Masum: Kirleniş [BxB]

BÖLÜM 1: Başlangıç

Multi'de Derin var.

× İZMİR×

"Ama ben gelmek istemiyorum!"

Genç adam annesine sitem etti. Annesi ona 3 gün sonra İstanbul'a taşınacaklarını söylüyordu. Üstelik okul açılalı 3 ay bile olmuştu. Üç senede ancak alışmış olduğu okuldan ayrılmak istemiyordu. O, İzmirden de ayrılmak istemiyordu.

"Ama biliyorsun ki baban orada güzel bir hastane ile anlaştı. Bu fırsatı kaçıramayız tatlım."

Ah.! İlk defa anne ve babasının doktor olmasından şikayetçiydi. Doktor değil de izmir'de kalabilecekleri bir mesleği seçmelerini tercih ederdi.

"Hadi, gel de yardım et."

Annesi kızıl saçlarını at kuyruğu yapmış eşyaları kutuya yerleştiriyordu. Derin, izmirden gitmek istemiyordu. Ama annesini de üzmek istemediğinden yanına ona gidip yardım etti.

"Ama okulum ne olacak? Açılalı henüz üç ay oldu."

Genç adam son bir kez annesini ikna etmeye çalıştı. Ne de olsa ailesi onun eğitimine çok önem verirdi.

"Merak etme baban oradaki okulla anlaştı. Hastanenin sahibinin kolejinde okuyacaksın. Üstelik ödeyebileceğimizi söylememe rağmen burslu olmanı istediler. Derslerinin çok iyi olması onları etkilemiş." Sonra da genç adamın yanağını okşadı. "Okulundan geri kalmayacaksın yani."

Ve böylelikle son şansını da kaybetmişti.

"Tamam."

"Bu arada üstünü değiştir ve okula git. Arkadaşlarına veda et."

Kafasını sallayıp odasına doğru yürüdü. Merdivenden çıkarken kendi kendine sitem etti.

"Aman ne güzel! Onlarda sıraya girmiş beni bekliyorlardı zaten."

***************

×ANKARA×

"Evet kızım, gidiyoruz işte."

Sesi üzgün çıkmıştı genç kızın. Bambaşka bir şehre gideceği yetmezmiş gibi bir de arkadaşlarına veda etmesi gerekiyordu.

"Ama o zaman biz seni özleriz." dedi grubun saf kızı Sinem. Damla tebessüm etti. Sinemin saflıklarını bile özleyecekti.

"Biz sensin ne yapacağız kızım ya." dedi Aylin üzgün bir sesle. Grubun duygusalıydı o. Birazdan oturup ağlardı da.

"Asıl ben sizsiz ne yapacağım."

"1 hafta sonra unutursun zaten sen bizi!" dedi grubun asisi müge.

"Ne unutucam ya! Siz benim kardeşlerimsiniz."

"Ya tabi.. Orası İstanbul sonuçta kıvırcık. Orada gideceğin okul buradakinden daha iyiymiş. Onlara karışıp gidersin. Unutursun sen bizi."

"Of hiç hatırlatma lan!  Oradaki tikilerle napıcam ben. Bana harbi insan gerek."

Müge sonunda ikna oldu ve arkadaşına sarıldı.

"Merak etmeyin hiçbirinizi unutmayacağım. Siz benim canımsınız. Unutmam... unutamam sizi."

Diğer arkadaşları da yanlarına gelip son kez grup sarılması yaptılar.

***************

×ANTALYA ×

"Evet şekerim bu okulda okuyacağım artık."

Genç kız okulun bahçesinde haftaya gideceği okulun fotoğraflarını arkadaşlarına gösteriyordu.

"Off! Kızım manyak bir okulmuş burası ya!"

"Tabii kızım. Bana da bu yakışır." diyip açık kahve saçlarını savurdu.

"Sera!" Genç kız kendisine seslenildiğini duyunca arkasını döndü. Karşısında okulun popüler çocuğu duruyordu. Çıkmaya başlayalı daha bir hafta olmuştu.

"Efendim Bora? " İşveli bir şekilde söyledi. Zaten her konuşması cilveliydi ki.

" Duydum ki İstanbul'a gidiyormuşsun."

"Doğru duymuşsun Boracık." genç kızın suratında alaycı bir gülümseme oluştu.

"Peki ya bize ne olacak? "

" Pardon ama siz kimsiniz?" İlişkilerinden bahsettiğini anlamıştı.

"Gemileri yaktım ben kızım. Gerekirse İstanbul'a gelirim."

"Gelirsin bir boğaz turu yapıp dönersin. Hadi bayy!" diyip gülerek arkadaşlarının yanına gitti. Arkasında kırık bir kalp bırakması hiç umrunda olmamıştı.

***************

×İZMİR×

Derin üstünde beyaz gömlek, giymekten vazgeçemeyeceği hırkalarından sarı olanı; altındaysa beyaz kotlarıyla okulun önünde dikiliyordu. Nasıl bırakacaktı burayı. Ensesine yediği şaplakla sıçradı. Gözlüğü tam düşecekken yakaladı ve arkasını dönerken tekrar gözüne yerleştirdi.

"Veda etmeye mi geldin bay utangaç?" Karşısında okuldaki tek arkadaşı Aslı duruyordu.

"Evet," dedi arkadaşı. "3 gün sonra gidiyorum. Annem arkadaşlarınla vedalaş demişti. Sanki benim tek arkadaşımın sen olduğunu  bilmiyor. Neyse işte, seni görmeye geldim." Arkadaşı aniden sarılınca genç adam da kollarını ona doladı.

"Sen benim en iyi arkadaşımsın." dedi genç kız. "Seni özleyeceğim."

"Bende." dedi Derin ve ayrıldılar. Tam o sırada O'nu gördü. Yine etrafında sürekli takıldığı kızlı-erkekli grubu vardı. O popülerdi. O kızların altında yatmak için sıraya girdikleri 'Kerim Vural' dı...

"Ve tabi en çok Kerimi  özleyeceksin." dedi Aslı. Arkadaşının eşcinsel olduğunu biliyordu. Kerime aşık olduğunu da.

Esmer gençle göz göze geldi Derin. Esmer gencin dudakları alayla kıvrıldı. Derin tekrar önüne döndü. Yumruğunu sıktı.

'Bir daha asla kimseye aşık olmayacağım. Özellikle de okulun popülerlerine.' diyip söz verdi kendine.

Ama hayatın insanın karşısına ne çıkaracağı bilinmezdi değil mi?

~BÖLÜM SONU~

MERHABA ARKADAŞLAR. SİZİN EN ÇOK SEVDİĞİNİZ KARAKTER KİM OLDU? 

HATALARIM OLABİLİR. AMA SÜPER BİR KURGU YAPTIĞIMA İNANIYORUM. YORUM VE VOTE BIRAKMAYI UNUTMAYIN. BİR SONRAKİ BÖLÜMDE GÖRÜŞÜRÜZ...