Tehlikeli Cazibe

47.bölüm vazgeçişler

Genç kız ona bakan büyümüş ela gözlerinden biran bile ayırmadı gözlerini.Donuk gözlerin sahibinin bedenininde aynı katılıkta olduğunu farkındaydı.Etraf karanlıktı.Gün ışığı yoktu.Işık olmayan yerde bile konuşmayan duymayan bakmayan tüm organlar şimdi tam işleviyle iş başındaydı.İkiside gözlerini kaçırmıyordu.Biri şaşkınlıktan belkide böyle bir tepki beklemediğinden diğeri ise onun konuşmak yerine bu yolu seçmiş olmasındandı.Uzun zamandır konuşmadıklarını şimdi konuşacaklardı yada genç kız öyle olacağını umuyordu.Karanlıkta üzerine abanmış bir Denizle ilk defa bu kadar cesaret ve kararlı gözlerle bakıyordu.Gözleri söylemediklerinin sinyallerini veren kırmızı bir parıltıyla eşdeğerdeydi. 

''Devam et''dedi genç kız  kaçırmadan gözlerini baktığı derinliklerden.

''Ben senin uy-''diyebildi Deniz.Gözlerindeki yoğunluk dilini es geçmişti anlaşılan.

''Sen dedin uyumadığını biliyorum diye.Demekki konuşacakların var''dedi Arya.Başıyla her kelimenin üzerien basarak onaylıyordu.

''Aslın ben-''dedi derince yutkunarak.Boğazı kuruyordu.Hayatında ilk defa birinin bir kadının karşısında kekeliyor aklından geçenleri dillendiremiyordu.

 ''Noldu ''dedi .

''Ne noldu''

''Bana söyleyemeceğin şey ne''dedi sesi biraz yükselmiş miydi?

''hıhh ''diyerek sesli bir nefes aldı genç adam.Hata üstüne hata yapmaktan bıkmamıştı.Üstelik yaptığı hataların ne olduğunu bilmiyor ancak bir başkası zarar görünce aklı başına geliyordu.Pişmanlık duymaması bunun cabasıyken hatasının yüzüne vurulmasıyla tüm vicdan azabı nefesini kesiyordu.

''Biz.... şirket için bir yemeği gidildi.Bende gitmek zorunda kaldım''dedi genç adam.Arya anlamamıştı.Gitmek zorunda kalmamış olduğunu kaçmak için gittiğini biliyordu.Ondan uzaklaşmak konuşacak olduklarını geciktirmek içindi.Tamam bunada kızmıştı ama büyük bir tepki vermeyceğini ikiside biliyordu.

''Yemekten sonra ...dağıldık ve times gittim.Çok içtim.Tam kalkacağım sırada Ö- Öykü geldi.''dedi.Öykünün adının geçtiği yerde başını eğmişti.Öyküyle birlikte olmak genç kıza ihanet etmiş gibi geldiğinden çekiniyordu.

''Beni eve bırakmak istedi.Ne yaptığımı bilmiyordum.Beni taşımak istedi.dışarıya çıktık ve bir anda gözümü alan flaşlar magazincilerdi galiba hatırlamıyorum bile.Kafam yerine geldiğinde onunlaydım.Ama inanki kötü bir şey olmadı.Sadece onun koltuğunda ayıldım.Yarın eğer bir yerde görürsen ..''dediğinde başını kaldırabildi Deniz.Artık savunmaya geçtiğine göre bakabilirdi yüzüne öyle değil mi?

  Genç kız Denizin her sözünü sindirmeye çalıştı.Ama her seferinde boğazında oluşan yumru büyüdü ve onun nefes alamayacak hale getirdi.Beyni Öykü sözcüğüyle çınlarken genç adamın ağzından çıkan avutma sözleri nefeslerini dahada sıklaştırıyordu.Onu aldatmamıştı.bu kadar basit miydi.Aldatmak sadece tenin bir başkasıyla büütnleşmesi kokunun farklı bir bedende yer edinmesiyle mi olurdu.Bir başka kadını görmek bir başka kadının gözlerine bakmak onu sevgiyle beslemek ve ona aşık olduğu kadına vereceği sevginin yarısını bir başka kadına vermekte aldatmak değil miydi.Yalan söylemekte bunların içindeydi fakat Deniz yalan söylemek yerine dürüstçe davrandığı söylenilebilirdi.Ancak bulundukları durum göz önüne alınınca yalandan fazla kanatacağını düşündü genç kız.

  Arya kendi izni olmadan sulanan gözlerini kırpıştırmadan baktı kipriklerinin arasından karşısındaki adama.Az önce delicesine olan güvene şimdi yalnız bırakmıştı genç kızı.Denize ihtiyacı olduğu zamanlar o kızın yanında olması kötüydü.bunu başka hangi sözcükle adlandırbilirdi.Kötü.İyi olmayan herşey için kullanılan ve Aryanında en acı verici anlarını anlattığı bir kelimeydi.Ama kötü olduğunu sandığı anlardan daha kötüsü berbatıda vardı.Denizin söylediği sözlerin kulağına yansımasıyla anladı bunu.