İçimi sızlatan bir şey var. Ne benden gidiyor ne beni kendiyle birleştiriyor
sadece arada bir uğrayıp ben unutacakken kendini gözüme sokuyor, ben alışacakken gidiyor.
Ne zaman tamamen birleşeceğiz?
Gözlerim kapanıyor derin verilen bir nefes sonrasında,
Sessizliğe boğulan bir hava var burada
Kaçışan silüetler var gökyüzünde
Siyah ve gri, bir sürüler
El izleri duvarları kaplamış
Çığlık atarak kaçışıyorlar
Etrafımda dönüp gükyüzüne kaçışıyorlar
Gök çok kara
Bademleri özlüyorum, üstelik onlara hiç bakamamış olmama rağmen.
Yok olsam ve hiç var olmasam...?
-16.03.21
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yaşamamaya Ölenler
Short StorySadece birkaç duygu, birkaç satır, birkaç anı... Hepsi bu kadardan ibaretti, yaşamı anlatmaya. Umarım bu satırlar herkese biraz da olsa dokunur ve hissettirir kelimelerin gücünü...
