Bir Erkek Sorunsalı :D

Yattığın yerde gülümseyeceksin(40. Bölüm)

Tash palmer -worried
Evet arkadaşlar okuma sayısı ilk bölümlere göre baya az gerçekten ön yargıyla yaklaşmayın hikaye öyle bir yere gidecekki siz bile şaşıracaksınız gerçekten "laranın deyimiyle" ilerdeki herşeyi planladım oy vermeyi unutmayın ❤️❤️

5 yıl sonra

Bilirmisiniz bilmem ACI diye bir kelime var o üç harfin içinde gizli olanlar okadar fazla ki mesela bir çocuğunun şekerinin alınmasında gizlidir acı, gece yastığının ıslanmasıdır acı , dudaklarından süzülen dumanlardır acı , bir çınar ağcıdır acı ,hayattır bazen ,bazen ölüm işte bu diğer insanları kapsar benim ki farklı hani nasıl anlatsam öyle bir şey ki ölmek bile istemiyorum. Anlatamıyorum sanırım ölmek istemiyorum çünkü ölmek için yaşamak gerekir işte sorunda burda ben yaşamıyorum. ben LARA FOSTER türünün son örneği! kalbim yoktur benim kusura bakmayın başkasına verdim. Duygularım yoktur benim üzgünüm başkasına verdim. Ve tekrar üzgünüm
AMA HALA DELİRMEDİM çünkü bütün benliğimi başkasına verdim. Ne farkettim biliyormusunuz sanırım beş yıldır uyuyorum doğrusu buna uyumak denmez ama binevi heykel diyebiliriz beş yıl boyunca ona kalbimi sattığım yerde duruyorum ev artık yıkıldı yıkılacak örümcek ağları sarmış heryeri ve ben sadece duruyorum. Oturuyorum. Bakıyorum. Nereye baktığımı bilmeden bakıyorum. Hiçbir mimik hiçbir hareket hiçbir şekilde bir yaşam belirtisi yok sadece DURUYORUM bildiğim şey zihinimin istemsiz yaptığı öngörüler ve durmam bunların dışında artık kalbim atmıyormuş gibi hissediyorum yokmuş gibi hiç var olmamış gibi belkide öldüm kim bilir. beş yıldır ilerideki beş yıl için plan yaptım yarın için ertesi gün için dakika saat gün ay yıl hepsi için bir planım var mesela bir kaç dakika sonra parmaklarım -milim- oynamaya başlayacak başladı bile ve bir yaş süzülecek gözlerimden son damla gözlerimi kapatıcam ve sonra başımı eğeceğim ahhh😂😂😂 sanırım bu olayı üç yıl önce gördüm. Ahh evet evet birazdan elimi tamamen haraket ettireceğim ve ilk işim boynumdaki kolyeye götürmek olacak...
İşteee tamda dediğim gibi oldu. Ve sonunda hareket edebiliyorum canım okadar yanıyorki eskiden olsa burda bayılırdım herhalde eski dediğim beş yıl önce falan😂 ama şuan hissetmiyorum eğilip kanların olduğu veya eskiden kanların olduğu yere dokundum ve sanki ordaki bütün hatıraları sonrası için bilinçaltıma gizledim. Bütün vücudum kuru kalbine kazık saplanmış bir vampir gibi giysilerim sadece bir bez parçası gibi duruyor bir adım attım ev titredi sanki. Gözlerim buhuluydu bu demek oluyorki gözlerimin rengi gerçekten kalıcı olarak değişmiş ahh umarım siyah olmamıştır kapıyı açtım dudağım milim kıvrıldı ayaklarıma gelen kan ile birazcık daha kıvrıldı dudaklarım dediğim gibi beş yıldır duruyorum. Ve bu süreçte bütün kasabayı kendi elleriyle intihar ettirmiş olabilirim. Zihnimin yan etkileri öngörülerde duygumu yok etmem gerekiyordu ve bunun için başkaların duygularını kullandım üzgünüm. Ahh dalga geçiyorum üzgün falan değilim! Yürüken ayaklarımın kanın üzerinde çıkardığı o ses mmmm... mükemmel koku zaten başlıbaşına güzel. etrafta farklı intihar aletleri ahh tanrım tam bir katliam! Benim suyum kan!
Yolum ceset!
Ve yaşam kaynağım ölüm bundan sonra kimse! Hiç kimse bilmiyor zihnimdekileri bilmeyecekler de etrafıma baktım sanki kandan bir göl oluşmuştu ve içlerine  cesetler dizilmişti ağacın kenarında oturan bir kız çocuğu gördüm benimle göz göze geldiğinde korkudan ağlıyor ve titriyordu. Ben kıza doğru yürürken arkamdan biri bağırdı "dokunma ona" arkamı döndüm elinde silah bir erkek "yemin ederim seni vururum uzaklaş ondan" kafamı indirdim alttan alttan bakmaya başladım "ahh tanrım herşeyi önceden bilmek kadar güzel birşey yok" diye mırıldandım ona doğru yürüdüm "yaklaşma" dedi ve tetiğe bastı tam göğsüme isabet eden kurşuna baktım dudağım kıvrıldı hızımı kullanarak dibinde bittim. Elimi ensesine koydum silah elinden düştü. Korkudan tir-tir titriyordu "korkuyorsun" diye fısıldadım "korkma" "ölüm korkulacak birşey değildir" "sen-sen nesin böyle" dedi "biliyormusun ben bile bilmiyorum ne olduğumu"  "sen bir canavarsın" sırttım "hah öyle olsa gerek" onu küçük kızın yanına ittim yere düştü küçük kıza sarıldı "lütfen o daha çok küçük ona zarar verme yalvarırım" küçük kızın yanına eğildim gözlerime bakmasını sağladım. Geri çekildim "şehre dön matt flako yu bul ve bütün gördüklerini anlat tamam mı tatlım" "ne-nerden bulacağım" "bulacaksın" "nerden biliyorsun" arkamı dönüp yürümeye başladım "ben her şeyi biliyorum tatlım" ...
Hızımı kullanarak başka bir kasabaya gittim ve bir mağaza buldum içeri girip ihtiyacım olan bütün malzemeleri aldım çıkarken oranın sahibi olan kişi durdurmaya çalıştı yani illaki uğraştıracaksınız arkamı dönüp etkiledim orda donuk donuk bakarken üstümü değiştirdim kokladım "bir duşa ihtiyacım olacak değilmii? evin nerde!" "İki sokak ilerde batı tarafında 7. Ev" güzel. Aldıklarımı poşete koydum. Eve geldiğimde ilk işim duş almaktı aldıktan sonra aldıklarımı yatağa döktüm. Ve bir şarkı açtım (medya) aynaya yürüdüm ve gözlerimin rengine baktım. Ah tanrım sen ciddimisin değişiklik gösteriyordu. Lanet olsun gözlerim dalgalanan bir deniz gibiydi adeta rengi ton ton değişiyordu acilen bir lens bulmam gerekecekti. Giyeceğim şeyleri seçtim deri ceket kombini yaptım. Sırt çantasına diğer eşyaları doldurdum. Silahıda belime yerleştirdim. Evden çıktım ve o adamı arabasına bindim kısa devre yaparak çalıştırdım ve şehre doğru sürmeye başladım. İlk işim evime gitmek olacaktı.
...
Arabadan indim ve birazda olsa eskimiş olan eve baktım kafamı yana çevirdiğimde ise kalbimi sattığım adamın evini gördüm. İçeri girdim burdaki son anılarım onlaydı duvarlara dokundum odama çıktım dolabı açıp eski kıyafetlerime baktım onun tişörtleride vardı bir tanesini aldım kokusunu içime çektim. Hiç değişmemişti ama içimde gram duygu oynamıyordu çünkü ben beş yıl önce duygularımı yok ettim. Yatağıma yattım tavana baktım bizi çok güzel bir macera bekliyor sevgilim! Senin intikamını öyle bir alacağım ki!
YATTIĞIN YERDE GÜLÜMSEYECEKSİN!!!!