bölüm -7

172 16 10
                                    

Gözlerimi açtığımda daha önce hiç görmediğim bir yerdeydim . Burası neresiydi? Beni buraya kim getirdi ? Neden getirdi? Ve en önemlisi babam nasıldı?

Sonra ayağa kalmak istedim babamın yanına gitmek istedim . Elimde birşeyin oldunu fark ettim. Bu neydi . Bu bi serum du . Serum mu ne alaka ? Şimdi anlıyorum .

Etraftaki 'bip bip bip ' sesi
Benim yattığım yataktan bi tane daha olması(çünkü başka bi hasta için)
İlaçlar
İğneler
Ve o koku . Hastane kokusu .

Burası bi hastaneydi . Ama benim ne işim vardı burda . Ben babamın yanına gitmiyormuydum.

Ayağa kalmak istedim . Ama kolumdaki ve elimdeki bu şeyler gitmeme izin vermiyordu.

Ayak sesleri duydum git gide yaklaşıyordu . Ve birileri konuşuyordu . Bu ayak sesleri onlara ait olmalıydı . Kapı açıldı.Hemen gözlerimi kapattım. Uyandığımı anlamasınlar diye .

"Doktor eminsiniz dimi bişey yok . Varsa söyleyin hemen çaresine bakalım . "

Tarık? Nasıl? ne oluyor ya ?

"Tarıkçığım bu konuşmayı demesinden beri kaç defa yaptık farkında mısın bişeyi olmadığını söyledim ya . Sadece fazla stres bi şeyden dolayı şok yaşamış sanırım ki vucüt onu kaldıramamış . Tansiyonu düşmüş. Ama şimdi kendini toparlamaya başladı ,durumu gayet iyi . Hem sen bi tıp fakültesi öğrencisi olarak bunları bilmiyomusun ?"dedi doktor.

"Biliyorum,  biliyorum da"dedi tarık sesinde düşünceli bi ton vardı . Sesi endişeliydi.

"biliyorsun da, da sı ne? Sanırım bu kız kimse sana ya bildiklerini unutturmuş yada seni bildiklerinden şüpheye düşürmüş . "

İkiside güldü .

"İşte ona katılıyorum. Bana herşeyi unutturdu . Bana beni unutturdu. "

"Onu tanıyalı sadece iki gün oldu. Bazıları için bu saçma gelebilir yada olanak dışı ama oldu. Ondan önce bana biri gelip  böyle bi şey yaşayacağımı söyleseydi ona inanmayı bırak sen delirmişsin bile diyebilirdim . Siz bana nasıl mümkün olabilir iki günde ,  ilk görüşte diyebilirsiniz.size zaten bunu anlatamamda kelimelerle  ifade edemiyorum.  Sanki bi anda o benim dünyam oldu . Her şeyim oldu . O benim sevgime inanmıyo ama ona inandırıcam . Onu ilk gördüğüm an gözüm ondan başka hiç bişey görmedi . Sadece o vardı . Ona rahat 10 dakika bakmışımdır . Ona bakarken ki halini görmeliydiniz . Hayatımda bu kadar tatlı bi insan görmedim."o bunlardan bahsederken ben arada bi ona bakıp yüzündeki tepkiyi izliyordum .Sonra hemen geri kapatıyodum gözlerimi beni görmesinler diye ."

Bunlardan bahsederken yüzünde bir gülümseme vardı. Sanki çok sevdiği bi anısını hatırlamışta farkında olmadan gülümsüyor gibi . Tuhaf ama hoşuma gitti .

"Ya bu kız neymiş böyle ya seni resmen yakmış ,bitirmiş ."

" illa yanacaksam içimi aşkıyla yakan o olsun, sadece o olsun."

"Şimdi anladınız mı ?onu bu kadar neden merak ettiğimi  onun iyi olduğunu neden bu kadar önemsediğimi ?"

"Anladım hemde çok iyi . O zaman ben seni kara sevdanla yanlız bırakıyım ."dedi doktor.

Odadan çıkarken gülüyordu.

Tarık yanıma yaklaştı . Bir sandalye çekti ve yanıma oturdu. Yavaş yavaş bilincim geliyormuş gibi yaptım . Gözlerimi açtım  . İlk biraz bekledim .

"Tarık "çok şaşırmış gibi yaptım .

"Senin ne işin burda ve ben nerdeyim burda ne yapıyorum?"dedim.

ÖYKÜ BABAN 'dedi iyi yanım bi anda aklım başımdan gitmişti.

Ya ben ne yapıyordum oturmuş oyun oynuyorum . Tarık çakmasın diye niye çaksa ne olur derdim ne benim ?

Bir anda ayağa kalktım.  Babamı hatırlayınca gözlerim doldu.
Gözyaşlarımı damla damla akmaya başladı .

"Napıysun sen ?" dedi .Kollarımdan tutup beni yatağa geri yatırmaya çalışıyordu.

"Bırak beni "artık ağlayarak konuşuyordum .

"Neden ?neden ağlıyosun sana yalnış bişey mi yaptım ?"

"Hayır ben yapmadınız ben yaptım hepsi benim suçum hepsi .ben nasıl bi evlatım böyle . "

Onun gözleride dolmuştu ağlayacak gibi bakıyordu .

Bir an kendini topladı." Evlat mı neden böyle bişey söylüyorsun? "

"Neden söylemeliyim babamın yanına gidemedim ,ona iyi bakamadım o belki de öl.."artık elimi yüzüme kapatmış ağlıyordum.

"Hişt sakin ol "

Dinlemiyordum onu .

"Babana hiç bişey olmadı o gayet iyi"

Bir an durdum ve ona "ne diyosun sen nerden bilebilirsin" dedim.

"Biliyorum çünkü babanın sesini bizzat duydum. "

"Ne"

"Aslında olay şöyle "

"Ben seninle konuştuktan sonra çok fazla içim sıkıldı hele seninle telefonla konuşurken senin tepki vermemen hasta olduğunu felan düşündürdü bana. Bi tuhaflık vardı . Benim  bildiğim öykü beni azarlar kapatırdı .Ama öyle olmadı ben çok kötü hissettim. Fakültenin bahçeşinde bi yana bi bu yana dolanıyordum . Sonra güvenliğin orda bi hareketlilik oldu . Ne olduğuna bakmaya gittim.Güvenliğe ne oldu dedim bi kaç metre ilerde bi kızın bayıldığını söylediler . Yardıma gerek varmı dedim hayır biz hallederiz dediler tam arkamı döndüm gidiyordum güvenlikten birisi ben bu kızı tanıyorum bu  bizim okuldan,sanırım adı öykü'ydü heralde dedi. Öykü deyince ben sen olmaman için ALLAH 'a ne kadar dua  ettiğimi tahmin bile edemessin koşarak oraya gittim yerde yatan sendin"

"Seni aldım ve hastaneye gittim.Sonra sınıftakilere haber verdim.Onlarda da burdaydı yeni gittiler normalde iyi anlaşamıyosun biliyorum ama onlar özünde iyi çoçuklar. Sonra telofonun çaldı bende büşrayı konuşturdum.Eğer ben konuşursam yanlış anlaşılırdı.Büşra konuşurken bende dinledim . Büşra senin küçük bi rahatsızlık geçirdiğini söyledi . Annenler merak etmesin diye.Babam iyileşmiş o nefesi kesilme olayı ise baban nefes alsın diye telofonu çekmişler yani o gayet iyi ."

Aşkın AlınyazısıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin