Yatılı Okul | WATR yaz '14 En Iyi Paranormal Hikayesi

Final Bölüm 2: Bitir işi

Kafamda inanılmaz bir zonklama ile gözlerimi açtım. Görüş alanımda direk bulduğum kutu vardı. Gözlerimi ovuşturmaya başladım. Bir an önce kutuyu açmaya karar verdim. Kalkmak için doğrulduğumda aklıma dün akşam yağtığım şey geldi. Geri yatıp yorganı kafama çektim. Yatak çökse de altından yere, ordan da yerin dibine doğru gitmek istedim. Düşündükçe kızardığımı hissedebiliyordum. Ben -çekingen ben- Andy'yi öpmüştüm! Nerden cesaret ettim hangi akılla yaptım bilmiyorum. Zor da olsa kendimi yataktan çıkarmayı başardım. Tekrar yere yığılıp uyuya kalma ihtimalini göz önünde bulundurarak yüzümü yıkamaya gittim. Soğuk suyun yüzüme vurması ile sarsıldım. Arkamdan mırıldanma gibi bir ses gelmeye başladı.

"Orada biri mi var?"

Sesimin titrediğini duyabiliyordum. Aynadaki yansımadan arkama bakıyordum. Mırıltı kesilince biran rahatladım. Yüzümü bir kere daha yıkadım. Arkamı döndüğümde kapının gıcırdadığını duydum. Yine neler oluyordu?

"Kimsin?"

Artık iyice kormuştum. Kapıyı hızla çarpıp kapattım. İçeri giren bir ruh ihtimalini göze alamazdım. Hele koruma kırılmasının üzerinden birkaç gün geçtikten sonra. Hem mezuniyetin yaklaşıyor oluşu hem de korumanın tamamen etkisiz hale geliyor oluşu beni daha da tehlikeye atıyordu. Keşke sadece beni olsa... 

Kapının Altından gelen ışığa bakılırsa tam kapının önünde dikilen birisi vardı. Hızla kapının kolunu tuttum. Kapıyı kilitlemeye başladım. Kısa bir süre sonra da kapının kolunu birisi tuttu. Çığlık atmamak için elimi ağzıma götürdüm. Odanın dış kapısının sesi ile kapının önünde dikilen şey gitti.

''Nathalia! Ben geldim!"

"Ana, sen misin?"

"Başka birini mi bekliyordun."

Normalde olsa benimle böyle dalga geçmesine kızardım ama bu sefer tek yaptığım kilidi açtıktan sonra koşarak Ana'ya sarılmak oldu.

"Nathalia beni çok özlemiş gibisin."

"Hemde çok!"

..

Sabah yaşadığım şokun ardından odadan çıktım. İki günüm kalmıştı. Yaklaşık olarak yani.Kantine doğru ilerlerken karşımda sırıtarak gelen Eric'i görmezden gelemedim. 

"Dur tahmin ediyim Eric ruh gördün (!)"

"Keşke sadece ruh görmüş olsam.:

Ne demek istiyordu bu?

"Açık konuşsana."

"Nathalia, sen ne cesur bişeysin öyle."

"Teşekkür ederim. Bi saniye! Ne cesurluğu."

"Sen anlarsın ya işte nasıl desem bilemedim."

Lütfen lütfen Andy ile olanları bilmediğini söyle. 

"Anlamıyorum. "

Tek kaşını kaldırarak bakan Eric karşısında ne yapmalıyım bilemedim.

"Bu sıralar aklım karışık anlamamanı normal karşılıyorum, diyorum ki ruhlara karşı fazla cesursun."

"Ruh mu!"

Bahsettiği şey Andy değilmiş. İçim öyle rahatladı ki!

"Sen kendin de misin Nathalia?"

"Evet, evet. Kesinlikle."

Garip bakışlardan kaçarak bir masaya oturdum. Amaçsızca otururken uzaktan bana el sallayan birini gördüm. Kim olabilir? İsimsiz! Hemen kalkarak peşinden koştum. Bahçeye kadar geldim ama İsimsiz yoktu. Arkamı döndüğüm okul duvarında bir yazı vardı.