Epilogue

329 11 2
                                    

Message ni Otor sa inyo:

So, Last chapter na ito guys. Awww Salamat sa mga sumoporta at nagbasa talaga sa Story na to.. Kaiyak. I love you guys. T^T

-------------------------------

3 months later

Krizel's POV

"Hello? Yes bes? where are you? " Si Ysabelle.

"I'm heading to the cemetery. " I said.

"oh? *sigh* okay. I'll be there for about 10 minutes. " Sabi nya then nag Hung up na sya.

I parked the car at bumaba na din ako dala dala ang flowers na fresh na fresh pa na binili ko kanina.

Naglakad ako at hinanap ko kung nasaan ang puntod .

Nung nakita ko na, Naupo ako at tinitigan lang ang puntod nya. Nilapag ko na din ang bulaklak at nagsindi ng kandila.

Matagal na din ang nakalipas.. Fresh pa din sakin lahat ng nangyari. Masakit pa din sakin... Masakit pa din maiwan ng mahal sa buhay... Hay.. Kung alam ko lang... Sana hindi na lang ako naging selfish....

Sandali lang at may naramdaman akong tumabi sa akin.

"Dinadamdam mo pa din ang nangyari sa aksidente no?"

"Hays.. Belle, Hindi ko kasi makakalimutan agad yun , isa yun sa pinakamasakit na nangyari sakin... "

" Masaya na sya ngayon sa heaven. Atleast don hindi na sya mahihirapan...." Ngumiti sakin si Belle.

I smiled bitterly.

"I know. Alam ko masaya na sya sa itaas at hindi na sya mahihirapan. "

"Hay nako bes inulit mo lang yung sinabi ko eh. "

I just smiled and sigh.

She taps my shoulder.

"So, ano na??? Bes.. Mag Move on ka na... Hanap ka na lang ulit ng bago. Madami pa namang uba dyan eh.. " Sabi nya saakinbat nakangiti sya.

"Alam mo tama ka.. Magiging malungkot sya kapag lagi na lang akong ganto.. Siguro, hindi ko pa kailangang humanap ng bago agad.. pero sisiguraduhin kong palagi akong ngingiti para sa kanya... " Nag smile ako at tumayo na.

Another Journey has began. A New Life...

Hays. Ganyan talaga ang buhay, kailangan mong tanggapin kung anong nawala na at kailangang harapin ang kasalukuyan...

Umuwi na kami sa Bahay. Death Anniversary kasi ngayon. Kaya naghanda kami ng konting salo salo sa bahay.

Pagpasok namin ni Belle ng pinto.

"Oh saan kayo galing? Malapit na ko matapos magluto. " Si mommy yan na naka apron pa.

"Ahh.. Sa Sementeryo lang po mommy, Diba death anniversary ngayon ng aso kong namatay kaya, dinalaw namin sya at pinagdasal na din.." Sabi ko sa kanya at Dumiretso sa hagdan para umakyat.

"Ahh ganun ba.. Sige magbihis ka na doon. Dahil may mga bisita ka mamaya dito ." Sabi ni momny at umakyat na ko.

"Oh Ysabelle. Halika tulungan mo ako dito.. Alam kong magaling ka magluto iha.. manang mana ka sa mommy mo.. hahaha" Naring ko pa si mommy na sinabi nya iyon at tuluyan na akong pumasok sa kwarto ko.

Nga pala, Yung aso ko na si Gigi ay namatay dahil nasagasaan sya sa kalsada nun.. Dahil sa kapabayaan ko, nabitawan ko yung tali nya noon habang umuulan at hindi ko namalayan na nakatakas sya at tumakbo sya sa kalsada kaya sya nasagasaan. Grabe yung iyak ko nun. Mahal na mahal ko kasi yung aso ko na yun. Pero kailangan ko na syang kalimutan para makapag move on na ako... Hays...

When a stalker fall in loveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon