DERİN

"Misafir"

Sabah kalktığımda Can yanımda uyuyordu. Telefonumu elime aldım. Annemin beni 10 kez aradığını gördüm. Hemen geri aradım.
"Günaydün kızım"
"Günaydın anne"
"Barışmışsınız"
"Evet"
"İyi bakalım. Kızım müsaitsen Tuğba teyzenler falan sana geleceğiz"
"Gelin gelin müsaitim"
"Tamam o zaman görüşürüz"
"Görüşürüz"
Telefonu kapatıp yana koydum. Ayaklarımı yataktan sarkıttım. Kalkmak istemiyordum ama mecburdum. Zorlanarak da olsa kalktım. Direkt mutfağa gittim. Kahvaltı hazırlarken Can geldi. "Günaydın". "Günaydın. Can annemler toplanıp bana geleceklermiş". "Gelsinler". "Ya Can şimdi bazı sevmediklerim var onlar gelmesin". "Neden?". "Çok dedikodu yapıyorlar. Gereksiz". Can güldü. "Annen gelir mi?". "Hiç geri kalır mı? Koşa koşa gelir". Gülümsedim. Kahvaltıyı hazırladım. Yedik. Kaldırdım.

Şimdi de Can içerde televizyon izliyor bende Seloş'un bana verdiği tarif defterinden yiyecek bir şeyler hazırlıyordum.

Bayağı saatimi almıştı ama güzel olmuştu.

Saat 2 civarı kapı çaldı. Kalkıp açtım. Çok kişi gelmişti. "Hoşgeldiniz". "Hoşbulduk". Can şu anda yukarda üstünü değiştiriyordu. Hepsini içeri geçirdim. Sevmediğim kadınlar da gelmişti. "Ay Derin çok güzel evin var. Darısı benim kızıma". "Teşekkürler" kızını hiç sevmezdim.

Can aşağı indi. Herkese selam verdi. "Gidiyor musun?". "Evet". Ayağa kalktım. Kapıya kadar birlikte gittik. "Can beni de götür". "Derin olmaz öyle şey". "Can lütfen. Ben boğulurum". "Sen her şeyin altından kalkarsın. Merak etme". "Ya Can". "Bitanem hadi". Can beni öptü ve gitti.

"Gitti mi?". "Gitti". "Ay Kader abla bebişin çok tatlı". "Teşekkürler". Yanına gittim. "Alabilir miyim?". "Tabii" Kucağıma aldım. Bende yerime oturdum. "Kaç aylık?". "Üç"
Kız çocuğuydu. "İsmi ne?". "Nergis"
Sevmeye başladım. "Sen çok tatlısın çok güzelsin. Yerim o ağzını senin..."
"Ben size söylemeyi unuttum. Derin hamile". "Gerçekten mi?". "Evet". "Ne kadar oldu?". "Bilmiyorum ki. Daha kontrole gitmedim". "Şimdi çok heyecanlısınızdır". "Evet". "Oğlum yakışıklı gelinim güzel bebişleri de güzel olur". "Bahtı güzel olsun". Gülümsedim. "Kader abla ya çok tatlı yerim ben bunun her yerini". "Teşekkür ederiz ablası". Bebişle fotoğrafımızı çektim. Can'a gönderdim.

Bebişi annesine teslim ettim ve mutfağa gittim. Yaptıklarımı masaya koymaya başladım.

"Acıktıysanız masaya geçelim". Biz masaya geçerken mesaj geldi.

Can
Sana bebek çok yakışıyor. Çok iyi, güzel ve genç bir anne olacağından eminim. Seni çok seviyorum...

Bende
Teşekkür ederim. Bende düşünceli, yakışlı ve korumacı bir baba olacağına inanıyorum. Seni çok çok çok seviyorum...

Telefonumu cebime koydum. "Kızım ellerine sağlık çok güzel olmuş". "Afiyet olsun Şengül anne". "Kızım sen yemeyecek misin? Hamilesin bak"
Başımı sallayıp masaya oturdum. Tabağıma birkaç bir şey koydum. "Aa kızım yeter mi o?". Yanımda oturan Şengül anne tabağıma ne bulduysa koydu. "Şengül anne yeter gerçekten yiyemem". "Kızım dur sen iki canlısın". En sonunda tabağımda küçük bir dağ oluşmuştu. Nasıl yiyeceğimi düşünüyordum. Yapacak bir şey yok dedim ve yemeye başladım.

Ne kadar 'çok doydum' desem de Şengül anne izin vermedi ve bütün tabağını yedirtti. Çatlayacaktım.

Herkes yedikten sonra masayı kaldırdım.

Tam yerime oturacaktımki kapı çaldı. Yönümü salondan kapıya çevirdim. Kapıyı açtığımda Arzu bana sırıtarak bakıyordu. "Hoşgeldin bitanem". "Hoşbuldum yenge". İçeri geçti. Herkese selam falan verdi. Oturdu. Bende yanına oturdum. Bana doğru eğildi. "Yenge". "Efendim". "Bugün randevun var". "Ne randevusu?". "Bebek için". "Hııı". "Abim bizi almaya gelecek". "Gerek yoktu". "Yengecim lütfen. Hayatımda ilk defa hala oluyorum". Güldüm. "Peki bakalım". Annemler ayağa kalktı. "Aa nereye?". "Gidelim artık". "Biraz daha otursaydınız". "Yok kızım. Biz gidelim". "Pekala" Hepsini uğurladıktan sonra salona geçtim.
Arzu yanma geldi. Elini karnıma koydu. "Ay halasının bir tanesi. Kuzum. Ne zaman doğucaksın da kucağımıza geleceksin". "9 ay sonra"
"Belki de 8 aydır". "Bilmem. Gidelim de öğrenelim" Arzu'dan izin isteyip üstümü giyinmek için yukarı çıktım.