My Mysterious Guardian

Guardian 26

Dedicated to: purpleyt Hi Violet! HAPPY BIRTHDAY!!! 😁😁 Tanda mo na! Hahaha!!! Tatanda na natin XD hahaha! Enjoy reading! Hahhaa!

And to: BoniqueLanibaj Hi! Thanks for following me! 😘

Hope 'y all like it!

Vote✔
Comment✔

>SM❤

022617

~

Guardian 26

Halatang gulat si Ed nang makita ako pagpasok niya na may dalang kape.

I slightly smile.

Hindi niya pinansin ang pagngiti ko. Dumeretso lang siya papunta sa lamesa saka umupo sa maliit na sofa.

"Akala ko hindi ka na babalik" panimula niya.

"I just realized that you're right. Tama ka nang sabihin mong wala siyang kasalanan. Minsan na rin kasing may nagsabi sa akin na hindi naman itim ang kulay ng puso ko, kaya paniguradong magagawa ko magpatawad lalo na sa isang taong wala naman talagang kasalanan" sabi ko habang nakatingin sa sahig na may kasamang pasimpleng pagngiti nang maalala ko si IU.

Ibinaling ko ang tingin ko sa human form ni IU na kasalukuyang walang malay.

I smiled at the thought of her.

"A very important person that is very close to my heart made me realize how easy it is to forgive. She made me realize that suicide isn't the right thing to do, that it can't help you to escape from your problems. 'If you're a man, then face everything manly'. 'Pag nagpakamatay ka, hindi lang sarili mo ang sinaktan mo, kundi pati na rin ang mga taong nakapaligid sa'yo. Akala ko noon kapag nagpakamatay ako, mawawala na lahat ng problema ko. Pero ng dahil sa kanya, nagbago ang lahat ng 'yun. Nagkaroon ako ng dahilan para harapin ang kinabukasan, nagkaroon ako ng lakas ng loob para harapin ang mga masasakit na nakaraan ko. Nagawa kong magpatawad, nagawa kong maibalik ang old self ko. Natuto akong mamuhay ng malaya, malaya sa nakaraang pinagkulungan ko ng sarili ko. At higit sa lahat, natuto ako magmahal. Natuto akong buksan ang puso ko na akala ko'y hindi ko na kayang gawin pa"

A small laugh escaped from me. Tumingin ako kay Ed na tahimik lang na nakikinig.

"Siguro ngayon nagtataka ka kung bakit ko sinasabi 'to sa'yo noh?"

Hindi siya sumagot.

"Simple lang, para malaman mo na napatawad ko na si IU" nakita ko ang bakas ng pagtataka sa mukha niya.

I just realized what I said. Deym!

"I--I mean, pinapatawad ko na siya" I said convincingly.

Ngumiti naman siya matapos 'yun.

"Salamat naman at naliwanagan ka. Kung sinoman ang taong tinutukoy mo, I'm thankful to him--"

"HER" Pagputol ko sa sinasabi niya.

Natigil siya saglit saka tumawa. Nag-usap pa kami hanggang sa naisipan ko ng simulan ang mga tanong na bumabagabag pa sa akin.

"Ano nga pala ang pangalan niya? Cutie kasi ang pagkakakilala ko sa kanya"

"Cutie? Pwede rin. Cute naman talaga ang kapatid ko eh. Pero hindi 'yun ang pangalan niya" ininom niya muna ang kape niya saka nagpatuloy sa pagsasalita.

"Lyn, 'yun ang pangalan niya"

Lyn?

Bigla kong naalala ang keychain na pinabili niya.