Ölümün eşiğinde durmuş bekliyorsun
Görüyor musun her şey bir adım uzak
Tüm acılar o kapıdan sonra yok oluyor
İleri doğru yalpalayarak bir adım attı kız... Elleri titriyordu, zihnindeki sesi dinliyor ve yalpalıyordu olduğu yerde
Tekrar sordu o ses
-Acıları bırakmak ve ölümle kucaklaşmak istiyor musun? Yoksa bu sefil bedeninle acıların seni tutmasını mı?
Gitmek istiyordu unutmak ve var olmamak ama ya geridekiler. Onlar ne olacaktı... Ya acılar hiç dinmeyecek miydi? Nefes almak istiyordu, her bir zerresinde, her bir hücresinde yaşamı hissetmek istiyordu. Ama, ama, ama...
Titreyen elini ileriye uzattı, karanlığa
Ve fısıldadı "Sahte...Her şey sahte."
Ve karanlık ile sıkıca kucaklaştı. Tıpkı benim yüzümde olan bu gülümseme gibi kavuştu ölüm dolu karanlığa.
Artık mutsuz olmamı sağlayacak hiçbir şey yok, artık bitiyor...
-13.08.19
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yaşamamaya Ölenler
Short StorySadece birkaç duygu, birkaç satır, birkaç anı... Hepsi bu kadardan ibaretti, yaşamı anlatmaya. Umarım bu satırlar herkese biraz da olsa dokunur ve hissettirir kelimelerin gücünü...
