Tehlikeli Cazibe

18.bölüm seçim

    Genç kız sabaha karşı saat 3 te yumduğu gözlerini sabahın 8 inde yatakta kıvranarak açtı.daha doğrusu açmak zorunda kaldı.çünkü yatakta şu anda soğuktan donmak üzereydi.uyandığında elini sol tarafa atıp gözleriyle denizi aradı.ama yoktu.yatak bomboştu.soğuk ve boş..

   aryanın dün geceki sözleri her yönüyle tartmış kendince anlamlar katmıştı.kendi kendine deyol yapmıştı.eğer deniz bu söleri ihtiyaçla söylediyse zaten bana ihtiyacı var ve bu bir adım daha demekti.eğer  bu sözleri gelcek için kurduysa bu zaten aryanın istediğiydi ve zorluk çıkarmadan sevgilsiinin kollarını atılmayı düşünmüştü.gerçi arya uyanınca gece yattığı ve onu sarıp sarmlayan kollarda uyanması düşünmüştü ama durum malumdu..

     genç kız yataktan kalktığında en azından otel odasındaki gibi bir kağıt parçası bulmayı istesede malesef yoktu.genç kız etrafı gözleriyle süzerken bedeninde hissettiği titremeyle dün gcee montunu çıkardığı odaya doğru yürüdü.bu adam nereye gitmişti.tekneyi sahile getirmiş aryayı yatakta soğuk ve yalnız bırakmıştı.montunu üzerine giyince dışarıya çıktı.

    saat aryaya göre erken olmasına rağmen etraftaki insanların teleaşı genç kızı yordu.kimi işe kimisi okula kimiside sevgilisiyle bulışmaya gidiyordu.ama hiç kimsenin yüzünde en ufak bir hoşnutsuzluk yoktu.insanlar her gün yaptığı işi seviyorlar sevmeseler bile çalışıyorlardı.peki bu kaadr insan bu kadar çaba harcarken denizin inadı neydi.çok mu zordu sevmek .yada sevmeyi denemek..

   genç kız tekneden çıktıktan sonra eve gitti.normalde denize bulmaya giderdi ama dünki cenazeden sonra galiba herkesten kaçmayı çalışıyordu.büyük ihtimallede onu arasada bulmayacaktı.aryada saatin şirkete gitmek için geç olduğunu gördüğünde eev gidip bölünene uykusuna devam etmek istedi.zaten geç kalmıştı şirkete ki o halde kimsenin onu takıcağı yoktu.

    bir ay olmuştu.tam bir ay.arya o günden beri şirketee gidiyor ama denizi göremiyordu.sadece öykü vardı.denizi görmeyeli de tam bir ay olmuştu.sevdiği adamı merak eden genç kız kimseye soramadığı gibi öykünün birilerine bir şey anlatırken dinlemeye çalışması çok sinir bozucu oluyordu. çünkü öykü onu dinlediğini anlıyor ve aryayı bildiğin kovuyordu.aslında denize bir çok kez aramış mesaj bırakmıştı genç kız ama ne cevap veren vardı nede geri dönen .belki deniz belki yas tutyordu  o yüzden kimseyi yanında istemiyor ve kinmseyi aramıyor gibi sözlerle kendini avutmaya çalışsada arya öykünün denizle telefon konuşmasına şahit olunca tüm avutmalar silinmişti.

    şimdi ise denize nasıl ulaşacağının planlarını yapıyordu genç kız.telefon etmişti.şirketet bi rkaç kişiden lafa almaya çalışmıştı.murata sormuştu ama ''bilmiyorum ne yapacaksın''cevabını alınca herkesten ümiidni kesti.şu anda ise denize gelen bir zarftan almış olduğu evin önünde taksiden iniyordu genç kız..evet buraya kadar gelmişti ama içeriye nasıl girecek ne diyecek onu bile bilmiyordu.

   kocaman binanaın önünde duran arya denziin bu evde tek başını yaşmadığını düşünüyordu.ev dışarıdan o kdaar büyük görünüyordu ki aryanın okuldaki sınıfı buraya getirse rahatça yaşardık düşüncesi geçiyordu.arya bu düşüncelerle evin kapısının ziline bastı.kendisi ne kaadr isteemsede heyecan dalgası tüm bedenindeki kanın hızlı bir şekilde harekelenmesini sağladı.kapıyı aaçn saçları at kuyruğu 20 25 yaşlarındaki genç kız arayyaı gülümseyerek baktı.ne demesi gerektiğine karar vereemyen arya 

''ben deniz beye bakmıştım''dedi.

''tabi buyrun içeri''dedi hizmetçi kız.hizmetçi diyordu çünkü bu kzıın üüstündeki kıyafeti babannesiyle küçükken izlediği pembe dizelerden hatırlıyordu.

''deniz bey yukarıda ben çağırayım''dedi.

''gerek yok odası ne tarafta''

''yukarıya çıkn  koridorun sondaki soldaki oda''dedi ve mutfağa gitti.