sergilemek(21.bölüm)

120 11 0
                                    

arkadaşlar medyada laranın doğum lekesi var

dark future'sun... dedi gözlerimi kapattım açtıgımda austin alex bana bakıyordu başım döndü ve tekrar karanlığa gömüldüm

austin...

başını tutuyordu acı çekiyordu alex şaşkın şaşkın bakıyordu yanına gittim "lara iyimisn bitanem" gerçekten çok güçlü bir şekilde itti beni doğruldu gözleri hala simsiyahtı dimdik duruyor birşey yapmıyordu tanrım bu...bu olmazdı çok anlamsız hiçbir şekilde bir tepkime olmamıştı buna dair olsaydı farkederdim eminim bu uzun zamandır olmamıştı aklım almıyor lara gözlerini kapattı açtı iki saniye sonra bayılıdı gittim tuttum yere yatırdım arabaya binip hastahaneye götürdüm odaya almışlardı alnından öpüp çıktım odadan şimdi hesap görme zamanıydı bütün sinirimi çıkartabilirdim dışarı çıktım alex ordaydı "sonunda" dedim ona doğru koşarak sağlam bir yumruk geçirdim gözleri koyulaşıyor kehrıbara donuyordu demekki kurt yönün uyandı ha öylemi bana yumruk atmasıyla kavga başladı bizi ayırmaya çalışıyorlardı ama nafile en sonda onu yere indirmeyi başardım üstüne çıkıp ard arda yumruk atmaya başladım. gözleri tamamen kehribar rengine döndü bu kurta dönüceğini gösteriyordu üstünden kalktı bende kurta dönüşecektim hızlı koştugum için onu yerden alıp hızlıca uzaklaştım ıssız bir yere getirdim yere fırlattım vücüt ısım yükselmeye başladı ikimizde koşmya başladık aynı anda atlayıp kurta dönüştük

bunun gibi düşünebilirsiniz

birbirimize saldırıyorduk onun üstüne çıkmıştım beni ittii ve boynumu ısırdı bende onunkini ısırdım birlikte ormana dogru yuvarlandık tam bir hamle yapıyordumki boynumu tam olarak dişlerini geçirip ısırdı bu acıyla uludum havada dönüşerek insan olarak yere düştüm acıyla inledim boynum parçalanmıştı "neoldu austin herzaman beni yenebilceğinimi sandın" "diğer yenilgilerine say alex" alex i bastırarak söyledim üsütm çıplaktı onunkinde boynum iyileşti "bunu biliyormuydun he biliyormuydun" dedi alex "hayır bilmiyordum" "vayy be kedi olalı bir fare tuttun he bu paha biçilmez birşey biir dark future yıllarca görülmemiş eşssiz güzellikte melezz etkiyi zar zor yapabilmemin nedenı buymuş ha! aahh tanrım...neyse eski dostum sana bol şans banada iyi dinlenmeler" "siktirgit alex" ukalaca güldü ve gitti üstüme birşeyler bulup laranın yanına gittim kavgadan onunla ilgilenememiştim lanet olsun lara sen nsıl melez olabilirdin aahh tmm tmm bunu kenara bırakıyorum gerçekten çok özlemiştim özellikle kokusuyla uyumayı gülüşünü odaya gelmiş onu seyrediyordum acaba bizim gibi oldugunu nasıl açıklayacaktım hah! diye düşünürken yavaş yavaş uyanmaya başlıyordu yanına gittim iyice kendine geldi beni gördü gözlerinde suçluluk karışıklık vardı "a-austin ben çok özür dilerim ben onları nasıl yaptıgımı bilmiyorum" demekki hatırlıyordu şimdi gelde anlat ahh ahh deniz kokulum nasıl anlatacağım sana...

lara...

gözlerimi açtım tanrım neler olmuştu öyle peki austin yaa neler yapmıştım resmen austine sen benim hiçbirşeyimsin demiştim offf lenet olsun austini gördüm kalbime bıçak saplamışlar gibi oldu onu çok özlemiştim onun kalbini kırmıştım kafamı eğdim kaldırdım sesimin titremesine engel olamayarak "a-austin ben çok özür dilerim ben onları nasıl yaptıgımı bilmiyorum" beklentiyle baktım bir damla yaş aktı yaklaştı düşen damlayı sildi çnemden tutup tüy kadar hafif bir öpücük koydu "sen kendinde değildin asıl ben özür dilerim sana bağırdığım için" diye kısık sesle söyledi. gülümsedim dudaımı ıslattım ahh dayanamaycağım boynundan tutup kendime çektim ve özlediğim öpücüğü aldım ahh tanrım birdk o depoda bana neolmuştu birden çekildim austine şaşkın şaşkın baktım "eee austin bölüyorum ama aaa acaba bana depoda ne oldugunu söylermisin" bana vazoyu kırmış annesi görmesin diye saklamaya çalışan çocuk gibi baktı -o nasıl bir benzetme lan- ne bilem yaa "ee şu özlediğim dudakları öpüp sonra anlatsam" ya bu çocuk beni nasl etkılıyo hemen yaa yerimm gülümsedim "öylemii çok mu özledin" kafasını salladı tekrardan yaklaşıp nefessiz kalana kadar öpüştük ayrıldık nedense kendimi yeniden doğmuş gibi hissediyordum ve ve ee bu duygu neydi böyle güçlü gibi aa ve çok susuz en son nezmn su içtim ben neyse "aaa tmm gercekten bana o depoda neoldu anlat artık böyle gözüme siyah perde gibi indi sonra annemi gördüm saçma sapan şeyler söyledi sanırım gözlerim karardı bende onun etksiyle gördüm" birşey saklarmış gibi baktı "lara bak o gördüklerin gerçekti gözlerin kararmadı ayakta duruyordun" duyduklarımla gözlerimle açtım "a-ama ben göremiyordum birden siyahlaştı austin şuan bana annemin söylediklerinin gerçek oldugunumu söylüyorsun hah! bu saçmalık" sinirlerim bozuk gibi güldüm "lara bak gerçekten dünyada olağanüstü şeyler var ve sende bunlardansın..." "b-ben anlayamıyorum" yanıma geldi sarıldı kafam çok karışmıştı bunlardan biri nasıl olabilirdim peki güçlerim varsa neydi "bunları sonra konuşuruz sen şimdi dinlen" "austin dinlenmek istemiyorum gerçekleri bilmek istiyorum" bana baktı uzun uzun baktı göz bebekleri büyüdü takılı kalmış dik dik bakıyordu elimi gözünün önünde salladım dudağımdan öptü birden ayrıldı "lütfen güzelce uyu uyandığında anlatacağım" "sözmü" "söz" dedi başımdan öptü hastahanenin yatagının pikesini açti içine girdim kendiside girdi üstümü örttü iyice göğsüne sokuldum kokusuyla kendimi uykuya zorladım gerçekten zordu...
Sabah kalktigimda baska yataktaydim kaslarimi cattim yanima baktim yatak hic bozulmamiştı demekki austin burda yatmadi offff neresiydi burası pencereden dısari baktim bildigin ormanin unutlumus biryeriydi ama cok guzeldi elimi yuzumu yıkadim dolabi actim giysiler vardi omzu acik kisa tisort altina beyaz yuksek bel etek giydim

Bir Erkek Sorunsalı  :DHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin