Pure Stupid!
Rainizer~
Tür:Yaoi
Çift:BaekHan
11.Bölüm 'Sevgilim Ol'
Bira kutularını oldukları yerde bırakıp eve yürüdüm.İstemsizce Luhan'ın odasına girmiştim.Anın şokuyla olduğum yerde kalakaldım ve sonrasında kafamı Luhan'a çevirdim.Tanrıya şükürler olsun ki uyuyordu.Son anda kapatmaya karar verdiğim ışığıda halledip odadan çıktım.Kapıya dayanmıştım.Nefes alış verişlerim olması gerekenden hızlıydı.Neden içerideyken onun yanında yattığımın hayalini kurduğumu anlamamıştım.Anlamak da istemiyordum zaten.Bir kaç defa öksürüp kendimi odama kapattım.
Kulağımda sesi çınlamaya devam ediyordu.
'Alkol yüzünden.Alkol yüzünden,Alkol yüzünden.' Defalarca kendi kendime söyledim.Çünkü bu yankıyı durdurmanın başka hiçbir yolu yoktu.
|||||
''Önemli bir şey konuşmamız gerekiyor.Benimle büyük park da buluşur musun?''
Kalbim yerinden çıkmak üzereydi.Daha önce çok fazla teklif almıştım ama hiç teklif etmemiştim.Bu ilkti.Kyungsoo'yla birlikte olduğumda bile kalbim bu kadar hızlı çarpmamıştı.Ah!Gerçi o konuları açmasak çok iyi olabilir.Hepsi salak biyoloji öğretmeni yüzünden.Biyoloji öğretmenimiz bir gaydi ve üreme konusunu anlatırken sürekli şeyini tutuyordu.Bu sınıf için büyük bir eğlence kaynağı olsada Soo ve ben pantolon sıkıntısı çekiyorduk.Tanrı bizi kahretsin tuvalette birbirimizi boşalttık.İlk yaptığımızda komikti çünkü hiçbir şey hissetmiyorduk.Ama zevk almaya başlayınca her şey iğrenç hale geldi ve orada da bıraktık zaten.O ilk olduğu için sorun olmadı ama sıra bana gelince bitirmek zorunda kalmıştık.Lanet!Günlerce sızladığımı hatırlıyorum.Ah Tanrım!Mümkünse geçmişimden o günleri tamamen sil!En iyi arkadaşımın şeyini gördüğüme birde ağzıma aldığıma inanamıyorum.Kendimi öldürmeliydim!Kesinlikle öldürmem lazımdı.
Kafam gereksiz anılara o kadar takılmıştı ki gelen mesajın telefona verdiği titreşimle ancak kendime gelebildim.
''Olur >>^^<<''
Kalbim yeniden çıldırmıştı.Başta sadece Luhan'a nispet olsun diye Chanyeol'ü istiyordum.Ama zamanla kendimi oyunun büyüsüne tamamen kaptırdığımı fark ettim.Gülümsediği zaman alnına düşen uzun saçlar,doğuştan kırmızı dudaklar,soluk beyaz bir ten ve çıldırtıcı bir vucut.O adeta benim için yaratılmıştı.Banyo yaparken kulağımı kapıya dayıyor ve gece uyumadan önce hayalini kurup sertliğimin sınırını zorluyordum.İş çığırından çıkmıştı,daha fazla bekleyemezdim.Bugün her şeyi itiraf edeceğim.İyi bir insan olduğumu söyleyemem belki ama bir şeyi hissediyorsam onun olacağına garanti bile verebilirim.
Eğer Chanyeol'ün beni reddedeceğini hissetseydim bu işe hiç kalkışmazdım.Belki de bu ukalalık derecesindeki özgüvenimden geliyordu,bilmiyorum. Bunları düşünürken çoktan parka vardığımı fark ettim.Lütfen bir an önce gel.Cevabın için,daha fazla bekleyecek sabrım yok.
||||||
O devasa meteor parçası bana her adımda biraz daha yaklaşıyordu.Mucizevi gülümseyişinin arasında eriyip gidebileceğimi düşündüm.Yanıma geldiğinde büyük elini saçlarım arasına atıp karıştırdı.
''Ee ne oldu bu kadar önemli,ufaklık?'' Sırıtırken söyledi. O gri,uzun kaban arasında o kadar yakışıklıydı ki toplum içinde olup olmadığımızı umursamadan üzerine atlayabilirdim.
Daha fazla içimde tutamayacağımı hissettim.Ağzım adeta kendi kendine hareket etmişti.Bu kadar cesaretli olduğumu ben bile bilmiyordum.Elimden geldiğince sesli bir şekilde söyleyip kafamı o kocaman vucuda gömdüm.Ellerim omuzlarını tutuyordu ve gözlerimi gözlerine kenetlemiştim.
''PARK CHANYEOL,SEVGİLİM OL!''
