DERİN

"Büyüdük"

4 Yıl Sonra

Artık büyüdük. Liseyi bitirdik. Üniversite okuduk. Bitirdik. Hayatımızda çok şey değişti. Mesela Buse ile Aras ve Masal ile Alp evlendi. Arzu ve Eymen sevgili oldular.Bugünde benim kınam var.

"Buse çok heyecanlıyım.". "Sakin ol canım benim. Bizde kına yaktık. Çok bişey olmuyor.". "Ayy siz ne güzel evlendiniz". "Darısı senin başına". "İnşallah".

"Kızlar Hadi gelin". Hep birlikte içeri girdik. Erkekler aşağıdaydı. Beni bir sandalyeye oturttular. Arzu kına tepsisini tutuyordu. Geleneğimiz olan -şarkı eşliğinde gelinin başında dönme- şeyi yapmaya başladılar.
Ben tabii başladım ağlamaya. Dayanamam ki. Başıma örttükleri kırmızı tülün izin verdiği kadarıyla annemin de ağladığını gördüm. Babam ne kadar iş adamı olsa da geleneklerimize bağlıydık. Bittiğinde anneme sarıldım. Sonra eğlenceli bir şarkı açtılar ve oynamaya başladılar.
"Kızlar bizimkilerin yanına gidelim mi?". "Olur". Annemlerden izin alıp aşağı indik. "Oo gelin hanımda gelmiş". Beni görünce resmen Can'ın gözlerinin içi gülüyordu. "Siz evlendiniz kurtuldunuz". "Heyecanlı mısın?". "Evet. Son iki gün kaldı düğüne". "Korkma kız. Bizde evlendik bir şey olmuyor". Gülüştük. "Eymen inşallah sizde böyle olursunuz". "İnşallah". "Hop Derin Hanım. Arzu daha üniversite de"

Masal'ın yüzü bembeyaz oldu. "Masal iyi misin?"
"Miğdem bulanıyor". "Masal yoksa"
"Yuh Derin.". "Ne be olabilir". "Ya kızlar bize de söyleyin". "Acaba Masal hamile olabilir mi?". Alp hayretler içinde bana bakıyordu. "Ciddi misin?"
"Neden olmasın". "Ya hayır. Yok öyle bir şey". "Ne güzel olur.". "Aynen"
"Ne ayneni Buse. Sende yap kız. Çok severim ben onu". Buse beni cimcikledi. "Ne yapıyosun be". "Sus Derin". Erkeklerin bize bakıp güldüğünü gördüm. "Ne gülüyosunuz?". Bu sefer kahkaha attılar. "Rezil oldum dimi?". "Yani"

Kızlarla yukarı çıkıp bir güzel oynadık.

Herkes dağılmaya başlamıştı. "Yavrum biz de gidiyoruz". "Buse biraz daha dursaydınız". "Olmaz yavrum. Geç oldu gidelim". "Pekala"
Kızlarla da vedalaştık. Tek kalmıştım.

Bende üstümü değiştirip yattım.

Buse'nin ağzından

Eve geldik. Üstümüzü değiştirdik. Aras yattı. Ben de makyajımı temizliyordum. "Derin çok heyecanlı mı?". "Hemde nasıl. Çok istiyor. Bir yandan da korkuyor". "Neden?".
"Ya işte evlilik falan. Çocukları olacak.". "Anladım. Sen de korkuyor muydun?". "Hemde nasıl". "Ne zaman korkun geçti.". "Evlendiğimiz günün sabahı. Aras sakın dalga geçme. Yakarım.". "Tamam sustum"
Bende kendi tarafıma geçtim. "İyi geceler". "İyi geceler"

Derin'in ağzından

Sabah çok enerjik kalktım. Her şeyi kontrol edecektim. Babam.ne kadar birini gönderebileceğini söylese de kabul etmedim.

Berna'yı merak ediyorsunuz biliyorum. Bunun şimdi aklı bir karış havada düğün falan size söylemeyi unuttu. Berna 10 yaşında çok güzel bir kız oldu. Mutlu.
Teşekkürler iç ses.

"Günaydın". Seloş başladı ağlamaya.
"Seloş ne oldu?". "Sen gidince kim bana 'günaydın' diyecek". "Aa Seloş. İki sokak ileriye taşınıyorum.". "Olsun kızım. Yanımızda olmayacaksın". Seloş'un gözyaşlarını sildim. Masaya oturdum. Biraz yemek yiyip kalktım. Telefonuma mesaj geldi.
Can
"Biz dışarda seni bekliyoruz"
Hemen dışarı çıktım. Hepsine sarıldım. "Derin çok bir şey yemedin dimi.". "Yemedim". Yersem gelinliğin içine sığamazdım. Hep birlikte arabaya bindik. Her zaman ki gibi heyecanlıydım. Kızlar da evlenmeden önce aynı böylelerdi. Her şeyden emin olmak istiyorum. Çünkü Masal'ın düğününü bir aksilik yüzünden ertelenmişti. Ben böyle bir şey olmasını istemiyorum.

Geldiğimizde direk gelinliğimi aldım ve kabinlerden birine girdim. Görevlilerin yardımıyla gelinliği giydim. Dışarı çıktığımda Can yoktu. "Can nerede?" "Seni görmesi uğursuzluk getirir" "Çok güzel olmuşsun" "Teşekkür ederim" Kabine tekrar girip gelinliği çıkardım. Aşağı indiğimizde Can bizi bekliyordu. BU sefer de çiçek seçmeye gittik.

Kızlarla bir türlü karar veremiyorduk. Bizde karışık yaptırmaya karar verdik. Gelinliğim,ayakkabım,çiçeğim hepsi yarın eve gelecekti.

Evimi daha görmemiştim. Sadece nerede olduğunu biliyordum. Ne kadar gitmek istesem de izin vermememişlerdi.Hep birlikte şimdi de oraya gidiyorduk.

Geldiğimiz yer çok güzeldi. İki katlı bir evdi. Annemlerin evi gibiydi. Annemlerin evi diyince içim burkuldu. Her zaman bizim evimiz derdim.

"Hadi girelim" Can elime bir anahtar tutuşturdu. Kendi evimin anahtarı. Böyle düşününce mutlu oldum.

Evin içi de çok güzeldi. kocaman salonu ve mutfağı vardı. Çok güzel dizayn edilmişti. "Can burası çok güzel" "Beğenmene sevindim" Evi biraz daha gezdikten sonra dışarı çıktık.

Eve geldiğimde üstümü değiştirdim. Kendimi yatağa attım.

Eskisi gibi olmamamız beni üzüyordu ama yapacak bir şeyim yoktu. Evet büyümüştük. Evet arkadaşlarımız evlenmişti. Evet olgunlaşmıştık. Yine de eskileri özlüyordum. Yaptığımız şeyleri, gittiğimiz tatilleri, kıskançlıklarımızı, çocukluklarımızı...

Evet Can ile çok erken sevgili olduk ama birbirimizi çok sevdik. Gerçekten.

Bizimkiler evlendiğinde kabul ediyorum kıskanmıştım. Önce Buse'nin evlenmesi sonra Masal'ın...

Ben,Buse ve Can tıp okuduk. Masal,Alp ve Aras hukuk okudular. Ama kızlar ve ben çalışm ıyorduk. Erkekler ise holdingte çalışmaya başlamışlardı. Babam,Aras'ın babası,Can'ın babası ve Alp'in babası ortak olarak holding kurdular. Bizim sayemizde.

Yarın düğün vardı. Çok heyecanlıyım. Aşağı inerken annemlerin odasından ağlama sesleri geliyordu. Kapıyı çalıp içeri girdim. "Anne".  "Kızım". Yanına oturup elini tuttum. "Ne oldu annecim?".   "Kızım sen gidiyorsun."
"Annecim ama neden böyle yapıyorsunuz. İki sokak ileride olucaz.".   "Olsun yine de gidiyorsun"
Bende ağlamaya başladım. "Annecim lütfen ağlama".  "Tamam tamam. Sende ağlama. Yarın düğünün var."
Ayağa kalktım. Berna gelmişti. Kapısını çalıp girdim. "Ablacım".  "Abla".  "Ne yapıyorsun bakalım". 
"Düğün için giyeceklerimi hazırlıyorum.".   "Berna biz bir yemeğe gidecektik. Sen yine hazırlanıyordun. Kıyafetlerini ben seçmiştim.".   "Gerçekten mi?".  "Evet"
"Kaç yaşındaydım?".   "Altı".  Biraz daha Berna ile konuştuk. Sonra odama gittim. Gerçekten çok heyecanlıydım. Erva ve Dila benim için geleceklerdi.

Kendimi yatağıma attım.

Yarın çok yoğun bir gün olucak...