"günün nasıldı?" elini tutarken derin bir nefes aldım.
"bok gibi."
çimlerin üstünde bana yakın otururken başını salladı.
yine o sahadaydık.
"hey, jungkook?"
"evet?"
dudağımı ısırdım, sorup sormamam gerektiğini bilmiyordum.
artık güvenebileceğim tek kişi o, eğer hayır derse her şey değişirdi.
"benimle kaçar mısın?"
bir dakikalığına bana baktı.
sessizlik beni korkuttu, ama bir cevap bekledim.
"seni sevdiğimi biliyorsun, değil mi?"
"evet."
gözlerimi kapattım.
kulağa pek iyi gelmiyordu.
"ne demek olduğunu biliyorsun değil mi?"
"ne?"
"nerede olursan ya da ne yaparsan, kalbim seninle. bu kontrol edemediğim bir şey. eğer gidersen, kalbim seninle olur." kaşlarımı çattım.
bunun olacağını biliyordum.
"ama, kalpsiz olmak boş olmak gibi. sana aşık olduğumdan beri, yaşama sebebimsin. hala genciz jimin, yaşamaya devam etmeliyiz."
jungkook güven verir gibi elimi sıkıca tuttu.
"yani, tabii ki seninle kaçacağım."
