KURBAN

KURBAN-6

Bölüm şarkısı:More than this - 1D

. . .
Baran'dan
Işıl'a mesaj attıktan Sonra telaşla çıkmasını bekledim.Ama gelmedi.Bozuntuya vermeyip tekrar mesaj attım.

"Çık,diyorsam çıkacaksın!Beni sinirlendirme,zararlı çıkacak olan kişi ben değil sen olursun!"

Beş dakika kadar bekledikten Sonra telefonum titredi.Mesajı açınca Işıl'ın baygın bedenini,yanağındaki o siyah eldivenli eli gördüm.Bana gelen her kötü içerikli mesajın doğru çıkmasına sinir oluyorum.

Sinirlerimle oynamak,ha?Tavsiye etmem.Zararlı çıkan çoğunlukla beni sinirlendiren taraf olur.

Normalde olsa önemsemezdim ama benim kurbanıma benden başka radyasyon bile zarar veremez.

Ben işimi bitirince belki...Ama genelde benim işim bittiğinde ölmüş oluyorlar.
O yüzden çok fırsat kalmıyor.

Bence ben şu herifi bir arasam iyi olur.
Adamı aradığımda telefonu çalmıştı.Hah!Salak!Telefon sinyalinden onun her şeyini ele geçirebilirim.

Telefonun açılış sesini duydum.Sonra bir erkek sesi...

"Kız güzelmiş.İlki mi olsam acaba?Yoksa sonu mu demeliyim?"

Sinirlerim gerilmişti.Kıza sürtük demeye getiriyordu. Ben kesinlikle öyle bir erkek değildim. Bir kadını tek gecelik kullanmazdım. Geçmişte, sarhoşluğun sebep olduğu kararsızlıkla hatalar yapmıştım. Ancak, bir kadını öyle aşağılamayı sevmiyordum.

Ona cevap verecekken telefon kapandı.
Telefonumdaki uygulamaya girip sinyali aramaya başladım.Çok uzaklaşamamıştılar.Birinci köprüye geliyorlardı.

Hemen arabaya binip gazı kökledim.Hız sınırlarına aldırmadan giderken bir anda önüme çıkan arabayla ani fren yapmayı denedim...

Işıl'dan
Başım!Çok acıyordu.Gözlerimi aralamak istesem bile bir şey baskı yapıyordu.Aralayamıyordum.

Kendime gelip bağırdım , "Neredeyim ben?" sesim korkulu çıkmıştı.

O sırada hemen Arkamdan bir ses geldi.Arkamdaydı.Ellerimi hareket ettirmeyi deneyince ipin tanıdık baskısı bileklerimi birbirine kenetlemişti.

Boynuma bir baskı geldiğinde kaşlarımı çattım.N'apıyordu bu böyle?
Bir ıslaklık hissedince anca anladım ki boynumu öpüyordu! İçimde hissettiğim tiksinme duygusuyla çırpındım, bağırmaya başladım,

"Bırak!Bırak seni lanet olası bırak!Dokunma bana!"diye bağırsamda beni hiç umursamadan işine devam ediyordu. Ben ise çırpınmaya...

Biraz sonra boynumu bırakıp, "Tadın güzelmiş,bebeğim.Eğer uzun misafirimiz  olursan , belki daha aksiyonlu olanlarını yaşarız." sesinde algılayabildiğim alay çok yoğundu.

Abi...Senden yardım istiyorum.Kanatlarımdaki ecelin melodisini ilk defa bu kadar yüksek bir sesle duyuyorum.Ben, burada ölürsem, son duymak istediğim şey, annemin ve babamın beni sevdiği gerçeği. Kalbimin, heyecandan hızlı atması ve kulaklarımdan uğuldaması değil.

Bir an cesaret geldi.Sanki cesaret patlaması yaşıyormuş gibi bir histi bu. Yapmamam gereken bir şey yaptım.Bir ses yankılandı.Hırlama gibi...