Το στομαχι μου στριφογυρισε επιπονα.
"Λοιπον, αυτο ειναι ενθαρρυντικο να το ακουω...." απαντησα σαρκαστικα με ανησυχα ματια καθως εριχνα ματιες εξω. Μια χαμηλη κυματωση ηρθε απο το λαιμο του, ενα συγκρατημενο γελιο διεφυγε απο τα χειλη του.
"Εχεις χιουμορ, μου αρεσει αυτο." Εστριψε το κεφαλι του δεξια για να εκπνευσει τον καπνο στην κατευθηνση του παραθυρου αφου το κυλισε πριν το κλεισει.
"Ναι, λοιπον, θα μου αρεσε να ζησω επισης ετσι αν δεν σε πειραζει πες μου που με πηγαινεις επειδη μεχρι τωρα δεν ειμαι καθησυχασμενη.
"Μην παθεις εγκοπη γλυκια μου, δεν θα σε σκοτωσω" Ξεφυσηξε και αλλο καπνο, αυτη τη φορα χωρις να ανοιξει το παραθυρο. Η θολη ουσια περικυκλωσε το αμαξι για λιγο πριν εξαφανιστει. Οταν τελειωσε το καπνισμα, το πεταξε στο μικρο τασακι που ειχε εμφυτεψει στο τασακι.
"Πως θα το ξερω? Βρισκομαι σε ενα αμαξι με εναν δολοφονο." Γουρλωσα τα ματια μου, τα χερια μου δεθηκαν στο στηθος μου.
"Θα μου το υπενθυμιζεις καθε φορα που ανοιγω το στομα μου και λεω κατι?" Μουγκρισε ταπεινα, η φωνη του βαθια και τα ματια του σκοτεινα.
Καθαριζοντας τον λαιμο μου, επανειλημμενα κουνησα το κεφαλι μου. "Οχι" τσιριξα σαν ποντικος. "Συγγνωμη." καταπια βαθια. Μπορουσα να αισθανθω τις παλαμες μου να αρχιζουν να ιδρωνουν.
"Ωραια γιατι δεν εχω τη διαθεση να σε ακουω." Γυρισε το βλεμμα του προς το δρομο για μια ακομη φορα, πηγαινοντας στον ψυχρο πιο ταραγμενο εαυτο του. "Η εισαι ενοχλητικη."
Ειται αυτο το παιδι ειναι Α. Ψυχακιας Β. Τρελος ή Γ. Διπολικος
Μεχρι στιγμης, κλινω προς τη διπολικη πλευρα.
"Οο Χριστε μου, ευχαριστω." Σαρκασμος εσταζε απο καθε λεξη που ελεγα. "Ασε με να σου πω οτι εισαι τοσο ευχαριστημενος που εισαι εδω." Η αμηχανη σιωπη που επικρατησε μεταξυ μας ποτε δεν βοηθησε την κατασταση που ημουν καθως εριχνα φευγαλεες ματιες προς το μερος του, νιωθωντας κομπους στο στομαχι μου.
"Αληθεια πιστευεις οτι νοιαζομαι?" Εφτυσε, δηλητηριο σε καθε λεξη του. Τα δαχτυλα του τυλιχτηκαν γυρω απο το τιμονι, κρατωντας το σφυχτα. Το ηξερα επειδη οι αρθρωσεις του σκιαζονταν απο ζωηρο ασπρο λογω της πιεσης που εβαζε.
Δεν απαντησα. Αντι γι'αυτο, αναστεναξα, κοιταζοντας μπροστα χωρις να εχω ορεξη ν'ανοιξω το στομα μου ξανα.
