FEDA EDİLMİŞ HAYATLAR

8. Bölüm: HİSLER

Okuma sayısına kıyasla bu kadar az olan voteler için sizlere kırgınım sessiz okuyucularım... 😔

***
Bölüm içerisinde yazım yanlışları, kelime hataları ve anlam bozukları görürseniz lütfen o satıra yorum bırakmayı unutmayınız... Gözden kaçan hatalar olmuşsa şimdiden özür dilerim...
***

Keyifli Okumalar ! 💪

***

Geçen dakikalar bir bekleyiş gibiydi ki içeri giren doktorla kimisi için işkence, kimisi için eğlence olan dakikalar sona ermişti.

"İyi günler Baran bey, bugün son kontrollerden geçeceksiniz ve birkaç güne bu hastane odasına veda edeceksiniz. Ben ve ekibim yine sizin kontrollerinizi elden bırakmayacağız. Sizi fazla bekletmeden tedavi ünitemize götürelim. Refakatçı ve yardımcı olarak nişanlınız mı bugün bize eşlik edecek?"

"Evet doktor bey, kendisi gönüllü oldu." diyen Baran ağanın keyfinin çok yerinde olmasından şüphelenen Ahuşen başına gelebileceklerin korkusu ile gerildi. Sonra, 'Ben niye korkuyorum tedavi olacak olan, üzerinde işlemler yapılacak olan o. Kesin böyle konuşuyor ki beni korkutarak gönderebileceğini bir hastaya bile refakat edemeyecek biri olduğunu düşündürecek herkese, ama ben o kadar kolay pes etmem Baran ağa.' diye düşündü içinden Ahuşen.

"Peki o zaman arkadaşlar size eşlik etsin." diyerek odadan çıkan doktor ile yanlarına gelen iki hastane görevlisi Baran'ı tekerlekli sandalyeye oturtup odadan çıkardılar. Arkadan onları takip eden Ahuşen yanıma birşeyler alsam mı, susar mı, bir ihtiyacı olur mu diye düşünmekteydi. 'Nasıl bir tedavi olacak ki, ben nasıl yardımcı olacağım ki, ben ne yapabilirim ki? Acaba sorsam mı?' diye düşünürken asansörün durması ile hareketlenen grubu takip etti Ahuşen.

Girdikleri odada daha önce hiç görmediği birçok alete dikkat kesinlen Ahuşen, Baran'ın sesiyle yerinde sıçradı.

"Korkma onlar senin için değil, benim için." diyerek  buruk bir tebessüm yolladı Ahuşen'e.

Ahuşen de üzgün ve mahçup bir şekilde başını eğerek; "Çok canınız acıyor mu ağam?" diye sordu.

"Bazen çok, bazen hiç." diyerek cevap veren Baran alışılmış olduğu belli olan hareketlerle gitmesi gereken yatağın yanına geldi. Yatak kumandası ile yatağı aşağıya çekti. İlk sandalyesini yatağa yanaştırıp sandalyenin  ayağını sabitledi ve kol gücünü kullanarak kendini yatağa aktardı.

Bu sırada Baran'ı izlemekten başka elinden birşey gelmeyen Ahuşen sessizce beklemeye karar vermişti ki... Bu eylemsizlik kararı Baran ağanın üzerindeki eşofman takımını çıkarmaya başlayana başlamasıyla son buldu. Gördüğü çıplak üst ile ne yapacağını bilemeyen Ahuşen hızla arkasını döndü. Ahuşen'in bu telaşına yarım yamalak gülmekten başka bir tepki vermeyen Baran, eşofmanın alt kısmınıda zorlukla çıkarıp sandalyesinin üzerine bırakarak hastane örtüsünün altına girdi.

Geçen dakikalardan sonra doktor elinde kağıtlarla odaya girdi ve "Hazırsanız başlayalım Baran Bey." dedi fakat arkası dönük Ahuşen'i farkedince, "Hanımefendi iyi misiniz? Dayanamayacaksanız yerinize başkası gelsin?" dedi.

Doktorun sorusuyla hızla önüne dönen Ahuşen kendine ikazlar vermekteydi. 'Tıpta ayıp olmaz sen ciddi bir müessesede Doktor Beye yardımcı olacaksın kendine gel!' dedi içinden.