Tehlikeli Cazibe

21.bölüm.kandırdın beni

  ''arya bak eğer konuşmma -''

''git deniz ''dedi son bir gayretle.

''ne ''dedi genç adam şaşkınlıkla .şaşırmıştı .çünkü o hiç aryadan git sözcüğünü duymamıştı.ondan hep seni seviyorum deniz aşığım deniz gitme deniz hep bu cümlelelr çıkardı.şimdi ise adamı kovuyordu resmen.

''duymadınmı git işte.istediğin oldu .benim gibi bir kuyruk olmıycak peşinde.gelmiycem .sana yemin ederim ki bundna sonra değil sesimi yüzümü bile görmiyceksin ''

''arya  ''diyebildi sadece deniz.arya sözlerini söyledikten koşturarak odasına gitti.kapısını kapattı.arkasına yaslandı  ve artık sabitleyemediği yaşlarını bırakıverdi.sonrası önü arkası kesilmeyen hıçkırıklar... 

  ''ne yaptın ona ha.ne yaptın.senin yüzündne bu halde dimi.pisliğin tekisin sen duydun mu''dedi ada tüm gücüyle denizin göğsünü yumrukluyordu.denizse hiçbir şey yapmadan öylece aryanın kapattığı kapıya bakıyordu.oradda takılı kalmıştı.adanın yaptığı hiçbir hareket onu gram etkilemiyordu.

  adada abalsını korumak adanı direk savunmaya geçmişti.sonuçta ablaısnın o halini gören adaydı ve bir daha hiçkimsenin onu bu hale getirmesine izin vermezdi.

''tamam aşkım .tamam ada.bırak canım''gibi sözlerle zorda olsa adayı denizden ayırabildi.denizin ise hala gözleri kapı odaklıydı.emrenin adayı üzerindne çekmesiyle adaya dikti gözlerini.gerçekten haklımıydı.ablası onun yüzündne mi bu haldeydi.onu bu hale o mu getirmişti.

   tabikide hayır diye bu soruları başındna sağdı.o söylememiştiki aryya bana aşık ol beni sev peşimdne koş diye.şimdide kimsenin onu suçlamay hakkı yoktu.zaten aryada ertsi sabah yine arar tonlarca dil döker diye düşündü ve evinin yolunu tutu.

   arya başını dayadığı dizlerindne kaldırdı.az önce  son desibelde çıkan sesler şimdi ise son ses kısılmıştı.aryada ağlamanın verdiği rahatlıkla yatağa girdi.dışarıdaki seslerden adanın denizin üzerine yürüdüğünü tahmin etti.içi biraz olsun rahtlamıştı.en azındna kardeşi birazda olsa hıncını almıştı.deniz ise hiçbir şey söylemedne çıkıp gittmişti.arya denizi tanıyordu.denizin aklındakinin ne olduğunuda adı gibi biliyordu.yarın arya onu arar yeniden peşine düşerdi.oysaki deniz aryayı hiç tanıyamamıştı.tanımak istememiştiki.aryaysa denizn her haltını bilirdi.bilmek istemiş görmüş dikkat etmişti.

     arya gözlerini yarınki yapıcaklarının rahtlığıyla kapattı.yarın şirkette herkes on abakıcak hakkında dedikodu yapacklardı.bunu biliyordu.ada ona haberin gazetede çıktığını söylemişti.demekki herkes öğrendi yada deniz öğrenmemeleri için bir yalan daha ilave etmişti .

     genç kzı uyandığında yine aynı iş kadını kıyafetlerini üstüne geçirdi ve aynadaki yansımasına baktı.yüzüne makyaj yapmamıştı ama gözaltlarındaki morlukları bi şekilde kapatması için fondoten ve kapacı bu seferlik oldukça fazlasıyla kullanmıştı.şimdi hazırdı artık.herşey için .kendini o kadar rahat hissediyorduki orada olacakları bile düşünmeden kapıdan çıkmış taksiye atladığı gibi şirkete gitmişti.

   arya kapıdan içeriye girerken tam tahmin ettiği gibi tüm bakışlar aryadaydı.herkes ondna bir şey bekliyor bi açıklama yapmasını umuyor gibiydi.aryad nasıl olsa deniz açıklamanın alasını yapmıştır diye gerek duymadı.sonuçta patronları denizid.o ne derse sorgulamdan inanmaları gerekirdi.asıl sorun öyküydü.acaba öyküye ne yalan söylemişti.acaba yalanmı söylemişti.orası bilinmezdi ama deniz öyküye ne demiş olursa olsun aryanın artık  çekindiği hiçbir şey yoktu.

   o bu şirkete gelirken tüm gemilerini yakıp gelmişti.öykü onu kovsa bile kaybedeciği bir tek bursu vardı.onu yine çalışır kazanır ödemeye devam ederdi.başka bir şeyi yoktu.kaybedicek hiçbirşeyi.