Biz her zaman yalnızız, her ne kadar birileri olsa ya da olmasa herkes bir gün gidecek. Bunu yakın zamanda çok iyi anladım. Geri kazandığım güvenme hissini,inanma hissini bu sefer tamamen yitirdim. Yok oldu, artık içimde insanlar olsada olur olmasada. Kendimi bazen kaybediyorum. Yaptıklarımı, çıkışlarımı, içimdeki pencereden izliyorum. Sanki bunları yapan ben değilmişim gibi... bir şeyler vücudumu ele geçiriyormuş gibi ya da belki de artık tamamen deliriyorum ve hakimiyetimi
kaybediyorum. Ruhumun son çırpınışları bunlar,az kaldı bitmesine.
Tuhaf, bitmesine seviniyorum. En azından o kurtulacak insanlardan ve benim içimdeki hapisten.
- 2016
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yaşamamaya Ölenler
Short StorySadece birkaç duygu, birkaç satır, birkaç anı... Hepsi bu kadardan ibaretti, yaşamı anlatmaya. Umarım bu satırlar herkese biraz da olsa dokunur ve hissettirir kelimelerin gücünü...
