FEDA EDİLMİŞ HAYATLAR

28. Bölüm: Bitmeyen Doğum

***

🌸 Yazarınız Keyifli Okumalar Diler 🌸

***

Baran her zamanki köşesinde yatağına düz bir şekilde uzanmaktaydı. Yanındaki Ahuşen ise kendi köşesinde ters yatmış ayaklarını duvara dümdüz dayamıştı. Git gide biraz daha büyüyen karnı ayaklarını ağrıttığı için ayaklarını havaya dikmek gece ağrılarını azaltıyor, daha rahat uyumasını sağlıyordu.

"Baran..."

"Söyle canım..."

"Bugün iyiki o dere kenarına gittik. Kendimi çok ferahlamış hissettim. Yine gideriz değil mi..? Senin için çok zor oldu mu sandalyeyle hareket etmek..." dedi Ahuşen ve başını soluna doğru yatırıp Baran ile göz teması kurmaya çalıştı.

Baran da kafasını Ahuşen gibi sol yanına eğdi ve karısının gözlerine baktı. Hafifçe tebessüm edip elini tuttu."Bende bugün huzur doluydum... Suyun sesi dinlendirdi beni. Hem alıştım artık tekerlekli sandalyeye, çok zorlanmadım. Zafer de çok yardımcı oldu sağolsun..."

"Ay evet Allah razı olsun Zafer abiden, Asude abladan... Tüm gün bizi rahat ettirmek için uğraştılar. Düşmememiz için ellerinden geleni yaptılar..." dedi ve hafifçe kıkırdadı Ahuşen. "Bugün kaç defa düşecektim Asude abla tuttu beni... Kesin korkuyla tutunduğum da kollarını morartmışımdır."

"Bu güçsüz ellerle mi morartacaksın hiç sanmam..." dedi Baran ve karısının ince kısa parmaklarının arasına kendi kalın ve uzun parmaklarını geçirdi.

"Yaa öyle mi..." dedi Ahuşen ve birbirlerine gülümserlerken, birbirine kenetli ellerini havaya kaldırıp kısa bir güleş yaptılar. Bir Baran Ahuşen'in elini kendi tarafına yatırıyor, Bir Ahuşen Baran'ın elini kendi tarafına yatırıyordu.

En sonunda karısını kırmak istemeyen Baran, "Tamam tamam güçlüymüşsün baya... Kızımız sana güç katmış..." dedi gülümseyerek.

Ahuşen hemen Baran'ın elini bırakıp pazılarını sıktı. "Diyorum da inanmıyorsun... Cidden kollarıma bir güç kuvvet geldi..." dedi özgüvenle.

Baran karısının haline içten içe kıkırdarken elini başının altına koyup başını yükseltti. Karısını sessizce izlerken, "Koşuşturmadan fark edememişim haklısın..." dedi sakince.

Ahuşen genişçe gülümsedi ve kollarını iki yana kocaman açtı. "Sen bana hak verince seni daha çok sevesim, daha çok öpesim geliyor.."

"Ee gel öp ne duruyorsun..." dedi Baran tek kaşını kaldırıp karısına meydan okurcasına.

"Çok uzaksın..." dedi Ahuşen kaşlarını küçük emrah moduna alıp ellerini hiç ulaşamayacakmış gibi hasretle uzattı Baran'a. Sonra "Keşke sen gelsen yamacıma..." dedi ve başını hafifçe yana eğerek kedi bakışlarını Baran'ın üzerine atmaya başladı.

"Öyle olsun bakalım... Senin için zorlu yolları aşacağım..." dedi Baran ve sırıtarak üzerindeki yorganı kaldırıp Ahuşen ile arasına bıraktı. Sonra kollarından destek aldı, yavaş yavaş yatakta sürünerek aşağıya doğru kaydırdı kendini. Yolda kızına da kocaman bir öpücük verdi ve biraz daha aşağıya kayıp Ahuşen'in yüzüne daha da yaklaştı.

"Senin için ne zorluklarla geldim buraya karıcım... Artık kocan kollarında... Hoş geldin hediyeni bekliyor..." dedi Baran ve kısacık biran alt dudağını dişlerinin arasına alıp bıraktı.