DERİN

"Karakterlerle Röportaj"

+Derin önce ki halinden eser kalmadı. Bu konu hakkında ne düşünüyorsun?
Derin: Ben evliyim çocuğum var. Ne yapmamı istiyorsunuz?

+Asabi gördük sizi
Derin: Ben hep böyleyim.

+Can, Derin'i ne zamandan beri seviyorsun?
Can: İlk gördüğümden beri.

+Neden söylemediniz peki?
Can: *kafasını öne eğer* korktum. Hem nereden biliyim evlenip çocuğumuzun olacağını?

+Eymen Derin'i sevdiğini biliyoruz. Ama bi' ara ağzın çok bozuldu. Neden?
Eymen: Derin'i üzeni üzerim.
Arzu: Bi' ara gerçekten terbiyesizleşmiştin.
Eymen: Aa beni eleştiriyor şuna da bakın.
Arzu: Kocam değil misin?
Eymen: Öyleyim.
+Lütfen sırnaşmayı kesin! Aile var burada.

+Ece, Tuğra ve Berk sanki seni seviyor gibiler.
Ece: Benim gibi bir güzelliği sevmeyen ölsün.
Berna: Aferin teyzecim. Hep kendine öz güvenli ol!
Ece: Teşekkürle

+Çiğdem evlilik teklifini kabul ettin mi?
Çiğdem: Biraz daha sürünsün.
+Dikkat et de kaçmasın elinden.
Çiğdem: Bu sefer kaçamayacak.

+Dila kız evlenmek için biraz geç olmadı mı sence de? Derin 22 yaşındaydı.
Dila: Yazar bak beni deli etme. Ben ideal yaşta evlendim.

+Kitabımız bitti ne düşünüyorsunuz?
Derin: Üzgünüm yazar. Evde yas tutuyorum.
Can: Yazarcım öncelikle bizi yarattığın için teşekkürler. Kitap bitti evet. Ama çok güzel zaman geçirdik.
Eymen: Yazarcım öncelikle benim gibi yakışıklı ve tatlı birini kitabına dahil ettiğin için teşekkürler. Kitap her haliyle güzeldi. Çünkü içinde ben varım.
Arzu: Eymen bir yerde de kendini övme. Kitaba gelince üzgünüm ya. Benim için zor oldu.
Buse: *ağlayarak konuşur*. Çok üzgünüm. Başka bir şey diyemeyeceğim.
Aras: Güzel bir kitaptı. Diyecek bir şey yok.
Çiğdem: Sonradan gelsem de çok güzeldi.
Masal: Güzel vakit geçirdik. Alp ile evlendim. Berk doğdu. *Gözleri dolar*. Kocaman bir aile olduk ya.
Alp: Masal ağlama ya. Yazar ağlattın bak. Ama yine de her şey için teşekkürler.
Sırma: İlk başta Derin ile hiç anlaşamadık. Daha doğrusu o beni sevmedi. Ama sonra çok yakın olduk. Kitap için üzgünüm.
Şengül anne: Ay evladım Can ve Derin iyi olsun da bir şey istemem.
*Son defa kitap için gülerler*

+Hepinizin yorumları için teşekkürler. Sizleri çok seviyorum. Bebişlere iyi bakın. *Gözleri dolar*
Kocaman bir aile olduk. Okuyucular, siz, ben... Beni her zaman hatırlayın. Hep birbirimizi sevelim olur mu?

Bütün karakterler: Seni çok seviyoruz. Hiç unutmayacağız. Hep birbirimizi seveceğiz. SÖZ...

+Okuyucularım... Kitabımız sonu geldi. Yorumlara veda cümlesi yazar mısınız? Kitabımızın bittiği yerde sizin de sözleriniz olsun. Belki bir yerde buluşuruz. Sizi seviyorum ya. Son defa hep birlikte gülelim mi? Ya da ağlayalım mı?

*Herkes sevmeyi hak eder. Çevrenizdeki insanlara şans verin. Belki de sizin beyaz atlı prensiniz aslında çok yakınınızdadır. Ümidinizi asla kaybetmeyin. Sevin ve sevilin. Sizi sevmelerine de izin verin*