Μερια της Kelsey:
Οι αναμνησεις απο σημερα συνεχισαν να ερχονται στο μυαλο μου σαν ενα σπασμενο μηχανημα εγγραφης. Απο τη στιγμη που λιποθυμισα και βρεθηκα δεμενη σε μια καρεκλα, ο Luke να με χτυπαει, ο Andrew να με κοβει και ξυπνησα δεμενη σε ενα κρεβατι και ο Luke πιεζε τα χερια του πανω μου.
Τα δακρυα καταβροχθισαν τα ματια μου ξανα καθως παλεψα για να τα κρατησω.
Ημουν πιο δυνατη απο αυτο και το ηξερα. Επρεπε να πιεσω τον εαυτο μου για χαρη ολων και για μενα.
Ποτε δεν αφηνα κανεναν, ουτε τον Justin, να δει πως ημουν και δεν θ'αρχισω τωρα.
Κανενας μπασταρδος δεν θα το καταστρεψει αυτο.
Σκουπιζοντας το προσωπο μου, ρουθουνισα, ανασυνθετοντας τον εαυτο μου οσο καλυτερα μπορουσα πριν τελειωσω το μπανιο μου και βγω εξω απο το νερο, τυλιγοντας μια πετσετα γυρω απο το σωμα μου.
Σκουπιζοντας τον εαυτο μου προσεκτικα, ταραχτηκα σε καθε μελανια που ακουμπουσα, προσεκτικη για να μην το πιεσω πολυ και κινηθηκα στα μαλλια μου.
Αγνοωντας τον πονο στους καρπους μου, περασα την πετσετα στις κλειδωσεις μου, πριν αφησω τα μαλλια μου και τα εδεσα σε ενα χαλαρο κοτσο στο κεντρο του κεφαλιου μου.
Κοιταξα τους καρπους μου μολις τελειωσα, νιωθοντας το στομαχι μου να στριφογυριζει. Ηταν μαυροι και μπλε με ενα βαθυ κοψιμο γυρω τους απο τα σκοινια.
Κουνωντας το κεφαλι μου, σκουπισα την ομιχλη στον καθρεφτη, κοιταζοντας τον εαυτο μου για να δω οτι η χαρακια που περνουσε απο το μαγουλο μου στο λαιμο μου σταματησε να αιμορραγει, ευχαριστω Θεε.
Πιεζοντας τα δαχτυλα μου πανω του, δαγκωσα το χειλος μου καθως γυρισα, χωρις να ειμαι σε θεση να κοιταω τον εαυτο μου πια.
Βρισκοντας μια ρομπα διπλα απο την πορτα του μπανιου, την αρπαξα, γλιστρωντας τα χερια μου στα μανικια πριν την δεσω σφιχτα γυρω απο τη μεση μου.
Ημουν ετοιμη να φυγω, οταν ακουσα φωνες να ερχονται απο το δωματιο του Justin. Ενωνοντας τα φρυδια μου, εβαλα το αυτι μου στην πορτα, περιεργη για το τι συνεβαινε.
