Nayeon bu yolu hatırlamıştı...Jungyeon ile özel yerlerine gidiyorlardı.Kırılmıştı çünkü sadece İkisi bileceğine dair söz vermişlerdi...Ama şimdi Jungyeon'ın hiç elini bırakmaması bile yetiyordu...
Momo:"Burası neresi?"
Tzuyu Nayeon'ın aklından geçenleri yine istemeden duymuştu onun için sormuyordu...Ama sevgilisi sürekli mızmızlanıp durduğu için kulağına eğilip fısıldadı.
Tzuyu:"Sadece Jungyeon ve Nayeon'ın bildiği bir yer...Az kaldı biraz sabret"
Momo Tzuyu'nın suratına bakıp gülümserken Jungyeon'ın durduğunu görüp arkalarında da onlar durdu...Jungyeon yavaşça Kapıyı açarken tedirgindi...Kaç gündür gitmiyordu?...
Nayeon Jungyeon'ın buz kesilmiş bedeninin Yanından geçmeye çalışırken Odanın boş olduğunu gördü...Jungyeon başını eğip iç çekti..
Jungyeon:"Gitmiş..."
Onların ardından Tzuyu ve Momo'da girince Ekip tamamlanmıştı...
Tzuyu:"Nereye gitmiş ?"
Momo yatağa oturup etrafa baktı Ve burun kıvırdı...
Momo:"Ben olsam bende durmazdım burada..."
Nayeon Jungyeon'ın elini sıkıp yanında olduğunu belirtti...zaten Bunu ona borçluydu... Jungyeon başını kaldırıp Gözlerine bakınca Nayeon omuz silkti...
Kapının gıcırdama sesi gelince hepsi birden oraya doğru baktı...Ağzında kan lekesi vardı Ve Üstü başı kirliydi...
Dahyun:"Evimde ne işiniz var."
