B.E.S
Benim kanım , kitapları yazmış ,resimleri çizmiş,hayatımı baştan yaratmıştı ve o kan bir beyaz kağıdın üzerindeki şekillenmiş onu var etmişti
kalbine kilit vurmuş kızın gözyaşları karıştı kanımla birlikte süzüldü gözlerinden...
Çaresizlik hav...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
sabah kalktım yanımda lara yoktu üstümü giyinip aşağı indim bugün okula geri dönüyorduk lara kahvaltı hazırlıyordu sessizce gittim tam sarılcaktım arkasını dönüp tuttu şaşırdım demek melezimiz kendini gösteriyordu "demek reflexlerin gelişti ha" "ne reflexsi geldiğini duydum ve arkamı döndüm bu normal birşey" tek kaşımı kaldırdım gülüp gözlerini devirdi bende güldüm yanımdan geçerken yanağından öptüm masaya oturup kahvaltı ettik "kıyafetlerin hazırmı" dedim kafasını salladı yemeği yedikten sonra herşeyi halledip yola çıktık...
lara...
havalimanına geldik austini bilet alması için bekliyordum çok çok fazla kalabalıktı ışık gözümü alıyordu ve sesler oldugundan fazlaydı offf tam bagıracakken kurtarıcım olan austini duydum şükür hemen onun yanına gittim "austin ses..sesler çok fazla" birşey demeden hızlıca uçağa doğru gittik binmiştik derin bir nefes aldım "iyimisin" dedi yanagımı okşayarak kafamı salladım ama iyi değildim öğrendiğimden beri olan susuzluğum dahada artmıştı "lara yalan söyleme biliyorsunki düüncelerini okuyabiliyorum" ahhh siktir "küfür sana hiç yakışmıyor sevgilim" agzımı açıp omzuna vurdum "düşüncelerimi okumayı kesermisin" "ah tabiki" güldüm off ben hala uçaktan korkuyorum o gün geldi aklıma ogün gözlerine kapılmıştım meğer etki altına alıyormuş pislik "haklısın" dedi austin ahh ciddimisin austin "evet" güldüm gerçekten kes artık düşünce okumayı "bakarız" dedi ağzımı açmıyordum düşüncelerimizle haberleşiyorduk resmen güldüm "garip...bunca olanlar bir yıl öne bu şekilde olacağımı görsem inanmazdım" dedim bu sefer gerçekten dedim döndüm "haklısın hayat karşımıza olup olmadık şeyler çıkarıyor" "sence nasıl olacak canım yanıcakmı" dedim "ahh lara biliyormusun senin canın değil başkalarınınkı yanacak" "böyle birşeye izin vermem" "eğer karanlık seni yönetirse çook kişinin hatta benim bile canım yanabilir ama sen karanlığı yönetirsen senden iyisi olamaz seçim senin ellerinde" dedi "b-ben yapabileceğimi sanmıyorum" bana döndü "ben senin hep yanında olucam sen ne şekilde olursan ol sana kontrol etmen için gereken herşeyi öğreticem tabi ben öğretmen oldugum için kolay olucak yani iyi iş çıkarırım" dedi havayı yumuşatmak için başardıda gülüp "ukala" oda güldü "off gerginim" "neden" "uçaktan korkuyorum" güldü "gerçektenmi" dedi dalga geçercesine "ya dalga geçmesene ya" dedim daha çok güldü ben ise sinirli sinirli bakıyorum "bana sarılabilirsin" "öyle yapıcam zaten gerizekalı" "nasılda biliyorum ama"dedi "ahh ginemi" "napiyim kendimi tutamıyorum dşüncelerin çok komik" çok komiği söylerken güldü "austin daha önce düşüncelerimi okudunmu" "hayır senin yanında güçlerimi kullanmıyordum sana zarar vermemek için" birşey demedim uçak için kalkış anonsu geldi kemerimi taktım ayy ölücem şimdi uçak kalkmaya başladı ben austinin elini sıkıyordum o ise gülüyordu bunda gülüncek ne var ya ben altıma ediyorum sen gül ohh ne rahat ya diye içimden söylendim "çok keyıf alıyorum" dedi aaaa aaa pislik ayı öküz ukala "iltifatın için teşekkürler" sonunda uçak normal halini aldı sinirle dönüp austine vurdum "ovv bu acıttı" gözlerimi devirdim oflayıp kafamı çevirdim kollarımı birbirine kavuşturdum "tamam tamam gel buraya" dedi sarıldı "ay bırak ya istemiyorum sarılmak" "ama ben istiyorum" "ukala ayı" dedim ama gönlümü almayı başardı uçaktan indik babamın evine gitmiycektim daha okadar cesaretli değilim yurtta kalmıycaktım bir ev tutacaktım austine ne yapıcağını sormamıştım ilk okulumu yeniden devreye sokmuştum aslında okulu pek takmıyorum zaten notlarım iyiydi lisede baya üniversite konularına falan çalışmıştım eve bakmaya gittik austinle okula yakın bir ev bulduk gayet güzel bahçeli bir evdi içini gezdik beğenmiştik evi satın aldım
