bay seong, "nasıl hissediyorsun?" diye sordu.
"iki hafta öncekinden daha iyi."
yeni görünüşüme baktıktan sonra kalemini aldı. "böyle şeylerin ardından hayatında bazı şeyleri değiştirmenin iyi geldiğini söylerler."
"kesinlikle işe yaradı."
not defterine geri baktı. "hıhım, okul nasıl gidiyor?"
"sanırım güzel."
"onları hiç gördün mü?"
itiraf ettim. "baktığım her yerdeler."
"peki o iki çocuk?"
koltukta hareket edip rahatlamaya çalışırken derin bir nefes aldım.
"jungkook ile biraz konuştuk."
"bu güzel."
yeniden bana baktı.
"yoongi?"
soruya karşı dudağımı ısırdım.
"onu sürekli görüyorum ve umursamamaya çalışıyorum ve bu canımı yakıyor. bana mesaj atmaya devam ediyor ve onu engellemek istiyorum, ama yapamıyorum."
başını salladı,
bir şeyler yazdı.
"o değişti mi?"
başımı salladım.
"nereden biliyorsun?"
"dediğim gibi, bazı insanlar böyle olaylardan sonra hem görünüşlerini, hem de ruh hallerini değiştirmek için görünüşlerini değiştirirler."
yoongi olanlardan çok etkilenmişti.
ya da belki de saçından sıkıldı ve yeni bir şeyler istedi.
bana yaptığı gibi.
