Okuldan ayrılıp eve doğru gidiyordum . Aklımda hala bana seni seviyorum derkenki hali ,samimiliği , içtenliği sanki yalan söylemiyomuş gibi bir hali vardı .
Ama dur eğer onun serseri gibi birini dövüp , çoçuk $yeter artık 'dediğinde bile hala dövmeye devam ederken görmeseydim bu içten anlatıma inanabilirdim . Ona zerre kadar inanmıyorum . Yalancının teki o.
Artık evin önündeydim . Anahtarımı çantamdan çıkarıp kapıyı açtım. Ev boştu . Bi an içim buruldu ağlayacak gibi oldum ama sonra kendimi toparladım . 'Sadece 1 hafta' dedim kendi kendime .
Mutfağa geçip kendime bi sandeviç yaptım . Kahveyi elime alıp dışarıyı izlemeye koyuldum.
Kış ayında olduğumuzdan çoçuklar dışarıya çıkıp kendince kardan adam yapıp oyun oynuyorlardı . Onları izlemek bi an beni hüzünlü halimden uzaklaştırdı . '1 hafta 'diye tekrar fısıldadım yine kendi kendime. Çok sıkılmıştım .
Aa hayır!!!
Ne kadar aptalım . Annemleri indiniz mi diye bile aramadımTelofonu elime aldım . Babamın cebini aradım . Bir kere çaldı...iki kere çaldı... üç kere çaldı...
Babam nerdeydi?Açan olmadı .
Annemi aradım .
Aynı şey annemde de oldu ?Açan olmadı . Annemi ve babamı
defalarca aradım . Her defasında telofonu açan olmadı.ALLAH'ım onları arıyorum cevap veren yok . ALLAH 'ım yardım et başlarına bişey gelmemiştir İNŞALLAH .
Koşarak içeriye geçtim . Çekmecenin gözlerine , televizyon sehpasına, masanın üstüne her yere yaklaşık 10 dakikadır bakıyordum . Ama bulamadım . ALLAH 'ım delirecem nerde bu ?
Annemlerin uçak bileti aldığı havaalanın numarasını arıyordum . Sonra içerdeki dolabın içinde olduğunu hatırladım .
Koşarak gittim ve numarayı hızlı hızlı telofona yazmaya başladım . Aradım.
Bir kere çaldı...
"Alo buyrun Atakürk Havaalanı."dedi sekreter kadın .
"Ben sabah 9. 50 de rizeye kalkan uçağın inip inmediğini soracaktım ."sakin ve tane tane konuşmaya çalıştım ama o kadar endişeliydim ki kadın ;
"Pardon hanımefendi anlamadım tekrar edermisiniz ?"dedi.
"Sabah 9.50 deki rize uçağı indi mi inmedi mi ?"bağırarak konuşuyordum . Ama kendimi bırakmak üzereydim . Daha fazla dayanamadım .
Bi anda ağlamaya başladım .
"ALLAH rızası için söyleyin indi diyin yalvarıyorum "artık hıçkırıklarım duyuluyordu .
Göz yaşlarım o kadar bastırmıştı ki net göremiyordum artık etrafı . Göz yaşlarımı sildim .
"Lütfen söyleyin indi dimi ?"
"Hanımefendi sakin olun hemen size dönücem haber vericem şimdi kapatmam lazım "
Ya bu nasıl mümkün olabilirdi benim bildiğim hatta kalması gerekiyordu .
ALLAH' ım dayanma gücü ver düşündüğüm şeyleri yaşatma bana beni böyle yalnız başıma bırakma el açıyorum sana beni geri çevirme . Secdeye kapandım ve tekrar ağlamaya başladım.
Ne arayan ne soran vardı . Yaklaşık yarım saattir bekliyordum. Telofon çalmıyordu . Sekreter eninde sonunda bana dönmesi gerekiyordu dimi yani resmi işlerdi bunlar .
Aklıma annem ve babamı tekrar aramak geldi .
İlk yaptığım gibi ilk önce babamı aradım . Sinyalin sonuna kadar bekledim ama açan olmadı.
Annemi aradım . Açan olmadı .
Kalbim sıkışacak gibi oldu . Çünkü babam neysede annem yarım saatten fazla telefona bakmadan duramazdı. Komşularımızla ,akrabalarımızla ilgili hep yemek planları yapardı . Heleki rizeye tatile gitmiş ,oranın nasıl olduğunu birine anlatmadan nasıl durabilirdi .
Başımın döndüğünü hissettim ...
Havaalanını tekrar aradım ."Aradığınız numara kullanım dışıdır" dedi otomatik ses .
Yalnış arayıp aramadığımı kontrol ettim . Ama daha deminki numarayı tekrar aradım . Nasıl yarım saat önce kullanılırken şimdi kullanılmaz .
Tekrar aradım . Kesin bir yalnışlık vardı . Olamaz böyle bişey. Aynı sesi tekrar duydum . Yıkıldım . Şimdi şimdiye kadar ağladığımın en kuvvetlisiydi bu . Ağlarken o kadar bağırıyordum ki eminim sesimi komşular duymuştur.
Abimi aramak geldi aklıma belki onun indiklerinden haberi vardır. Çaldı ,çaldı ,çaldı . Açan olmadı . Belki telefonu sessizdedir. Bende odasındaki kablolu telofonu aradım bu sefer . Şu saatler çalışma saatleri olduğundan emniyette olması gerekiyordu. Çaldı ...
"Alo "
"Alo abi "
"Sedat abi şuanda bi oporasyonda telofonu şarjdaymış . Aniden ihbar gelince hemen çıktı . Anlıyacağınız unutmuş telefonunu . "Abi dediğine göre bu yeni atanmış polislerden biri olmalıydı .
"Geldiği zaman beni aramasını söylerseniz çok mutlu olurum çok önemli olduğunu eklemeyi unutmayın. Bilgilendirdiğiniz için teşekkürler." Zar zor konuşuyordum artık heran tıkanacak gibi .
"Tamam söylerim . Önemli değil .iyi günler "
Sadece" iyi "diyebildim .Artık konuşmaya mecalim yoktu .
Ne yapacaktım şimdi . Hayatım resmen yıkıldı.
Ablamı arasam dedim kendi kendime ama arayınca ne olacaktı ki bana verebileceği en büyük haber annemlerin inmiş olmasıydı. Peki annemleri aradığımda neden açmadıklarına ne diyecek nasıl içimi soğutaçak .
Ama hiç olmassa indiklerini bilmek bile yetiyor .Aramam en doğrusu olur . Hem aramayıp ne yapıcam .Ben bu dertlerle kafayı yerim.
"Alo abla annemler indimi inmedimi ?"
"Alo kız bi dur sakin ol ya ne diyon? Bilmiyorum en son sabah yola çıkmadan aramıştım. Sonra zaten bildiğin gibi eniştenin doğa gezileri oluyo bugün bende gittim bi hava alırım diye gittiğimiz yerde tefon çekmiyodu . Sen babamları bi ara konuş rahatla şimdi benim işim var . "
"Ama ab..."cümlemi tamamlamadan yüzüme kapattı .
"Ama abla ben onları aradım zaten hem onlardan haber alsam seni neden arayım"söyleyeceklerim tamamen bunlardan ibaretti ama o dinlemedi bile .Kendimi koltuğa zor attım . Ayakta duramıyordum artık. Babamların açmaması , sekreterin aramayıp bide numaranın kullanılmadığının söylenmesi , abimin oparasyonda oluşu , ablamın umursamazlığı hepsi tesadüf müydü ki zaten islamda tesadüf diye bişey olamaz .
ALLAH 'ım bunları yaşamak kaderimde olduğu için mi yoksa bana yalnış yaptığım bir şeyi düzeltmem için mi gösteriyorsun ? Ne yaşarım ne görürüm bilmiyorum ama bildiğim tek bişey var Rabbim neylerse güzel eyler.
"Rabim senden hakkımda her zaman hayırlısını istiyorum."
Telofon çaldı...
Üzüntüden masanın üstüne bırakmışım farkında değilim.Koşarak yanına gittim . Hemen elime aldım ve açtım.
"Alo"
Yeni bölümde görüşmek dileğiyle İNŞALLAH.
DUA İLE
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aşkın Alınyazısı
Ficção AdolescenteAşk mıydı bu? Taşları yerli yerine otutturamıyordu ne yapsa... Daha şekillenmemişti anlaşılan, esintilerin peşindeki duyguları.. Sevdiği tüm insanlar geliverdi gözünün önüne ;annesi, babası,kardeşleri... yare duyulan derin hissi, onlara duyduğu sevg...