Kırık

Aşk laneti..

Canokurlarım nasılsınız? Yeni bölüm geç geldi kusura bakmayın.

Size iyi okumalar😚 bölümleri daha sıklıkla yayınlamaya çalışacağım. Yorumlarınızı eksik etmeyin..

Geçmişi kapattığın kapılar ardından gün yüzüne çıkarmak hiç bir zaman kolay değildir.

Uzun zamandan sonra sanki yıllardır kimsenin yaşamadığı, kapısını açıp içeri girmediği havasız bir odayı anımsatıyordu geçmiş ona. Yaşanmışlıklar vardı, gökyüzüne ulaşan kahkahalar, yerin yedi kat derinine gömen göz yaşları vardı. Çok düşmüştü ama kalkması için ona uzatılan el küçük meleğinin eli olmuştu.

Eski hayatdolu hali kızına geçmişti sanki. Yaşadığı darbeler daha soğuk daha boş birisi yapmıştı onu.

Şimdi yıllar sonra hayatına giren adam ona aşkını soruyordu. Nasıl aşık olduğunu merak ediyordu. Duyduğu her kelime kalbinde sağalması imkansız yaralar açıyordu.

Bazen anlatınca bitmiyordu. Anlatınca yeniden başlıyordu hem acılar hem sevinçler..

"Neyi merak ediyorsun, Can? Arina'nın aşk çocuğu olup olmadığını mı? O zaman iyi dinle. Arina aşk çocuğu olamadı maalesef. Bir adama salak gibi süzme aşık annenin kızı Arina. Hayatımda ilk ilişkim değildi o adam ama ilk aşkımdı. Beni her defasında kendinden uzaklaştıryordu. Ben ona inat koşar sarılırdım hep ona. Çünkü içimde çok sahiplenmiştim onu. Sevgimi göstermekten çekinmiyordum. Kime göre deli kime göre cesaretli kime göreyse gurursuzdum. Ama yanılıyorlardı. Gururum vardı hem de en yıkılmazlarından. O adam bana aşık olunca gururumu da aşık etmeyi öğretti. Bıkmadan, usanmadan haftalarla o adamın peşinden koştum. Sonunda istediğimi alamadım ama o adam benim, ben o adamın olmuştum. O benimleyken başkasının hayali ile konuşuyordu. Bense görmezden geliyordum. Gurursuzdum ya, adımın hakkını vermek istiyordum. Sonra bir şeyler oldu. Gitti hayatımdan. Geri döndürmek istemedim." acı bir tebessüm dudaklarına konarken iç geçirdi. "Zaten dönmezdi. Çünkü aşık adam kaybetmekten korkardı ama o korkmadı. Gitti. Ve giderken bana öyle güzel bir armağan bıraktı ki. İşte bu yüzden asla pişman olmadım. Olmam da.. Arina aslında güzel kalpli, merhametli bir adamın kızı. Annesine aşık değildi ama kızını çok severdi. Seviyor.."

Can dişlerini sıkarak dinledi Derya'yı. Saatler önce sarhoştu. Şimdi de sarhoş olmak, uyuyup uyanınca Derya'nın anlattıklarını hatırlamamak isterdi. Ama mümkün değildi. Yıllar geçse de unutamayacaktı.

Karşısındaki kadının ara ara gözlerine yansıyan hüzün, dudaklarına konan buruk tebessüm ve hala da unutulmayan aşkı.

Bir kez daha Derya'nın o adama devam eden aşkının var olduğuna inandı.
Bu kadar şey yaşamasına rağmen o adam hakkında tek kötü kelime söylememiş hatta imada bile bulunmamıştı.

Bu kadına bir şekilde ne zaman nasıl olduğunu anlamadan aşık olmuştu Can. Şimdi ise saygı duydu gücüne, hayata karşı mağrur, dik duruşuna.

Bu kadını tapılası seveceğine neden o adam tarafından kırılmıştı , terkeldilmişti anlamayacaktı. O adamı tanımasa bile ona karşı nefreti sonsuzdu. Hatta imkanı olsa onu Deryanın her çektiği acıya göre işkence eder ama öldürmezdi.

Arinayı sevmesini, ona kahraman bir baba olmasını sağlardı.

Aniden durdu. Arinayı öz babası ile bile olsa paylaşmak fikri ne kadar sıkmıştı canını.

O Derya ve Arinayı herkesten çok sever, onları korurdu. Hatta kabul etseler aile bile ola bilirlerdi.

Keşke..