DERİN

"Olay üstüne olay"

Can'ın ağzından

Canım sıkılmıştı. Hamile diye dokunamıyordum bile. Derin uyumuştu. Sinirli bir şekilde aşağı indim. Mutfağa gittim. Aras ve Alp'de oradaydı. "Uyku mu tutmadı".
"Sayılır". "Kızların anlattığı şey mi?"
"Aynen". "Kıskandın mı?". "Kıskanmak değil. Lan hamile kaldığından beri dokunamıyorum"
"Kardeşim biz de aynı durumdayız"
"Ne yapıcaz". "Bekliyeceğiz". "Sizin yine 5-6 ayınız kaldı. Benim 8 ayım var". "Allah sabır versin kardeşim". Başımı salladım.

Bayağı oturduk. Saat bayağı geç olmuştu."Neyse ben yatıcam" dedim ve yukarı çıktım. Derin uyuyordu. Üstü açılmıştı. Yanına gidip örttüm. Sonra da yavaşça yanına yattım. En kısa zamanda uyumak dileğiyle gözlerimi kapattım.

Derin'in ağzından

Sabah güneşin gözlerimi rahatsız etmesiyle uyandım. Yatağın içinde döndüm. Can uyuyordu. Dün gece bana sinirlenmişti. Aşağıdan sesler geliyordu. Uyanmışlardı. Sonra kapı çaldı. Kapıyı açtım. Kendim kapının arkasına sakladım.Gelen Arzu idi. "Yenge". Kısık sesle konuştum. "Efendim". "Hadi uyanın". "Tamam geliriz birazdan". Hiçbir şey demeden gitti. Kapıyı kapattım. Saçımı karıştırarak Can'ın yanına gittim. "Can" dürttüm. "Can" yine dürttüm "Can" yavaşça gözlerini açtı. "Hadi uyan". Tamam anlamında başını salladı. "Can". "Efendim". "Bana kızgın mısın?". "Sayılır". "Ama Can benim yapabileceğim bir şey yok ki"
"Vardı". "Vardı ama doktorun dediklerinden sonra korktum". Bir şey demeden tavanı izledi. Sonra bana döndü. "Yapacak bir şey yok. Bekleyeceğim". Gülümsedim. Yanağına küçük bir buse kondurdum.
Keyfim yerine gelmişti. "Hadi kalk bakalım. Bizi bekliyorlar". Yataktan kalktı. Lavoboya gitti. Bende üstümü değiştirdim.

Yatağı toplamaya başladım. Tekrar kapı çaldı. Can kapıyı açtı. "Oğlum hadi gelin". "Tamam anne". Şengül anne gitti. Benimde işim bitti.

"Gidelim". Can önde ben arkada aşağı indik. Herkes uyanmıştı. "Günaydın millet". "Günaydın". Hemen kahvaltı masasına oturdum. "Bugün ne yapacağız". "Hiçbir fikrim yok". "Çok sıkıldım". "Kızım bak baştan söyleyim öyle hoplayalım zıplayalım yok. İki canlısınız siz" Güldüm.

Masayı topladık.

Herkes odasına gitti. Neden bilmiyorum ama bugün herkes durgundu. "Bizde odaya çıkalım mı?".
"Olur". Birlikte yukarı çıktık. Kendimi yatağa bıraktım.

Öylece birbirimize baktık. "Sence cinsiyeti ne olacak?". "Bence erkek". "Bence kız". "Şengül anne ne istiyor?". "Kız". "Benim annemde erkek istiyor". Güldüm. "Artık ne olursa". Kahkaha attı. "Can bişey yapalım". Can da yanıma yattı. "Ne yapalım?". "Bil-" Daha sözümü tamamlamadan bağırma sesi geldi. Hemen ayağa kalktım. "Can bişey oldu". "Derin sakin ol!". Koşarak salona indim. Salonda yoklardı. Pencereden baktım. Havuzda biri vardı annem de oradaydı. Koşarak dışarı çıktım. Berna suyun üstünde hareketsiz yatıyordu. "Berna" diye bağırdım. Ağlamaya başladım. Bizimkiler de geldi."Can bişey yap". Eymen hariç Alp,Can ve Aras suya atladı. Berna'yı ellerinin üstünde tuttular. Eymen'e uzattılar. Eymen kucağına aldı ve arabaya bindirdi.

:::::::::::::::::::::

Hastaneye geldik. Sadece çok su yuttuğunu ve akciğerlerine çok fazla su dolmuş. "Güzel gelinim ağlama. Bebeğe de sana da bişey olacak diye korkuyorum". "Şengül anne beni boşverin. Berna daha çok küçük. Ona bir şey olmasın". "Hayatım öyle şey olur mu? Berna da çok değerli sende"
Ayağa kalktım. Başım öyle bir döndü ki sanki Dünya ters döndü. Ve Can'ın kollarına düştüm.

:::::::::::::::::::

Gözlerimi yavaş yavaş açtığımda bir hastane odasındaydım. Hemen yattığım yerden kalktım. "Derin yatar mısın?!". "Berna'nın yanına gitmek istiyorum". Odada Can, Aras ve Buse vardı. Aras bir kolumdan tuttu Can da diğer kolumdan. "Bırakın". "Olmaz Derin". "Derin bak Berna iyi olacak tamam mı? Seni bu halde görse ne kadar da üzülürdü. Yeğenine bir şey olacak diye ödü kopardı. Yapma böyle". "Lütfen götürün beni yanına".
Ağlıyordum. "Ağlarsan götürmem". Göz yaşlarımı sildim.