uzaklaştırıldım.
annem ve babam dünkinden daha çok kızdılar,
ve cezalandım.
jungkook'un takılmak istemiş olması çok kötü.
kapımı kapattım,
camımı açtım ve ağaca çıkıp aşağı indim.
çok kolaydı.
jungkook'un evi o kadar da uzak değildi.
telefonuma bakarak sordum. "ne var?"
jungkook derin bir nefes aldı.
ben dışarıdayken,
o ön kapıda duruyordu.
genelde,
odasına çıkardık.
"konuşmamız gerek."
gözlerimi devirdim. "güzel."
bana ciddi şekilde baktı.
"seni kırmış olması yoongi'yi dövebileceğin anlamına gelmiyor."
konuşmaya güldüm.
"dalga mı geçiyorsun benimle? onu hiçbir bok yapmadım. dövdüğümü söyledim, psikoloğuma yeniden gitmemek için."
"sen uzaklaştırıldığından beri okula gelmiyor."
"iyi olmuş. onu dövseydim, seni de döverdim. unuttun mu bilmiyorum, ama beni aldatmasının nedeni sensin."
jungkook dudağını ısırdı.
"tamam, ne var biliyor musun? gitmelisin." kapıyı kapattı,
ve beni yalnız
bıraktı.
