Tehlikeli Cazibe

34.bölüm pişkin

   Genç kız sevgilisnin gidişiyle tüm kan beynine hücum etti.onun gitmesi aryanın tüm hayallerini bir anda silmiş yerle bir etmişti.heleki giderken söylediği son sözleri aryanın kalbinde mayın etkisi yaratmıştı.zaten patlamaya hazır bir bir bomba vardı onun piminide deniz çekmişti.

   bu kadar kolay değildi.o en azından bir şaşırma bir tepki kötü bile olsa bir tepki bekliyordu.deniz ise bırakın tepkiyi bin pişman halde ordan uzaklaşmıştı.genç kızsa öylece bakakaldı.ne yapsın bilemedi.peşindne koşsa ki asla öyle bir şey yapmaycaktı.artık akıllanmıştı galiba.sonuçta oda bir kadındı.bir gururu ve kalbi vardı.gurur her insanın aşkına işine hatta bazen arakdaşlığına mani olurken arya her seferinde tüm bunları çiğnemiş kendi aşkını sahip çıkmıştı.

   şimdi ise bir bebeği vardı.gururunu ayaklar altına aldığı aşkının hediyesiydi.artık yalnız değildi.karnındaki minik şey onunla birlikte tüm herşeyi atlatıp kabuledeceği gibi bazı kararlarıda onun için onunla birlikte alıcaktı.şu anda denizin arkasından sadece seslenmek gibi..

''deniz''dedi genç kız tam çıkarken onun arkasındna mırıldanmıtı.çokta duyulmasını istemmişti açıkçası.

''boşuna bağırma .çocukta anladı ne mal olduğunu''

''birsen hanım.''dedi arya uyarıcı bir tonda. genç kız artık sinirlerine hakim olamıyordu.bu kadının her cümlesi her kelimesi onun öfke seviyesine tepelere taşıyordu.

''sizene ya.sizene.siz kendi kızınıza bakın.fahişe olanda bilmem  kaçtane adamın altına yatanda o.üstelik o kadar düşmüşki kendisini sevmeyen bir adamal bile evlenemye kalkmış''

  fazla mı ağır olmuştu.hayır değil dedi içindeki annecik.

''kes sesini.bana bak.eğer bunların birine bir başkaısndna duyarsam.benim kızım hakkında konuştuklarını.sorumlusu sen ol yada olma.ama duyarsam yapcaklarım ne senin nede karnındakinin hoşuna gider ''dedi kadın yüzündeki ozafer ifadesiyle.

    bu kadın hiç mi yenildiğini kabul etmezdi.hiçmi şaşırmazdı.şaşırmıyordu.arya içindekileri söyleyip rahatladım dediğinde  bile bu kadın her türlü sinir harbine girmeye hazırlıklıydı.

   genç kız birsen hanımıda uğurladıktan sonra açık bıraktığı kapıyı kapatıp arkasına yaslandı.derin bir nefes aldı.eline yavaşça karnına götürüdğünde bir şeyelri doğru yaptığına dair sinyaller almaya başlamıştı karnında .fakat yine bir sorun vardı.belki bir şeyleri doğru yapmıştı fakat bir ihtiyacı gidermeyi unutmuştu.açlığı.

  arya karnındaki boşluğu hissettiğinde şu anda düşünmekten çok yemek yeme eylemini gerçekleştirmesi gerektiğini anladı.hızla mutfağa giden arya denizle kendileirne yaptıkları yemekleri byük bir iştahla tabağına koydu ve yemeğe başladı.doğru yapıyordu bilmiyordu ama bunu doyduktan sonrada düşünecekti.

    arya karnını doyurduğunda daha doğrusu artık beynini kemiren düşüncelere son vermek için yemeğini bıraktı.ağzını dolduran her lokma gibi beyninde her hücresi binbir fikirle doluyordu.genç kız son parçayıda ağzına attığında masadan kalktı.

    masayı toplamay ihtiyaç bile duymamıştı.gerçi çok dağıldığıda söylenemzdi.bir tabak ve kaşıktan ibaretti.arya masadan koltuğa geçtiğinde yayılarak koltuğa oturdu.daha bebeği 2 haftalık olmasına rağmen ona zor gelecek her hareketten kaçınıyordu.bebeğine iyi gelecek şeyleri yapıyordu.evet şimdide televizyonunu açıcaktı.ve sonrada güzel bir şekilde uyuyacaktı.

   ahhh ne diyordu.ağlamamak için kendini zor tutuyordu.kim için ağlıycaktı.kimin için tutacaktı kendini.bebeği için tutacaktı ve onun babası için ağlıyacaktı.babası bebeğinin babası deniz onu bırakmıştı.yalandı işte.kendini kandııyordu.deniz olmadna yapamazdıki.o kadar planlar yapmıştı.ama o planların hepsi salakça yapılanlardı.denizin onları istemiyeceğini düşünerek o kadar saçma şeyler düşünmüştü.