Μερια της Kelsey:
"Δεν μπορουν να με βλεπουν μαζι σου."
Η καρδια μου σταματησε να χτυπαει το δευτερολεπτο που βγηκαν αυτες οι λεξεις απο τα χειλη του Justin. Το σωμα μου επεσε και τα ματια μου γουρλωσαν. Γλειφοντας τα χειλη μου, προσπαθησα να γυρισω το κεφαλι μου για να καταλαβω τι μολις ειπε. Μετα απο κατι που εμοιαζε με αιωνες, τελικα μπορεσα και μιλησα. "Τ-τι εννοεις?"
Ο Justin περασε τα δαχτυλα του στα μαλλια μου καθως εβαλε το μαγουλο μου στην παλαμη του χεριου του. Ειλικρινεια γεμισε τα φουντουκι ματια του καθως κοιταξε βαθια τα σοκολατι μου ματια. "Εννοω αυτο που ειπα." Αναστεναξε, κουνωντας το κεφαλι του. "Δεν μπορουν να με βλεπουν μαζι σου."
"Γιατι οχι?"
"Αν οι μπατσοι σε δουν μαζι μου, αμεσως θα σε προσθεσουν στην λιστα με την ερευνα τους. Θα σε ρωτησουν οτιδηποτε και τα παντα για μενα, για την τυχη μου, πως με γνωριζεις, για τη σχεση μας... θα προσπαθησουν να παρουν πληροφοριες απο σενα και ακομα και αν σε εμπιστευομαι, αυτους δεν τους εμπιστευομαι επειδη ξερουν πως να πουν αρκετα πραγματα για να σε κανουν να ομολογησεις ακομα και αν δεν το σκεφτεις ή δεν το θες."
"Δεν μπορω απλα να καθομαι πισω και να περιμενω να τελειωσουν ολα αυτα." Εγλειψα τα χειλη μου. "Δεν ειναι τοσο ευκολο, Justin."
"Ξερω οτι δεν ειναι μωρο μου αλλα πρεπει." Αναστεναζοντας, χαϊδεψε τα μαλλια μου. "Εμπιστευσου με, ειναι το καλυτερο και για τους δυο μας."
"Αλλα θελω να βοηθησω." Τον κοιταξα με μεγαλα ματια.
"Θες να βοηθησεις?"
Εγνεψα.
"Τοτε ακουσε με και απλα μεινε μακρια για μερικες μερες. Ειναι το καλυτερο."
Δαγκωνοντας το εσωτερικο του μαγουλου μου, εριξα το βλεμμα μου στο εδαφος γνωριζοντας οτι ειχε δικιο.
"Δεν μπορω να σε εχω υπο πιεση ειδικα ενω οι γονεις σου ξερουν για μας. Αν οι μπατσοι ερθουν στο σπιτι σου για να σου κανουν ερωτησεις για μενα, ολα θα καταστραφουν."
Οταν ελαβα την πληροφορια, εγνεψα σε κατανοηση. Ειχε δικιο -οι γονεις μου πρωτα θα απαιτουσαν να μαθουν τι εκαναν οι μπατσοι στο σπιτι μου και αν τους ελεγα, θα με σκοτωναν. Θα μου απαγορευαν να βλεπω τον Justin και θα πιστευαν την Carly αντι για μενα και δεν μπορουσα να το αφησω αυτο να συμβει.
"Αυτο ειναι χαλια." Μουρμουρισα, μασουλωντας το ξηρο δερμα του χειλους μου. "Εχεις δικιο: δεν μπορουμε ποτε να εχουμε διαλειμμα. Εσυ εχεις περισσοτερα απο μενα αλλα ποτε ηταν η τελευταια φορα που πραγματικα περασαμε χρονο μαζι χωρις να υπαρχουν προβληματα?"
