Angst Academy: His Queen

Chapter 6

Her POV

Nahintatakutang napaatras ako habang nakatingin sa tila bulkang sasabog na kanyang mukha. I bit my lower lip and my gaze dropped on my hand that's slightly shaking. Kakasabi ko pa lamang na iiwas ako sa gulo. Sinulyapan ko ang bandang likod kung saan naka-pwesto ang babaeng pumatid sa akin. She's busy chatting with her friends but there's a victorious smile on her lips.

"Look at me," he said with overflowing anger in his voice. Unti-unti akong nag-angat ng tingin at kitang kita ko ang namumula niyang mukha.

"Sorry.." I murmured. Tila lalo lamang siyang nagalit.

Humakbang siya paabante. Napa-atras ako. Humakbang siya muli and before I can even step backward, mahigpit niya akong hinawakan sa braso. Napangiwi ako sa sakit ng hawak niya. I tried to wriggle to be freed but he's stronger than me.

"Sorry, huh? What does your 'sorry' can do, fucking stupid creature?"

Napapiksi ako nang mas higpitan niya ang hawak sa braso ko. I'm sure that this will leave mark on my skin.

"H-hindi k-ko naman talaga sinasadya.." nanginginig ang boses na saad ko.

Madalas na akong nabubully sa school noon. Sanay na ako na sa bawat araw ay hindi natatapos na walang kakatwang nangyari sa akin. But today is different. Nakakatakot ang atmospera ng mga estudyante sa paaralang ito. And the guy in front of me is not an exemption.

Sinalubong ko ang kan'yang mga mata. Tila nag-aalab sa galit ang kulay amber niyang mata. Maganda itong tignan, ngunit mas nakakatakot pa rin dahil puno ito ng iritasyon at galit. Nagkatitigan kami. He cursed loudly before letting me go. Ginulo niya ang buhok at tinapunan ako ng matalim na tingin. Agad kong sinapo ang hinawakan niya.

"Don't fucking look at me like that!" singhal niya.

Kumunot ang noo ko. Ano ba ang klase ng tingin na ibinigay ko sa kaniya?

"Huh?" maang na tanong ko.

Unti-unting nawala ang takot sa akin. Medyo kumalma na rin ang aking sistema. Ngunit bumalik muli nang singhalan niya ako.

"Stupid! Just get out of my sight!" aniya.

Napatingin ako sa may bandang dibdib niya. He's wearing a blue v-neck shirt at bahagyang hapit ito sa kan'yang katawan. Namumula rin ang braso niyang mukhang natapunan ng soup. Kinuha ko ang panyo sa bulsa ko at dinampi roon.

"Kailangan basa," bulong ko sa sarili saka kinuha ang tray at nilapag sa lamesa sa tabi. Hinila ko siya paalis doon at lumabas ng cafeteria.

"Why are you dragging me, stupid creature!?" singhal niya.

Malakas siya at halos nadadala ako sa paghila niya ng kamay upang mabawi mula sa hawak ko, but I still did my best para mahila siya.

Ilang beses kong narinig ang malutong na mura na lumalabas sa kaniyang bibig. Ngunit hindi ko na iyon pinansin. Hinahanap ko 'yong balon na nakita ko kanina.

"Hindi mo ba ako kilala?!" tanong pa niya.

Napangiti ako nang makita na ang hinahanap ko. Tumigil kami sa harap noon saka ko hinila ang timba na nasa loob ng balon. May laman itong tubig.

Binasa ko ang panyo saka ito pinahid sa kaniyang braso na namumula. Umatras siya ngunit umabante ako para mapalapit sa kaniya. Hindi na ako nag-angat ng tingin para hindi na makita ang matatalim niyang titig.

Nang matapos ay inangat ko ang kaniyang t-shirt ngunit agad niya itong ibinaba. Kunot-noong tinignan ko siya. Pulang-pula ang kaniyang mukha at masama ang tingin na ipinupukol sa akin.