Aşkın Alınyazısı

Hayatın Gerçekleri

Hayat ; acıyla sevinci , bulmakla kaybetmeyi, gülümseyişle göz yaşını iç içe barındıran , sefaletle debdebenin boy ölçüştüğü bir zıtlık alemi ...

Yanlışların ve doğruların insanları oyaladığı şaşırtmacalarla dolu bir test ...

Veya tek yalnışın tüm doğruları götürdüğü , bunun yanında ömür boyunca yaşanmış doğruların tek bi yalnışı silemediği bir imtihan ... Hayat böyle anlaşılmaz bişeydi işte ...

Gözlerimi annemin seslenişiyle yok yok haykırışıyla açtım. Anne ne oluyo ya çıldırdı kadın . Saate baktım. Olamaz
10 olmuş hemen yataktan fırladım . Hep Tarık 'ın yüzünden gece saat kaçta arayıp konuşuyor.Tabi ben biraz dinledikten sonra yatıyorum ama yinede uykumdan ediyo beni sersem. Kadın haklı bugün temizlik vardı ,alışveriş vardı , misafirler gelcekti ve daha bir çok şey bense yatıyorum. Aslında düğüne 1 hafta vardı ama bugün halamlar, teyzemler , dayımlar ve birkaç akraba erkenden gelcekti. Yardım edeceklerdi ama eminim' onu yap öykü, şunu kaldır öykü , hızlı ol öykü 'diyerek başımın etini yiyeceklerdi .Hemen kalkıp mutfağa geçtim masa kuruluydu ama bi Allah'ın kulu yoktu etrafta .Sofradaki zeytin çiğitleri, bitmiş teçel ,kirli çay bardaklarına bakılırsa ev halkı kahvaltıyı çoktan yapmış benim yemem için masayı toplamamış. Ya abi şu reçeli yiyonuz bari boş bırakmayın bu masayı ne için bıraktınız arkadan bi adam gelip yemek iyiyecek dimi doldurun boşaltığınız tabağı . Kesin abimin işi .Hep yapar bunu .Ah abi ah .

Sanırım fazla sesli söylendim ki abim ;

"Ne abim ? Senin reçel sevmediğini bildiğimiz için yedik herhalde hani masaya oturunca miden felan bulanmasın diye ."

"Hadi ya benim niye haberim yok sevmediğimden "

"İşte seni o kadar iyi tanıyorum ki sen bile bilmiyon "dedi sırıtarak . Sofradaki ekmekten bölüp ağzına attı .

"Abi ben kalkıyım mı rahat rahat ye "dedim sitemle .

Hâlâ gülen sesiyle "aslında çok iyi olurda takım elbise almam lazım haftaya hiç sevmediğim, gıcık birinin düğünü var da . "dedi.

"Ya baksen gıcık ha ? Hem ben daha gelinlik almadım sizdeki bu heyacan ne ya . Ablam bir sen iki . "

"Sanane "dedi ve gitti .

Güzel. Sabah laf sokma seyans bir bitti .Bakalım ikinci seyans kime.

"Kız sen hâlâ duruyon mu saat kaç saat haberin var mı senin"

Hıh anlaşıldı anneminmiş .

"Tmm annem kalkıyorum .Otursam ne yazar tabakları mı yiyim ?"

Hiç bişey yemeden kalktım .Aman neyse ben alışkınım bi öğrenci olarak yani eski öğrenci olarak desem daha
iyi olur . Bir öğrenci herzaman karnı tok gezmez . Nett..

Kendi kendime atarımı çektim ve odama geçtim .Aman temizliği annemle ablam yapsın .Hem Kübra, Zeynep ve Gülsüm 'de var . Bana gerek yok . Dolabımı açtım çünkü bi bi saat sonra felan gelinlik bakmaya gitcektik, hazırlanmalıydım . Aklıma bişey geldi ve dolabı kapadım . Banyoya gittim ve abdest aldım . Evlilik gibi işe başladıysak hatta evliliğin önemli adetlerinden birini yapacaksak Allah'ın izniyle başlamalıyız herzaman .

Odaya geri döndüm . Ve yüzüğüme baktım .Aslında bu sadece bi varlık bi maddeydi.Ama bu varlığa bakıp nedense şiirler dökesim geliyordu .Aşk böyle bişeydi sanırım . Kıbleye döndüm ve olduğum yere çöktüm . Elimi semaya açıp dedim ki yüceler yücesine .