Μερια του Justin:
"Τι συμβαινει με σενα?" Η Kelsey με ρωτησε τη στιγμη που βγηκα απο το αυτοκινητο και πηγα κοντα της.
Απο μεσα μου καταραστηκα τον τροπο που μπορουσε να παρατηρησει τα μικροτερα πραγματα για μενα. Για παραδειγμα, οταν η διαθεση μου αλλαζει, το νιωθει.
Χαλαρα ανασηκωσα τους ωμους μου, λικνιζοντας ενα χερι γυρω απο τους ωμους της. "Τιποτα."
Ενας βαρυς αναστεναγμος ξεφυγε απο τα τελεια, σε σχημα καρδιας χειλη της. Απο μεσα μου εγλειψα τα δικα μου, θελοντας τα τα νιωσω πιεσμενα με τα δικα μου.
"Παντα λες αυτο καθε φορα που ρωταω." Μουρμουρισε.
"Λοιπον, γιατι συνεχιζεις να ρωτας αν ξερεις την απαντηση μου?" Γελασα, πιεζοντας τη στο πλευρο μου.
Γουρλωσε τα ματια της. "Επειδη μερικες φορες, ευχομαι, απλα να ανοιχτεις σε μενα αντι να λες ψεματα ολη την ωρα."
Μορφασα, ενω τραβηχτηκα απο αυτη. "Οπα μωρο μου, ποτε δεν σου ειπα ψεματα."
"Ναι, το εκανες και συνεχιζεις να το κανεις." Δηλωσε ενα γεγονος. "Καθε φορα που σε ρωταω τι συμβαινει, οταν, για να ξερεις, γνωριζω οτι υπαρχει κατι που σε ενοχλει, παντα μου λες οτι δεν ειναι τιποτα οταν ξερω οτι ειναι κατι. Ειμαι μαζι σου αρκετο καιρο για να λεω οτι δεν εισαι ακριβως ειλικρινης.
"Ω αληθεια?" Γελασα ξανα. "Τι σε κανει να πιστευεις οτι λεω ψεματα τωρα?" Την κοιταξα με διασκεδαση.
"Λοιπον, αρχικα, χτυπησες την πορτα του αυτοκινητου οταν βγηκες και αν δεν κανω λαθος, σχεδον με σκοτωσες οταν το εκανες αυτο. Φερεσαι στα αυτοκινητα του σαν να ειναι βραβεια σου και δευτερον." Σηκωσε δυο δαχτυλα. "Ειχες αυτο το βλεμμα στο προσωπο σου σαν να θες να χτυπησεις καποιον."
Εγνεψα, εντυπωσιασμενος στις αναλογιες της. "Οχι ασχημα." Χαμογελασα. "Καθολου ασχημα."
Χαμογελασε κατορθωματικα.
"Αλλα." Σηκωσα το ενα δαχτυλο, κανοντας τη να ενωσει τα φρυδια της μπερδεμενη. "Τι σε κανει να νομιζεις οτι δεν ειπα ποτε ψεματα οταν ειχα σοβαρο προσωπο? Εννοω, ας ειμαι ειλικρινης μωρο μου, οταν ζεις στην ζωη που κανω, το ψεμα ειναι το μεσαιο ονομα σου." Της χαμογελασα. "Αλλωστε, ειναι νωρις το πρωι. Ειλικρινα περιμενεις να ειμαι χαρουμενος γι'αυτο?"
