmalama...İyiki buradasın..."Jungyeon dağılmış saçına Ve yarılmış kaşına rağmen Gülümsüyordu...Acıyla dolu gözleriyle...
Nayeon:"Biraz beslen...yaran daha çabuk iyileşir.."
..............................................
Tzuyu yatmaktan sıkılmıştı...Momo arada onunla konuşuyordu ama onunda sıkıldığı belliydi...Tzuyu her ne kadar artık acı hissetmesede Momo ayağa Kalkmasına izin vermiyordu...
Acıkmıştı Ve Momo yanında Kitap okuyordu...Sana unninin ölümünü içine gömmüştü Ve Ondan başka şeyler düşünmeye çalışıyordu...
Biraz yaramazlık yapmaya hakkı vardı...
Momo'nın yatağa yakın olan bileğini tutup ona bakmasını sağladı...Momo ona bakınca hızla kendine çekip Yüzlerinin arasında neredeyse mesafe bırakmadı...
Tzuyu onun dudağına bakıp nefesini onun yüzüne üflüyordu...
Momo:"N-Ne yapı-"
Tzuyu fırsat bırakmadan Ensesinde tutarak Dudaklarını birleştirdi...O sırada Daha çok çekerek Üstüne Çıkmasını sağladı...
Tzuyu hızlı bir şekilde kendisi üste çıktı Ve Dudaklarını ayırdı...
Tzuyu:"Acıktım..."
Tzuyu Momo'nın boynuna yapışınca Momo duyulmayacak bir şekilde inledi...
................................................
Tzuyu dişlerini çıkardığında Momo nefes almaya çalışıyordu.Tzuyu gülümseyerek Tekrar dudağına yönelirken Kapı açıldı Ve irkildi...
Jungyeon:"Yavaş olun kızlar...Gittiğimiz yer daha müsait..."