Tzuyu'nın Elleri titriyordu...Gördüğü şeyler ve o yoğun koku onu alt üst etmişti...Odaya giderken gözü ayaklarına kaymıştı...Kan izleri kırmızı halıda belli olmuyordu...
Odaya girip direk banyoya koştu Ve yıkadı...Aç olmadığını biliyordu ama kan görünce dayanamıyordu...Aynaya yavaşça yaklaşarak baktı...Gözleri oldukça kırmızılaşmıştı...
İlk geldiği günü hatırlamıştı...Artık önceden kim olduğunu hatırlayamıyordu...Ailesinin yüzünü hatırlayamıyordu...Sadece o gece kazınmıştı beynine...O günün sabahında Ne olduğunu bilmiyordu..Sadece geceyi hatırlayabiliyordu...Hayat ona ceza vermişti...
Birden daldığı gözlerinden çıkıp Dahyun'ı hatırladı...Hızlı bir şekilde odadan çıkıp Dahyun'ın aynı zamanda Chae ve Mina'nın olduğu odaya yöneldi...Kapıyı çalmadan açtı...İlk defa böyle birşey yapmıştı...
İçeride Mina Ve Dahyun vardı...İkisi birden Tzuyu'ya bakınca Tzuyu Mina'ya bakmadan Dahyun'a gelmesi için işaret etti...
Kapıyı kapatıp bir süre Duvara yaslanarak Gelmesini bekledi...Kapı tekrar açıldığında Dahyun Dışarıya çıkmıştı...
Dahyun:"Sorun ne?"
Tzuyu:"Jungyeon Unni Seni bodrumda bekliyor.."
Tzuyu Dahyun'ı sevmiyordu her ne kadar hayatını kurtarsada ve onu buldukları gün sevinsede...Jungyeon ve Nayeon'a acı çektirmişti...ve bu halde olmalarının suçlusu oydu...
Dahyun asansöre doğru giderken Tzuyu'nın seslenmesiyle duraksadı..
Tzuyu:"Dahyun-ah...Ona fazla yaklaşma..."
Dahyun tekrar yürümeye başlayınca Küçük bir gülümseme oluşmuştu yüzünde...
......................................................
Dahyun yerdeki kanları görünce Gözü aynı Tzuyu gibi büyümüştü...Ama o buna alışık olduğu için gözü değişmemişti...Işıkdan dolayı açıkça görünen Jennie'nin yanına doğru yürüdü...
Jennie ağlıyordu...Uzaktan Sandalyeye doğru uzanıp geri çekiliyor Ve çenesini oynatıyormuş gibi görünüyordu...ki öyleydi...
Dahyun daha fazla yaklaşınca önünde bir tabak olduğunu gördü...Sonra olduğu yerde kaldı...
Jennie son kez yutkunduktan sonra Ağlamaya devam etti...
Dahyun'ı görmüyordu...Dahyun Jungyeon'ın sesi ile irkildi...
Jungyeon:"Hoş geldin..."
Dahyun Jungyeon'a bakarak yutkundu...Jungyeon Elleri cebinde keyfi yerinde bir şekilde yürürken Jennie'nin önünde durdu...
Jungyeon:"Vay Canına Jennie! Söz dinliyorsun...Tadın nasıldı..."
Dahyun ilk başda anlamamıştı Ama sonra Jennie'nin olmayan kolunu görünce iki eli ile ağzını kapatmıştı...
Dahyun:"Tanrım..."
Jungyeon Dahyun'a bakıp o psikopatça gülen yüzünü soldurdu...giderek yaklaşıp önünde durdu...
Jungyeon:"Ona acıma..."
Dahyun Jungyeon'ın nefret dolu gözlerinden korkmuştu...
Jungyeon:"Evet Jennie soru sordum?"
Jennie küçük küçük inliyordu...Konuşamayacağı her halinden belliydi... Jungyeon hala bekliyordu...
Jennie:"Öz...Öz-ür..."
Jungyeon Kafasını eğerek biraz daha yaklaştı...
Jungyeon:"Üzgün duyamadım..."
Jennie:"Öz...ür-Dil...eim-"
Jungyeon doğrulup boş gözlerle Jennie'ye baktı Ve Dahyun'a döndü...
Jungyeon:"Onu iyileştir..."
Dahyun onun suratına anlamamış gibi baksada Anlamıştı...
Jungyeon:"Sana acıyorum Jennie..."
Dahyun önündeki sandalyeyi çekip tabağı yere bıraktı...Kanlı olduğunu umursamadan oturup Ellerini açtı Jennie'nin olmayan koluna doğru...Gözlerini kapattı...
...................................................
Jennie gözlerini açmaya çalışıyordu...Ağrısı olmadığını hissetmişti...kopan kolunu yokladığında Parmaklarını hissetmişti...Bir an için sevinsede çok sürmedi...Gözleri netleştiğinde Yüz üstü tahtaların üstünde yattığını gördü...Yine Elleri ve ayakları bağlıydı...Aslında Bir küvetin üstündeydi ve Jennie'yi tutan tahtalardı...Küvet boştu...
Kımıldamaya çalışsada boşa çaba olduğunu biliyordu...
Ayakkabı sesleri gelince Bir süre gözlerini kapattıktan Sonra yutkundu...Saçları küvete doğru salınmıştı...
Jungyeon'ın yüzünde bu sefer gülümseme yoktu...Jennie'nin tanımlandıramadığı bir yüz ifadesiydi bu...Ellerinde eldiven olduğunu gördü...Sonra yanında ayaklarını gördüğü ama üstünde ne olduğunu göremediği bir masa vardı...
Jungyeon gelip Jennie önünde çömeldi...
Jungyeon:" Son oyuna geldik Jennie..."
Jennie ne olacağını bilsede başını sallayıp yalvarıyordu...Ama Jungyeon onu dinlemiyordu...
Jungyeon:"Oyunun adı Dur Durabilirsen...Hemen anlatıyorum.Ben bu tahtaları sorduğum soruların cevabının doğru olmadığını düşünürsem tek tek çekeceğim...Sen de Küvete düşmemeye çalışacaksın...Dik durabilirsin değil mi?..."
Jungyeon Ayağa kalkıp Masaya yöneldi bir paket eline alınca duraksayıp Jennie'nin yalvaran gözlerine baktı...
Jungyeon:"Bu arada Küvetin asit ile dolu olacağını söylemiş miydim?...Bak ne düşündüm bu baya zor bir oyun olacak...Onun için Eğer kazanırsan..."
Jungyeon sadistçe gülümseyerek Jennie'nin tahtalar üzerindeki yatan vücuduna baktı Ve kulağına eğildi...
Jungyeon:"Nayeon senin..."
Göz kırpıp geri çekildi ve Ağzına bir maske geçirdi...Jennie yine Ağlamaya başladı...
Jungyeon suyu açıp Hortumun ucunu küvete koydu...Tekrar Masaya yönelince Jennie suyun miktarına baktı...
Jennie:"Jungyeon...Lütfen Özür dilerim...Özür dilerim..."
Jungyeon sadece gülümsemişti bu cümlesine...Sonra karşısına geçip elindeki Paketi gözünün önünde açtı...
Jungyeon:"Bu ne biliyor musun?...Floroantimonik...Tanrım buna kaç para ödedim haberin var mı...Yemin ederim bununla Dahyun bile seni bir araya getiremez..."
Yaklaşıp Küvete boşaltınca Baloncuklar oluşmuş Ve sesler çıkmaya başlamıştı bile...Jennie'nin gözleri yaşlarla dolarken akan yaşlarıda Asitin içine karışıyordu...
Jungyeon suyu kapatıp hortumu içinden çekti ve Jennie'nin yanına sandalye çekip oturdu...
Jungyeon:"Başlayalım mı?...Söylesene Jennie Ona ilk sen mi vurdun?"
Jennie Kafasını kaldırıp son derece Ciddi olan Jungyeon'a bakmaya başladı...Doğru söylerse birşey olmayacağını düşündü...
Jennie:"E-Evet...İlk ben vurdum...O-Onu vurarak uyandırdım..."
Jungyeon gözlerini kapatıp gülümsedi....Sonra düşünmeye başladı...Kendisi bile onu kaldırmaya kıyamazken ona vurmuştu...
Jungyeon Ayağa kalkıp Jennie'nin göğüs bölgesinde duran tahtayı hızla çekti....
