bölüm -11

136 15 2
                                    

"Hepinize söylüyorum . Bir daha asla böyle birşey olmuyacak "dedi . Gözlerinden alevler çıkıyordu sanki . Tarık ' ı ilk defa böyle gördüm.

Heyt be . Yürü be . Eğer Rabbim haram kılmasaydı alnından öpmek isterdim . ALLAH 'ım ben niye bu kadar sevindim ki tamam bana yardım etti ama niye bu derece delirmek . Alnından öpmek felan sen affet ALLAH 'ım .

"Dağılın şimdi " dedi kahramanım . Ne kahraman mı ?
ALLAH 'ım iyice delirdim. Sanki aklım başımdan gitti.  Ne oluyor bana böyle.

Tarık arkasını dönüp yürümeye başladı. Sonra olduğu yerde durup 2 , 3 saniye bekledi. Geriye dönüp olduğu yere tekrar geldikten sonra beni kolumdan tutup çekiştirmeye başladı.Bir yere götürüyordu beni.

Kalbim hızlı hızlı çarpmaya başladı. 'Kalbim sana noluyo bilmiyorum ama bu hareketlere devam edersen çok kötü olur 'diyerek seslendim  havalarda uçuşan kalbime .

"Tarık bırak beni "dinlemiyordu bile .

"Tarık "

"Tarık canım yanıyor "

Kolumu bıraktı . Yani canım yanmasın diye bıraktı . Ben bu çoçuğa her geçen gün bağlanıyordum.Uzak durmalıyım ondan.

"Onların arasına giremeyeceksin bidaha . Hem sen ne sanıyorsun? . Onlara karşı gelebileceğini mi ? Bidaha sakın onların yanına ben olmadan gitmiyeceksin . Anladın mı ?
Ya onlardan biri sana bi zarar verseydi? Kendini düşünmüyorsun bari beni düşün . Sana bi zarar verseydiler ben ne yaşardım hiç düşündün mü ?yada bu durumda onlara ne yaşatacağımı ? "

"Ama sen bana küsmüştün " tek diyebildiğim bu oldu .

"Onca şeyden bahsettim sen bunu mu soruyorsun? Hem artık küslük yok ,bitti . Anladın mı ? Sensiz olamıyorum.  Sensiz yaşayamıyorum . 1 haftatır ne çekiyorum haberin var mı?"

"Anlamıyorum nasıl bana küsüp hemen barışabiliyorsun, hem ben seni hasta ettim .Tamam kabul ediyorum sabah hava buz gibiydi ,dondurucuydu (donduruculuğu en iyi ben bilirim çünkü soğuktan deliler gibi koşmuştum). Sonra hava açtı güzel oldu . Hasta olunacak hava yoktu ama ben seni suyun içinde bırakarak hasta ettim . Şimdi düşünüyorumda beni hemen affet me ."yaptığımım şeyleri düşününce 1 hafta az bile .

"Yani seni affetmemi istemiyor musun ? Ama bi haftadır benimle konuşmak istemiyor muydun?"

"Hayır sadece senin bana yaptıklarına bakılırsa ve  benim sana nasıl karşılık verdiğime baktığımızda hiç doğru değil.  Yani haketmiyorum bu kadar şefkat ."

"Ya bu kadar pişmansın demek"dedi ve yavaş yavaş yaklaşmaya başladı.

E. e .e. evet   "kekeliyerek söylemiştim . Çünkü git gide yaklaşıyordu.

"Napıyosun "sesim kontrolsuz çıkmıştı .

"Tarık lütfen uzaklaş biraz "

"Tarık"

Yok olmuyacak böyle . O kadar yaklaşmıştıki aramızda yarım metreden daha az bi mesafe vardı . Arayı kapatmadan hemen ordan kaçmalıydım.

Kenardan sıvıştım . Ve yanından koşarak uzaklaşmaya başladım. Sınıfa girmem için bahçeden geçmem gerekiyordu. Ama kalabalık dağılmışmıdır ki tam anlamıyla.tanınmamak için feracemim şapkasını çektim .İki tane şapkalı feracem vardı . Şükürler olsun ki bugün şapkalı olanlardan birini giymiştim.

Aşkın AlınyazısıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin