Yatılı Okul | WATR yaz '14 En Iyi Paranormal Hikayesi

Kanlı Senaryo

"Nathalia. Kalksana seni uyuşuk. Derslerden sonra tiyayro var hani gelecektin? Hey sana diyorum."

"Ana git başımdan. Bu şekerlerin tadı çok güzel."

"Ne şekeri? Rüya görüyosun kalk."

"Ah, Ana. Sen ne yapıyorsun."

"Seni şeker yediğin rüyandan kaldıramayınca seni cimcirdim."

"İşe yaradı. Kalktım işte."

Ayağa kalkıp dolaptan giysilerimi çıkardım. Onları giymeden önce çantamı aldım. İçine kitap sığmayacak kadar doluydu. Bu kağıtları atsam mı? Bu defterde yemin şeyi var işime yaramaz. Bunlar eski anahtar. Ama hepsinin önemi var. Atamam. Neden bu kadar zor ki?

"Oyuncu oda arkadaşlarım çıkışta sizinle gelip çalışmalarınızı izleyebilir miyim?"

"Ben oyuncu değilim. Ana'yla gidiyorum. Rizzoli bugün gelmen iyi bir fikir değil. Çok seyirciye kızıyorlar."

"Imm neyse bir daha ki sefere."

"Ben çıkıyorum sana iyi dersler.:

"Sanada Nathalia!"

"Şey... Rizzoli. İsimsiz'e söyledin mi?"

"Evet. Ne yapması gerektiğini biliyor dedi. Ne kadar gizemlisiniz.:

"Ne demezsin (!)"

Odadan ayrılıp sınıfa geldim. Hocalara verdiğim dersleri asan kız imajından kurtulmalıydım. Tüm derslerde uyusam bile. İlk ders resimdi ve sıkılmadığım tek ders! Diğer dersleri sevmiyorum. Tüm dersler boyunca sınıfın bir kösesinden diğer köşesine Ana ile bakışıyorduk. Bana kaş göz hareketleri yapıyordu ve benim çıkardığım tek anlam ''dersler çok sıkıcıı''ydı. Çünkü dersler sıkıcı. Sonunda dersler bitti. Tiyatrodan önce Andy'yle bu kapı konusunu konuşmalıydım ama Ana vakit olmadığını söyleyerek beni çekiştiriyor. Tiyatro salonuna geldiğimizde tüm oyuncu adayları doluşmuştu. Bende aralarından İsimsizi aradım. Ama görünürlerde yoktu. Hocanın gelmesi ile herkes koltuklara dizildi. Ana kendi rolünü oynamak için çıkarken senaryosunu bana verdi.

"İyi şanlar dile bana!"

"İyi şanslar Ana."

Ana sahnedeyken  İsimsiz hala gelmemişti. Onu araken sahnenin arkasındaki  ekran dikkatimi çekti. Okulumuzun tiyatro tanıtımı için yapılan reklam oynuyordu. Ekran yanıp sönmeye başlıyınca gözlerimi ovuşturdum. Ekran birkaç kere daha yanıp söndü ve kapandı. Ekranda isimsizin yansımasını gördüm. Hemen arkaya baktım kimseyi göremedim. Elime gelen kaygan bir şeyi hissetmemle elime baktım. Senaryo kanlıydı? Kanlı? Hemen yere atıp ayağa kalktım. 

"Nathalia. Her şey yolunda mı?"

"Andy, seninle konuşacaktım bende. Neden geldin?"

"Odanıza baktım ve Rizzle bana burada olduğunuzu söyledi."

"Rizzle de kim? Rizzoli mi?"

"Evet evet o. Adını karıştırdım sanırım. Onu tembihledim merak etme sizin odanız geldiğimi kimse bilmeyecek."

"Şu senaryoya bir bak." yerden aldım.

"Ne var bunda."

"Az önce kanlar vardı bunda. Yemin ederim."

"Sana inanıyorum. Şimdi yan koltuğa kayıp bana yer vermeye ne dersin?"

Yana kayıp ona yer verdim. Bir süre sessizce Ana'yı izledik. Ne çok rolü varmış. Bir an önce İsimsizin rolü gelsin diye bekliyordum ama gelmedi. Tiyatro Ana'nın rolünün bitmesiyle bitmiş oldu. Boşuna mı gelmiştim? Ana yanımıza geldi.