Aynadaki yansımaya bakıyorum. O bana ne kadar iğrenç bir insan olduğumu gösteriyor.
Ne kadar bencil, ne kadar umursamaz ufak bir tebessüm oluşuyor yüzümde. Bedenimin dışına bakıyorum ve bide içine aradaki fark çok açık görülüyor ya da ikisi de berbat durumda diyebiliriz. Bileklerim acıyor hayali kesiklerim sızlıyor sanki her geçen gün fısıltıları artıyor...
Fazlalıkları attım ya da belki onlar beni attı hangisi bilmiyorum beklemekten de sıkıldım sahteliklerden ,maskelerden, her şeyden... fısıltıları dinlersem rahatlayacak ve susacaklar mı bilmiyorum ama denemek istiyorum.
Nefes almak için ve sahte arkadaşlıklarınızı, bencilliklerinizi unutmak için lanet yüzlerinizi görmemek için uçmak istiyorum...
-2018
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yaşamamaya Ölenler
Proză scurtăSadece birkaç duygu, birkaç satır, birkaç anı... Hepsi bu kadardan ibaretti, yaşamı anlatmaya. Umarım bu satırlar herkese biraz da olsa dokunur ve hissettirir kelimelerin gücünü...
