Gidiş

4.4K 262 18
                                    

Canokurlarımm ben geldim. Hatırlıyorsunuz beni, değil mi? Ben bile çok zor hatırlıyorum. Sizi çoook özledim. Hele yazmayı o kadar çok özledim ki, haftalardır kelime kelime yazarken bugün oruçlu oruçlu bölümü bitirmeyi başardım. İnanın bölüm yazamamamın çok önemli nedenleri vardı. Umarım Kırık'mızdan vazgeçmemişsinizdir. Sizi çok seviyorum. Bölüm hakkında fikirlerinizi yazın lütfen. Bu zalım yazara bir de siz zalımlık yapmayınız. Ee bölüm erken gelicek ama ama yorumlar ne kadar çok olursa o kadar erken gelir. Sizin bu yazarınız çok zalım ama siz de yorum yapmayınca şantaj yolunu seçdi.

Çok konuşmayı hiç sevmiyorum. Boşboğaz değilim. Anlarsınız ya😄😜

Sustum. Ayakaltından çekildim. Yorumlarda konuşalım, yorumlarda buluşalım. 💓💓💓








"Nereye gitmek istiyorsun?"

Derya haraket eden arabanın camından arkalarında bıraktıkları yola bakıyordu. Her şey geride kalıyordu sadece bir tek deniz ve sahil onları izliyormuş gibi geliyordu.

"Bilmem.." dedikten sonra yeniden sahile baktı. Hava soğuk olduğu için pek fazla insan yoktu. Aklına gelen fikirle "Yada dur, bankta oturalım." dedi.

Can Deryanın iyi olmadığının farkındaydı. Sanki emin olmak ister gibi "Bankta mı?" diye sordu.

Derya sadece başını evet anlamında salladı.

"Hava çok soğuk ama.."

Deryanın üzündeki kararlı ifadeyi görünce istemese de, "tamam." dedi burnundan soluyarak.

Uygun bir yerde arabayı durdurunca Derya hiç vakit kaybetmeden arabadan inmiş ve yolun diğer tarafına geçmişti.

Can koşar adımlarla yanına gelip "Hava çok soğuk inat etme. Başka bir yere gidelim. İstersen benim eve gide biliriz." diye teklifte bulununca Deryanın öfkeli bakışlarını üzerinde gezinirken buldu. Kadın bir bakışı ile adama bin türlü eziyyet etmişti.

"Kaç kez tokat attın? Yumruklandın mı? Ha yoksa direk boğazımı mı kestin?"

Bu sefer Derya şaşkınca ona bakıp "Ne?" diye sordu.

"Sana ahlaksız bir teklif sunmuşum gibi baktın. Oysa ben sadece.." Derya elini kaldırıp "Ay Can sus!" diye yalvarır gibi konuşunca cümlesini bitiremeden susmak zorunda kaldı.

"Ne yapalım peki?"

Derya bir anlık düşünüp etrafta gözlerini gezdirdi.

"Mmm.. Yürüyelim biraz. Sonra döneriz."

Can memnuniyyetle "Tamam." deyip Deryanın onun elinin büyüklüğüne zıt bir şekilde küçük olan elinden tutup yürümeye başladı.

Her an bir karşı çıkış ve ya dikenli laf bekledi ama aksine Derya onun hızına ayak uydurmuş ve elini çekmemişti.

"Arina denizi sever.. İlkbaharda sık sık sahile ineriz genelde. Yurtdışına çıkınca bile zeki kızım bana bir deniz buldurur ve saatlerce sahilde gezeriz."

Can ikisinin tatilini, sahilde yürümelerini, gülmelerini hayaledince içine sıcacık sevgi duygusu yayıldı.

"Ben de çocukken tatil yapmayı severdim. Babamla haftasonları bir kaç kez balık tutmaya bile gitmiştik. Sonra onu kaybettikten sonra tekrar gitmedim."

KırıkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin