Μερια της Kelsey:
Ιησους, Μαρια και Ιωσηφ...σε τι εβαλα τον εαυτο μου αυτη τη φορα?
"Τι κανεις εδω?" Ρωτησα την Carly νευρικα, τα σκληρα βλεμματα των γονιων μου εκαναν τρυπες στο σωμα μου απο την ενταση τους.
"Νομιζα οτι θα ερχομουν να δω τι κανεις αλλα φαινεται οτι ερχοσουν σπιτι μου για Ιταλικη εργασια?" Με κοιταξε δυσπιστα.
"Ναι..." Αμηχανα ανακατευτηκα στα ποδια μου. "Ηρθα αλλα δεν ησουν σπιτι..."
"Εχουν περασει σχεδον δυο ωρες Kelsey." Ο πατερας μου φωναξε, τα χειλη του πιεστηκαν. "Θα θελες να μας πεις που ησουν αυτες τις δυο ωρες οταν υποτιθεται εκανες εργασια?"
Ενιωσα τον λαιμο μου να καιγεται, τα ποδια μου κολλησαν στο πατωμα και το στομαχι μου γυρισε οδυνηρα. "Εγω-"
"Και μην μας πεις ψεματα." Η μαμα μου μιλησε αυτη τη φορα, ο τονος της φωνης της επεφτε στον παχυ αερα βιαια.
Τα ματια μου πηγαν στην Carly καθως στεκοταν απλα εκει, ακινητη. Ενωσα τα φρυδια μου σε συγχηση.
Κατι δεν πηγαινε καλα εδω.
"Τι συμβαινει?" Βγηκε απο τις σκεψεις μου, απο την ολη κατασταση.
Η Carly εγλειψε τα χειλη της, αγνοωντας το βλεμμα μου ενω οι γονεις μου συνεχισαν να με κοιτανε δυσπιστα.
"Πες μας την αληθεια Kelsey." O μπαμπας μου μιλησε ξανα. "Και σταματα να αλλαζεις το θεμα."
"Δεν το κανω. Ειμαι πολυ μπερδεμενη τωρα..." Μουρμουρισα, ενω μετακινηθηκα και κοιταξα το σπιτι. Ηταν τοτε οταν ειδα τον Dennis στις σκαλες με ειλικρινεια στα ματια του.
Μορφασα, προσπαθωντας να αποκρυπτογραφησω τι προσπαθουσε να πει. Για να κανει τα πραγματα ευκολοτερα, ο Dennis ειπε χωρις φωνη τις λεξεις Justin και Carly και σχεδον αμεσως καταλαβα τι εννοουσε.
Κλειδωνοντας το σαγονι μου σφιχτα, εγνεψα στον Dennis, γυρνωντας τα ματια μου στην Carly, δινοντας της το πιο εσχατο βλεμμα αηδιας που μπορουσα να κανω.
"Kelsey...περιμενουμε..." Ο μπαμπας μου χτυπουσε το παπουτσι του ατελειωτα και ανυπομονα στο ξυλινο πατωμα.
"Γιατι πρεπει να σας πω κατι?" Τον κοιταξα. "Ειμαι σιγουρη οτι η Carly σας ειπε οτι χρειαζεστε να ξερετε."
Το κεφαλι της πεταχτηκε οταν οι λεξεις βγηκαν απο το στομα μου και το μηνυμα του Dennis ηταν ξεκαθαρο.
