My Mysterious Guardian

Guardian 18

Dedicated to: purpleyt hi Violet!! I hope you're enjoying this story hahha!!! Sabihin mo uthoughts mo ha! Hahaha! XD

Vote✔
Comment✔

>SM❤

~
Guardian 18

I don't know what should I decipher first. It all happened in just a second.

Ang paglaglag ng bottled water na dala ni Inu matapos siya tumagos kay Ed, ang pagsigaw ni Mat, ang pagbahing ni Ed, at ang pagdating ni Ren. But Mat's scream catched my attention the most.

"WHOAA!!!" Sigaw niya na siyang naging dahilan para mapukaw ang atensyon ng lahat, even me.

Mahahalata ang sandaling pagkagulat sa mukha niya, pero agad din 'yun napalitan ng isang tusong ngiti.

"Chix mga pre! Chix!" sabi niya pa habang tinuturo ang picture na hawak. Nagkagulo naman sila dahil 'dun.

Nilingon ko sila Inu at naabutan kong pinupulot ni Ed ang tubig na nailaglag ni Inu.

"Is this yours miss?" tanong niya sa isang babae. Not seeing her again.

Nakatulala lang si Inu, at dahan-dahan siyang tumingin sa akin at sa nagsalitang si Mat. Nakisali ako sa pinagkakaguluhan nila at duon ko lang nalaman kung sino ang nasa picture na hawak niya.

It was her.

It was Inu.

The one that has a serious face. The one I saw at the mall, the one inside Lala's restaurant.

"Wow! Sino kaya siya?"

"Ang ganda sana kaso mukhang mataray"

"She's not even cute, so saang parte ng mukha niya ang maganda?"

"F*c* this sh*t!! I need to f*c*ing find that d*rn a** chick!"

What are they talking about? Hindi ba nila na-realize na si Inu 'yan?!

"Hey! Anong pinagkakaguluhan ninyo? Patingin naman!" komento ni Ren.

But before he do, hinablot ko na sa kanila ang picture. For some reason, I just felt that...

They don't know Inu anymore. At ayokong pati si Ren makalimutan siya, kaya as long as I can, itatago ko ang picture na 'to mula sa kaniya.

"Whoa dude! Patingin! Ang damot mo naman!"

"Tss, she's not even related to any of us, so don't bother looking" sabi ko saka 'yun pinunit. Tss!

Nagreklamo naman sila. Pero hindi ko sila naririnig, mas malakas ang tibok ng puso ko kaysa sa mga boses nila.

What just happen?

Pinauna ko muna sila bago ko hinila ang nakatulalang si Inu.

Tumigil kami kung saan wala ng tao. Medyo madilim na kaya tanging street lights na lang at ang buwan ang nagsisilbi naming liwanag. The moment I let go of her hand, tulala pa rin siya.

"Inu..." I called her name in an attempt to catch her attention.

But I failed.

"Inu" I said again saka ko siya hinawakan sa magkabilang balikat.

Doon niya lang ako nagawang tingnan. And the moment I saw her face, nayakap ko na lang siya.

Inu is crying.

My guardian is crying.

#
Binuhat ko siya papasok sa room ko. She just fell asleep after crying, kaya sinalabay ko siya all the way. At nung pagpasok namin, nagtatakang nakatingin sa akin 'yung guard, na para bang ako na ang pinaka-weirdong nakita niya sa buong araw.

Inihiga ko si Inu sa kama ko, kinumutan at siniguradong maayos ang kalagayan niya bago ko siya iwan. Pumunta lang naman ako sa rooftop para makapagisip-isip.

Tinitigan ko ang picture niyang dinikitan ko ng scotch tape para mabuo ulit. That picture came from Ed's wallet. Nailaglag niya siguro nung ibigay niya sa akin ang calling card niya.

"Ano ka ba talaga Inu? Sino ka ba? Ikaw ba siya?"

If she's the girl I hate ever since, then I don't know what to do anymore. I hate Cutie, but I love Inu. I despise that girl, but what will I do if the girl I hate the most turns out to be the girl I really want to protect right now?

Isa lang ang paraan para malaman ko. At 'yun ay ang puntahan si Cutie. Pero ano na ang gagawin ko pagkatapos?

Ano na ang mangyayari sa akin?

Kay Inu?

Sa amin?

Will she vanish?

Will she leave me?

Or will she stay?

I'm so pre-occupied of deep thoughts when suddenly, Inu pops out beside me. At bilang ako na takot sa multo, syempre nagulat. Hindi ko akalain na nagulat din siya sa nangyari.

"H-how did you do that?!"

"Because I'm a ghost?" malungkot na sabi niya saka siya ngumiti ng mapait.

"Den, I have something to confess"

Napalunok ako sa sinabi niya.

"May mga bagay pa akong hindi nasabi sa'yo tungkol sa pagiging ghost ko"

I stayed quiet to let her continue.

"'Di ba nasabi ko sa'yo na hindi ko talaga alam kung ano ako? Kung multo ba ako, kung patay na ako o kung buhay pa ako. Kasi Den, ang totoo niyan, ang mga tao lang ang hindi nakakakita sa akin. Oo, nahahawakan ko ang mga bagay, nababangga sa poste, sa salamin, sa dingding, at sa kung anu-ano pa, except lang sa tao, sa tao ko lang nagagawang tumagos"

Kinilabutan ako sa sinabi niya. I never thought na may ganung klase ng pagiging multo. Not until now.

"Kapag hinawakan ko ang sarili ko, maging ako giginawin dahil sobrang lamig ng katawan ko. Kapag umulan, hindi ako nababasa kaya nung nandun tayo sa park, that's the very first time I enjoyed the rain. Last time kasi na umulan, malungkot ako, 'yun kasi 'yung time na tinaboy mo 'ko" tumawa siya ng mapait nang maalala 'yun.

Napaiwas naman ako ng tingin.

"Siguro natatakot ka na sa akin ngayon, lalo pa't alam mo na ang totoo, na ikaw lang ang kauna-unahang nakakita sa isang mysterious ghost na katulad ko. Kung itataboy mo ako ulit, tatanggapin ko, and if that happens, masaya akong lalayo sa'yo, kahit gaano pa kabigat sa puso ko. Kung gusto mo na akong umalis ngayon, sabihin mo lang at gagawin ko"

Humangin ng malakas, at sa paningin ko parang dinadala siya ng hangin kaya bago pa man mangyari 'yun, niyakap ko na siya.

Mahigpit na pagkakayakap.

I just realize that no matter what the truth brings, I'll still love her. Ngayon ko lang na-realize na mahal ko siya, and I won't let anything separate us, even the truth.

"Den.." sabi niya habang kumakawala sa yakap ko. Dahil 'dun mas lalo ko pa hinigpitan ang pagkakayakap ko sa kanya.

"Please. Stay. I don't care about the truth, I don't care about you being ghost. If you're a ghost, then you're the only ghost I want to be with forever, you're the only ghost I won't be scared of, you're the only ghost I will take care of. But you're not a ghost..."

Inalis ko ang pagkakayakap ko sa kaniya saka siya hinawakan sa pisngi't tiningnan ng matimtiman sa mata.

"Because you're my guardian, my mysterious guardian"