Tehlikeli Cazibe

55.bölüm part 1 Durgunluk

"Hayır "diye çığlık attığında düşmemek için kocasının boynuna sardı kollarını.

Gözünün aşina olduğu otele girdiğinde herkesin bakışlarını üzerinde olduğunu hissetti.üzerindeki gelinliğin terden yapışan bedenine mi yoksa Denizin heyecandan uçaktan inince dudağına yapışmasının mı onları bu kadar ilgi odağı yapmıştı bilmiyordu.Asansörü bile kullanmaya gerek duymadan merdivenlerden çıkmışlardı.Daha doğrusu merdivenin başında kucaklanmasıyla önce şaşkınlık ve sonrasında yerini utanca bırakan heyecan duygusuyla derin derin soluklandı.Kimi kıkırtılar kulağını doldururken Denizin odalarının kapısını açmasını izledi.Yine kucakta girdiği odada hiçbirşey değişmediğini gördü.Genç adamın karanlıkta gümüş grisinde parlayan gözlerini gördüğünde yeşillerini kaçırdı.Kaçırdı çünkü değişik hissediyordu.Hatta hissedemiyordu .Onu ortasına alan ve kanın dolaşımını arttıran düşüncelerle çebelleşiyordu.Karanlık odada tek ışık olarak gördüğü kocasının gözlerine baktı.

Eskisi yoktu.Eski bakışları yoktu.Daha önce bu odada bu kadar yakınlıkta aynı uzaklığı göremedi.Daha öncede bu odada tamda şimdi bulundukları yerde yine birbirlerine bakıyorlardı.Ama ozaman Aryanın yine sevgisi tavandayken Denizin gözlerinde sadece hırçınlık ve vicdan azabıyla kavrulan yüreğinin karartıları vardı.

''Ne oldu Arya''dedi genç adam .Gülen gözlerine Aryanın içindeki karanlığın gölgesi basmıştı.Nazikçe kızın çenesini kavradı.

''Bir sorun mu var?''

''Hayır'' sözcüğü ani bir uyarıyla söylemişti.Panik olmuştu.Aklında onu darlandıran düşünceleri bu geceyi mahvetmelerinden korktuğu için panik olmuştu.

''Neler oluyor söyle bana'' kıza bir adım daha yaklaştı.

''Ben ben ...Anılar ...Kötü anılar'' 

 Genç adam gür kirpiklerini bir kez kapatıp açtı.Anlayışlı tavrını sergilemeye çalıştı ama onlar artık karı koca olduklarına göre avunmaya değil gerçeklere ihtiyacı vardı.

''O anıların hiçbiri kötü değil.Onlarda biz varız.Sen varsın.Senin bana olan sevgin''

''Sorunda bu ya.Aynı otel aynı oda ....aynı yatak'' dedi Arya dudaklarındaki ince ve yapay tebessüm kendini anlatma çabasındaki gayretini gösteriyordu

''Evet hepsi aynı.Tek farkı bende biliyorum.O zamanda biliyordum.Sana olan dinmeyen sevgimi.Günden güne artarak çoğalan ve geceleri her santimetre karesini gördüğüm yüzlerini...Hepsi buradaydı bendeydi.Ama sen bilmiyordun.Her şey aynı Arya.Sadece bu daha daha asil versiyonu''dediğinde kızın karanlıkta gözlerindeki ciddiyeti seçmeye çalıştığını gördü.

''Bakma öyle .Hepsi gerçek.Sen bebeğimin annesisin.Seni buraya teşekkür etmek için getirdim.''

''Ben teşekkür edicek bir şey yapmadım .Sadece sevdim .Seni sevdim''

''Yaptın.Vazgeçmedin.İyiki benimsin Arya.İyi benimlesin.İyiki bana aşık olmuşsun.Yoksa her gün dünü hatırlayıp yarını yaşamak sensiz çekilmezdi.''

  Genç kız elindeki evlilik cüzdanlarını yan tarafındaki kadife koltuğa bırakırken kollarını kocasının boynuna sardı.İnanmıştı.Tüm inancıyla.Bağlanmıştı tüm sevgisiyle...

''Yarının dününü yaşamanın vakti gelmedi mi.Bende sana teşekkür ederim.İlk gece için.Seni etkilememe izin verdiğin için''

''Bence artık sıra bende.''diyen genç adamın eli gelinliğin fermuarını bulurken dudakları dudaklarına değmişti bile.

Genç kız Denizin anlam kazandıramadığı cümlesini yorumlarken dudaklarındaki ıslaklığı bedeninin bulduğu yumuşak yatak ve üzerindeki sert bedenle farkedebilmişti.

   Merhaba:)Merhaba:)Biliyorum çok aksattım fakat size söylemiştim.Bölümün kısa olduğunu farkındayım ama fırsat buldukça yenisi gelicek.Uzun bir ara ve ufak bir kesit oldu beni bağışlayın:)Beni anlayışla karşıladığınız için çok teşekkür ediyorum.Bu arada ithaf edemiyorum. muyum.Yazar araçları kaldırılmışta.Bende mi bir bozukluk var.bu konuda bana yardımcı olursanız sevinirim.Ay bende özlemişin yazmayı şu an farkına vardım.Hepiniz çok öpüyorum ve hepiniz çok seviyorum:)Herkes kendisini biliyor;))