Tehlikeli Cazibe

42.bölüm felaket

   Genç kız kapıyı açtığından beridir karşısındaki kadını süzüyordu.Kadın başını bir kez kaldırıp hemen ardından geri eğmişti.Bu kadının gözlerinin aynısını bir yerlerden hatırlıyordu ama onun olduğuna emin olması gerektiğini  farkındaydı.Kadının mağdur hali Aryanın vicdanını sızlatsada tanımadığı bir kişiye fazla ykınlık göstermek istmedi.

''Buyrun''dedi Arya.Sesi mesafeli çıksada yüzünü tebessümle renklendirdi.Söylediği sözle kadın bir an olsun başını kaldırıp bakmadı.Elleri birbirlerinden güç almak istercesine içiçe geçmiş ve kadının yere bakarken tek meşgalesi olmuştu.

''Buyrun kime bakmıştınız''dedi Arya sözlerine bir kaç tane yenisini eklemişti anlaşılması kolay olsun diye.Aryanın sözlerinin ardından kafasını kaldıran kadın genç kızın gözlerinin içine baktı.Arya kadının ne gördüğünü bilmiyordu ama kadının bakışlarının birşeyler ima ettiği kesindi.Kadın öylesine dikkatli bakıyordu ki birşeyler bulma çabası içerisindeydi.Arya bu bakışmalardan sıkıldı.Hiçbir zaman sabırlı bir insan olmamıştı.Bunun kötü bir huy olduğunu farkındaydı ama şimdi bile bu kadının kim olduğunu öğrenem için yanıp tutuşuyordu.

  Gerçi bu kadar heyecan yapması anlamsızdı.Belkide yoldan geçen bir dilenci yada başına türlü felaketler gelen biri olabilirdi.Ama umarım hiçbiridir diye içinden geçirdi genç kız.Kadının bakışlarının iğneleyici tavrına daha fazla dayanamayan Arya bu sessizlikten kurulmak için

''Kimi aradınız?''diye sordu.

''Oğlum''dedi kadın hiç düşünmeden.Kadının ağzında çıkan sözü önce kavrayamayan Arya saniyeler içerisinde beyninde çakan şimşekle aydınlandı.Oğlum demişti değil mi.Yanlış duymamıştı.İşte günlerdir öğrenmek istediği ama başaramadığı tüm anıların saklı olduğu kadın karşısında duruyordu.Artık emindi.Karşısındaki Denizin annesiydi.Fiziksel olarak bile Denizi andırıyor olması genlerin uyuştuğu anlamına geliyordu .Kadının çenesi ve alnındaki kırışlıklar yaşlılığın belirtiside olsa yine gençliğindeki güzelliği alıp götürmemişlerdi.Kadının aciz ve çelimsiz duruşu olmasa gerçekten Birsen hanımın kardeşi olduğunu on metre öteden anlarım demişti.

     Genç kız aklındaki düşüncelerin baskısından kadının arkasını dönüp yaşına göre oldukça hızlı gitmesiyle kurtuldu.Daha ne olduğunu anlayamadan kadın yolu yarılamıştı neredeyse.Bu kadının öylece gitmesine müsade edemezdi.Etmemeliydi.Kadının arkasından hızla koşan Arya ona zorda olsa yetişti.Arkasından

''Lütfen durun.Gİtmeyin.''dedi genç kız soluk soluğa.Kadın ise onu hiç duymamış gibi yoluna devam etti.Başı hep önde adımlari ise hızlı ve güçsüzdü.Bazen takılıp düşecek gibi olsada kendini toparlamayı iyi biliyordu.Kadının onu takmadığını gören Arya

''Bakın içeri gelin .İsterseniz birşeyler yiyin.''dediğinde kadın başını hızla kaldırdı ve öldürücü bakışlarıyla konuştu.

''Dilenci değilim ben''dediğinde durduğu yerden yoluna devam etti.Genç kız ise artık dizlerinin tutmadığını düşündü.Bir adım daha atmıyacak haldeydi.Tek şansı kalmıştı.

''Kim olduğunu biliyorum''diye bağırmaktı.Öylede yaptı.Kadının durup ona bakmasını sağladı.

''Biliyorum.Deniz o birazdan gelir.Nerden geldiğinizi bilmiyorum ama onu görmeyi çok istediğinizi biliyorum''dediğinde kadın genç kıza yaklaşmaya başladı.Biraz sinirli bir tavrı vardı.Galiba Aryanın onu tanıması istemediği birşeydi.Sırrı açığa çıkmış gibi genç kızın yanına gelince hiç konuşmadan evin yolunu tuttu Arya.Kadının gelmediğini düşünmüyordu bile.Bu kadınla paylaşacak o kadar çok şeyi vardı ki.

  Aralık bıraktığı kapıdan önce arkasındaki kadının girmesi için yol açtı.Sonrada kendisi girdi.Kadının istemsizce salona doğru gittiğini gören Arya hemen arkasından onu takip etti.Salona geldiklerinde kadının safça etrafına bakındığını gören Arya