"Esir 2"

290 25 6
                                    

Medya:Eymen

Sabah uyandığımda içimde bir sıkıntı vardı. Sanırım bizimkileri özledim. 'Off' diyerek yorganı üstümden attım. Eymen yoktu. Banyoya doğru yavaş yavaş yürüdüm. Banyoda rutin işlerimi yaptıktan sonra aşağı indim.
Mutfaktan sesler geliyordu. Büyük ihtimalle kahvaltı hazırlıyordu. "Günaydın güzellik". Kocaman esneyerek ve gerinerek cevap verdim "Günaydın".

Eymen her şeyi hazırlamıştı. Bende başka bir şey demeden masaya oturdum. Çok acıktığım için direk yemeye başladım. Eymen güldü. Bende ona 'Ne oldu?' bakışı atıyordum. "Derin yavaş. Önünden alan yok".  "Sonono" Ağzım dolu  olduğu için ne dediğimi anlamamıştı.

Omuz silkip yemeğime geri döndüm.

Yemek yedikten sonra mutfağı topladık.

Şimdi de koltuğa yatmış dün de yaptığım gibi sıkılıyordum. "Eeeymeeen".  "Efendim?!".  "'Buse'yi kaçıran sen miydin?".  "Hayır". Yatağım yerden hızla kalktım. "Nasıl sen değildin?".   "Bendim ama ben kaçırmadım. Ben kaçırılmasını istedim".   "Öyle söylesene". "Öyle söyledim zaten".  Göz devirdim.

Aklıma gelen fikirle sinsice gülümsedim. Yattığım yerden kalktım.
"Nereye?".  "Su içicem"  Mutfağa girdim. Dolapta ki sürahiyi alıp doldurdum. Buzlukta ne kadar buz bulduysam hepsini içine attım.
"Derin suyu bitirmeye çalışıyorsan baştan söyleyim su bitmez". "Çok susamışım. Ne yapıyım?"

İçeri girdiğimde Eymen arkası dönük bir şekilde oturuyordu. Sessizce yaklaştım. Elimdeki sürahiyi başından aşağı döktüm. Eymen küçük bir küfür etti. Bende kahkahalarla gülüyordum. Onun ne yapacağını anladığımda ellerimi önüme siper ettim ve sallamaya başladım. "Hayır Eymen. Sakın". Arkamı dönüp hızla merdivene doğru koşmaya başladım. Ben daha beş basamak çıktığımda Eymen beni belimden tutup kucakladı. Bende bu sırada küçük çaplı bir çığlık attım. "Eymen bırak"
"Bırakmam".  Tikim olduğunu bildiği için gıdıklamaya başladı. "E-eymen
y-yeter". Ben gülerken Can'ın beni gıdıkladığı aklıma geldi. Yüzümdeki gülümseme dondu. "Derin  iyi misin?".  Başımı salladım.

"Film izleyelim mi?".   "Bu seferlik kolay kurtuldun Derin Hanım"

Eymen komedi filmi açtı. Komedi dram gibi bişeydi.

Filmi izlemeye başladık. Ortalarına gelince ben ağlamaya başladım. "Ya kızın bir suçu yok ki. Koş git kızın yanına kız bir şey yapmadı".  "Derin bu bir  film. Gerçek değil"  "A-ama bu kadar da olmaz ki". Eymen beni kendine çekip sarıldı. Tam bu sırada kapı çaldı. Birbirimize baktık. Ben ayağa kalktım. Kapıya doğru yürüdüm. Arkamdan da Eymen geliyordu. Cebinden anahtarı çıkardı. Kapıyı açtı. "Can?!".  "Derin". Gelen bizimkilerdi. Ama nerden buldular beni? Can bana sarıldı. Daha doğrusu hepsi sarıldı.   "Derin iyi misin?".  "İyiyim".  Can Eymen'e tam vuracaktı ki önüne geçip onu durdurdum. "Derin çekil".   "Çekilmiyorum".  Can bana sinirli sinirli baktı. "Gidiyoruz".
Hep birlikte gidiyorduk. Eymen beni engellemiyordu. Ama neden? Arkama dönüp ona baktım. Acı acı bana gülümsedi. Arkamı dönüp yürümeye başladım.
Yazık çocuğa. Nasıl da üzüldü. İki yıldır Eymen'i bekliyorsun. Ne diye onu almadan gidiyorsun?
İç sesinde bu sözlerinden sonra hızla Eymen'e dönüp sarıldım. Kulağına fısıldamaya başladım. "Sen de gel lütfen"  Ağladığım için sesim boğuk ve kesik kesik çıkıyordu. "Lütfen...  Eskisi gibi olalım".  "Olamayız".  "Neden?"
"Can...".   "Can'ı ben hallederim. Sen yeter ki gel".  "Tamam".  Ona bakıp gülümsedim. "Eymen de geliyor".  "Seni kaçıran birinin bizimle gelmesine izin vermeyeceğimi Biliyorsun".   "O benim arkadaşım".
"Hayır".  "Evet".   "Hayır".   "Evet".  "Hayır".  "'Madem gelmesine izin vermiyorsun o zaman ben burada kalırım.".   "Derin saçmalama. Herkes perişan oldu. Annen, teyzen, biz...".
"O zaman Eymen de gelecek".  Yine çok sinirlenmiştim. Bir anda ayaklarımın altından yer kaydı ve yere düştüm.

Eymen'in ağzından

Derin bir anda yere düşerken tuttum. Kucağıma alıp içeri götürdüm ve koltuğa yatırdım. "Derin".  "Derin". 
Biz biraz daha uğraştıktan sonra yavaş yavaş gözlerini açtı. "Derin iyi misin güzelim?".   Başını salladı. "Derin neden böyle oldun?".  Ben cevap verdim. "Çok üzüldüğünde ya da sinirlendiğinde bayılır". Can şok olmuştu. Sanırım bunu benim bilip onun bilmemesi ağırına gitmişti. Derin yattığı yerden kalkarak oturdu.
"Siz beni nerden buldunuz?".  "Ben çağırdım güzelim".   "Ama neden?"
"Sen uyurken bile sayıkladın. Kıyamadım".  Derin gözlerini benden çekip Can'a baktı. "Beni kaçırmış olabilir ama hala beni düşünüyor. Beni bırakıp gitmiyor.".  "Derin seni bırakıp gitti mi?".   "Evet".  Sinirle Can'a baktım. "Bu yüzden Eymen de bizimle geliyor.". Mutlu olmuştum. Hemde çok...

Derin'in ağzından

Eymen'in elinden tutarak çekiştirdim.
"Bu arada Arzu nerede?".   "Evde"
"Ne yapıyor evde?".  "Emre'den ayrılmış".  "Ne?!". 

••••••••••••••••

Önce eve uğrayıp annemlerle özlem giderdim. Daha sonra Canların evine gittik. Eve girdiğimizde koşup Arzu'nun odasına girdim. Arzu ağlıyordu. "Arzu?!".  "Yenge". Dedi ve bana sarıldı. "Ne oldu bitanem?". 
"Ayrıldık".   "Neden?"    "Kavga ettik"
"Oy kıyamam ben sana. Ağlama yengecim. Kendi kaybeder. Hadi aşağı inelim".  Birlikte aşağı indik. İner inmez Arzu ve Eymen bakıştılar.
Aralarını yapsana kız
Yaparım bir ara.
"Arzu ağladın mı?".  "Hayır abi".  "Bana yalan söyleme".  "Can Tamam üstüne gitme".  

Erkekler ve kızlar ayrı ayrı konuşuyordu. Bizimkiler Eymen'in varlığını kabul etmişlerdi.

Erkekler bir anda kahkaha attı. "Ne oldu be?".  "Hiiç".  Bişey olmuştu ama söylemiyorlardı. İnternette gezerken bir gelinlik sitesi gördüm. Hemen girdim. "Arzu".  "Efendim yenge".   "Koş". Arzu hemen yanıma geldi. Bir gelinlik modeli gösterdim. "Çok güzel değil mi?".  "Yenge sana çok yakışır. Fiziğine uygun yüzüne uygun...".   "Öyle mi dersin?".   "Öyle derim". 
"Derin neye bakıyorsunuz".   "Gelinliklere".  Buse ve Masal da yanımıza geldi. "Aa Derin bu çok güzel".  "Bence de".  Biz kızlarla hayranlık içinde gelinliklere bakarken erkekler bişey konuşuyordu. "Birileri kıskandı mı ne?".  Hepimiz aynı anda 'ben mi?' dedik. "Hepiniz". Hepimizden  'Yok ya ne kıskanması'.   'Sadece beğendim'.  'Aa ben hayatta kıskanmam' gibi sesler yükseldi. "Tabi canım tabi". 

Arkadaşlar kısa bir bölüm oldu. Bir sonraki bölümde yıl atlamayı düşünüyorum. Mesela dört yol sonra falan. Çünkü okuma sayısı azaldı.  Voteler yorumlar...  Çoğu şey azaldı anlayacağınız kadarıyla. Sizin görüşlerinizi bekliyorum. Kitabı bitirme konusu hakkında yorum yaparsanız sevinirim. Ama dediğim gibi bir daha ki bölüme yıl atlayacağım.
Seviyorum sizleri...

DERİNHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin