Kissing Monster meets Good Kisser -UNDER REVISION

Chapter 36:I'm weak

T H I R D  P E R S O N 'S POV"

Habang naghihintay si Blaze sa labas ng clinic ng mama niya,naisipan niya munang bumili ng makakain sa canteen kaya tumayo siya sa labas ng clinic dahil ayaw ng mama niya na pumasok siya sa loob tuwing may pasyente ito.

---

"Marie don't worry I may be a doctor but I only treat sickly people but God is the best healer in every patient I touched so don't lost hope."sabay himas niya sa braso ng kanyang kaibigan na si Marie.

Ngumiti naman ng pilit si Marie at yumakap sa kanilang bagong Doctor,na kaklase pala niya nong highschool pa siya."Sana sana...nag-aalala lang ako sa anak ko,pinapakita niya na okay siya na okay lang ang lahat pero alam ko,siya ang pinakahuling taong ayaw sa nangyayari sa kanya."sabay pahid nito ng luha at napatingin sa pintuang kakabukas lang at nakatayo ang kanyang anak na pilit ang ngiti.

"Me...I told you don't cry,I'm strong I know how to handle this,so please me..kayo po ni De ang lakas ko,kaya Me wag po kayong umiyak,nanghihina ako kapag nakikita ko kayong ganyan ni De."sabay lapit niya sa mommy niya at hinimas ang likod.

"Tapos ka na palang magbihis,ang dali naman ,nakita mo tuloy akong umiyak."Hinawakan ang mukha ng anak niya ."Dear,I know that your strong and were just here on your side always if you want to take a rest just lend on us okay?"

It's been a month mula ng malaman nila na nag react ang mga cancer cells at dahil na operation ni blue when she's young at nag-trigger ito at nalaman nilang may tumor cancer ito,kaya hanggang maari gusto nilang maagapan ito.

"Me,don't worry gagaling din ako okay"sabay pahid niya ng luha na umagos sa mata ng mommy niya.

"Ma."nagulat  sila sa pagdating ni blaze,napatingin naman ito sa kanila na nagtaka ng nakita si Blue sa loob.

"What are you doing hon?I told you don't disturb me when I have a patient."kalmang saad ng mama niya na nakahalukipkip.

"I'm sorry ma,I just want to give you these." sabay abot ng dalawang sandwich at isang bottle of fit n' right,sa mesa nito.

Ngumiti naman ang mama niya"Okay hon ,apology accepted and thank you."

"Anak mo pala si blaze?alam mo bang magkaibigan sila ni blue."sabay tingin niya sa anak na ngayo'y namumutla.

"Ganun ba Marie,blue pasensya na hindi ko alam."hingi niya ng pasensya hindi kasi ito nakwento ni blaze.

"Ma?by the way if they don't mind,Sino po yung pasyente ma sa kanila?"tanong niya sa mama niya.

Napatingin muna ang mama niya kina Blue at Marie at tumango naman si Blue."It's Blue hon."malungkot na saad niya.

Nagulat naman si Blaze,sa sagot ng mama niya at napalingon siya kay Blue,na nangungusap ang mata."Me,Doc labas po muna kami ni Blaze,and Me kong matagalan kami mauna nalang po kayong umuwi,pwede po ba?" Paalam niya nito,tumango muna ang Mommy ni Blue.

"Sige anak tawagan nalang kita kapag uuwi na ako okay,ingat kayo."at lumingon kay Blaze."Take good care of her."

"Always will Tita."sabay ngiti niya nito bago buksan ni Blue ang pintuan.

---------

Habang naglalakad si Blue at Blaze sa may garden ng ospital,hindi maiwasang kabahan si Blaze sa sasabihin ni Blue dahil minsan lang umuwi ang Mama niya sa Pilipinas ibig sabihin Importante ang pinunta nito dito minsan may inooperan o minsan may mga malalang sakit na that related to brain,dahil Neurologist ang Mama niya.

Kapag napapatingin siya kay Blue,hindi niya maiwasang mag-isip ng masama dahil sa nakikita niya sa mga mata nito na parang may kinatatakutan at may pangamba.

"Blaze."agaw pansin ni Blue sa kanya,na huminto sa paglalakad dahil nauna itong maglakad sa kanya.

"We already knew,that some of the things that we want,were not going into the place that we want to."

"Hindi lahat ng gusto natin masusunod,minsan may mga pagsubok na dapat nating harapin para makamit natin ang ating kaligayan." Malungkot na wika nito pa nito na nakatalikod lang kay Blaze.

"You know what Blaze,masaya ako eh masayang-masaya dahil may nagmamahal sa akin at dahil dyan takot akong iwanan sila."sabay lingon nito kay blaze na may halong lungkot sa mata niya.

"Anong ibig mong sabihin?"takang tanong niya.

Hindi sa hindi niya maintindihan ang pinupunto ni Blue,pero naguguluhan lang siya sa anong ibig-sabihin nito sa kalagayan niya.

"If I told you would you stay away from me?"umiling nalang si Blaze bago magsalita.

"No'Why would I do that,I'm just here for you,No matter what happen."sabay lapit nito sa kanya,aakmang hahawakan niya sa sana ang mukha ni Blue para punasan ang luhang lumandas nito pero napatigil ito sa ere bago sumayad ang mga kamay niya sa mukha nito dahil sa katagang sinabi ni blue.

Ngumiti naman ito sa kanya na may lungkot sa mata nito."Tumor Cancer stage 2."

Napanganga naman si Blaze sa narinig niya,alam niya kong anong klaseng sakit ito,nasaan pa't anak siya ng isang Neurologist kong hindi niya ito alam,bubuka sirado ang bibig ni Blaze,gusto niyang magsalita pero walang lumalabas."I know you know this kind of desease."sabay talikod niya nito.

Nagsimula nang lumakad si Blue,habang si Blaze ay nakatingin lang sa kanya,hindi niya maiwasang magulat sa sinabi ni Blue sa kanya at sa totoo niyang nararamdaman para nito na malulungkot ba siya o  mag-aalala o maging matibay siya para sa kaibigan..

Lumingon naman si blue sa kanya at ngumiti.

#Guy's slow update walang Internet!!!
Don't forget to tap the star button kamsahamnida!!