Kırık

Karşılaşma

Derya'nın yeni evinin önünde araba'yı park etti. Arina okuldan dönmüştü. Peki ya Derya?

Günlerdir kızını görmek için içi giderken Derya'yı düşündükçe ayakları geriye götürüyordu onu.

İki yıldır tek kelime bile geçmemişti aralarında. Ve bu sefer Derya'nın onu geçmişinde bıraktığına emindi.

Dört kez günü birlik dönmüştü Derya'yı ve kızını görmek için ama hiç bir seferinde yanlarına gidememişti. Sadece uzaktan izlemekle yetinmişti. Her defasında Derya'nın yüzündeki gülümsemesi, hayata eskisinden daha hevesle bağlanması ona yetmişti. Zaten hayatında bir gölgeydi ve o gölge çekilmişti.

Düşüncelerini bir kenara bırakıp arka koltuktan paketleri aldı ve eve doğru ilerledi.

Kapının önünde derin bir nefes alıp daha sonra basa bildi zile.

Bir kaç saniye sonra kapı açıldı.

Daha önce görmediği ama Arina'nın hazetmediği yardımcıları olduğunu tahmin ettiği kadın "Buyurun kime bakmıştınız?" diye sordu.

"Ben Derya'nın..." deyip duraksadı. Yeniden açıklama yapmasına gerek kalmadan Arina belirdi kadının yanında.

Gözlerini kırpıştırıp gördüğünün gerçek mi yoksa hayal mi olduğuna emin olmak istiyordu sanki.

Gülümsedi. İçine baba olduğunu öğrendiği ilk andan itibaren yerleşen duygu kendini gösterdi.

Koca adamın özleminden dili tutulmuş, gözleri dolmuştu.

Paketleri yere bıraktı. Kollarını titreye titreye iki yana açıp "Bebeğim.." diye bildi sadece.

"Baba gerçeksin. Burdasın!"

Kucağına zıplayan kızının etksiyle bir kaç adım geriye gitti. Kahkaha atıp "Kocaman kız olmuşsun. Güzel kızım." kokusunu bıkmadan defalarca içine çekti. "Ohh huzurum benim."

"Baba inanamıyorum rüya gibi. Rüyada mıyım?"

Kızı o kadar sımsıkı sarılmıştı ki neredeyse boğulacaktı.

"Kızım artık yüra demiyorsun gerçekten."

"Evet sana söylüyordum ama inanmıyordun."

Kızını kucağından indirip "İstersen içeri geçelim. Hem sana bir sürü sürprizim var." dedi.

Kızı elini bırakmadan "Hadi babacığım." diye cevapladı ve paketleri yerden alınca Can'ı adeta peşinden sürükledi. "Yeni odamı görünce bayılacaksın. Gerçi kameradan görmüştün ama olsun."

Yardımcının ona garip garip bakması dikkatini çekmişti.

Kısık sesle "Ben Arina'nın babasıyım. Eğer rahatsız olduysanız Derya'ya haber verin. Eminim bir problem çıkmayacaktır." dedi.

"Hayır. Sadece şaşkınım. Kusura bakmayın."

Kızı "Babaa hadi geel." diye seslenince yanına gitti.

Tam tamına bir saat kızıyla doya doya konuşup hasret gidermişlerdi. Araya hediyeleri açıp, odaları gezmeyi de sığdıra bilmişlerdi. 

Sadece bir oda'nın önünde durup geri çekilmişti. Derya'nın odasının önünde durup sustu.

Kızı olanları anlayacak yaşta değildi. Belki de onlar öyle sanıyorlardı.