Genç gördüğü manzara karşısında gözlerine inanamadı.inanamadı çünkü öykünn bir eli denizin bacağında diğeri ise yüzündeydi.üstelik deniz sandalyesinde otururken öyküde utanmadan onun önünde durmuş artık ne yapıyorsa onu yapıyordu.
arya gördüğü şeyle her insandaki gibi duygularının üzüntüyle dolması gerekirken genç kızıın kalbi öfke ve sinirle dolmuştu.arya kapıyı açtığında kapıyı aniden vurup içeriye girdi.kolundaki çantasını hızla yere fırlatırken masanın önünde öykünün saçlarına yapıştı.
genç adam aryanın gelmesiyle şaşırdı.öyküyle konuşuyordu ve bunu aryanın nasıl yorumlayacağı aşikardı.deniz aryayı gördüğünde ikisninde gözleri buluştu.aryanın gözlerinde anlayamdığı bir tuhaflık vardı.alınganlık,hüzün yada mutsuz dokunaklı hiçbir şey görmüyordu.tek gördüğü genç kızın farkedilemeyeck bir hızla öykünün saçlarına yapışıp masanın üzerinden kaydırmasıydı.deniz ne olduğunu anlayamadan öykü hızla masanın diğer tarafına geçmiş ve garip ses tonuyla yere düşünü izlemişti.
arya içinden basbas bağıran ona daha hızlı bir şekilde geçirmesini söyleyen bilinçaltına karşı gelmiyordu.öyküyü indirdikten sonra üzerine oturmuş ve durmaksızın kıza vuruyor aynı zamanda saçlarının büyük bir kısmını yoluyordu.öykünün çığlıklarını ve denize olan yakarışlarını duyan arya denizin adını o kızın ağzında duyduğu andan itibaren darbelerini sertleştirmişti.
deniz aryanın daha hızlanmasıyla öykünün çığlık çığlığa bağırmaısnı duydu.bir anlık şokun bedelini düşünememişti .sevdiği kadının şu anda bu hamile haliyle ve sinirle bir kaıdnla kavga etmesi çokta akıllaca sayılmazdı.
arya elini öykünün yüzüne getirip son kez çizeceği anda beline dollanan ellerle dikkati dağıldı.
''ya bırak artık.ahh deniz''diye son bir gayretle çığlık atan öykü denizin aryayı üzerindne almaya çalıştığını gördü.
arya sırtının dayandığı sıcak bedenle biraz gevşesede aykalrıyla hala o kızız dövüyordu.tırnaklarıyla öykünün suratını çizmak istiyordu ama deniz buna müsade etmeden onun kolarınıda arkada toplayıp kıskaca almıştı.
dağılmış saçı veyukarıya çıkmış eteğini ayağa kalkıp düzelten öykü sağ yanağını tutarken denize bakıyordu.ondan bir şey duymak istiyordu fakat gördüğü şey denizin aryayı sakinleştirmek için uğraşmasıydı.
''manyaksın manyak''deid öykü denizin kucağında hala tepinen aryaya.
''manyağım lan var mı.sen kimsinde denize okadar yaklaşıbiliyosun.zaten akşamki rezilliğini unutmadım''dediğinde tam denizin elinden kurtuluyordu ki denizin ona bağırması ve sıkıca tutuğu kolarına bu çabalrını suya düşürmüştü.
''dur artık arya.''
''sen çık öykü.ben seni ararım sonra''dediğinde arya bu sefer öyküyü değil denizi dövmek istedi.sevgilisi kızı dövüyordu oda ben seni ararım diyordu.üstelik eski sevgilisiydi.utanmıyormuyud bu adam.hangi kafayla bunları söylemişti .yada söyleyebilmişti.
denizin sözleriyle odadan hızla çıkan öykü kapıyı çarptı.arkasına aryaya dönük olan deniz kapının çarpılma sesiyle aryaya döndü.
''ne yaptığını sanıyosun sen''
''ne yaptığımı mı.eski sevgilini dövdüğümü sanıyodum ama gördüğüm kadarıyla hiçte öyle durmuyor.''
''ne demek istiyosun''
''o kız senin ..niye o kızla o kadar yakındın''dedi arya denizin gözlerinin içine bakarak.
''çünkü özür dilemek istiyordu''diye parladı deniz ona inat.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Tehlikeli Cazibe
General Fiction''deniz''dedi sessizce. '''ohh arya iyisin ''dedi gidip aryaya sarıldı daha doğrusu istedi ama arya geri çekildi. deniz bozulmuştu ama belli etmedi. ''arya eğer bak kaçırılmayla ilgiliyse '' ''evet ilgili .ne yapacaksın evet onunla ilgili ''dedi...
